به گزارش خبرورزشی، ملوان قعرنشین این فصل رقابت‌های فوتبال قهرمانی دسته اول باشگاه‌های کشور است. باور و هضم این اتفاق سخت است. آن هم تیمی که با نیت صعود به لیگ برتر وارد بازی‌های این فصل شد، اما امروز باید برای ماندن بجنگد!
قوی سپید نمی‌میرد، چون فوتبال ادامه دارد. تا زمانی که فوتبال هست ملوان هم می‌تواند باشد. روز‌های بد در لیگ یک هم بخشی از این فوتبال است، اما یک درس خوب به ملوانی‌ها داد. صعود به لیگ برتر جای خود دارد، اما حتی ماندن در رقابت‌های فوتبال قهرمانی دسته اول باشگاه‌های کشور سخت است و برای ماندن هم باید زحمت کشید.
نساجی مازندران که امروز بعد از ۲۴ سال به سطح اول فوتبال کشور برگشته در برهه‌ای حتی در لیگ ۲ هم حاضر بوده، اما همیشه قلب سکو‌های استادیوم شهید وطنی قائمشهر به عشق این تیم می‌تپیده و انزلی هم این‌چنین است. این عشق احساس مسئولیت ملوانی‌ها را بیشتر می‌کند و باید دید ملوانی‌ها این موضوع را درک می‌کنند یا نه. هفته‌های بعدی در راه است. هفته‌هایی که می‌تواند برای ملوان جبرانی باشد، اما به خاطر مردم هر که نمی‌تواند به تیم کمک کند باید چمدان را ببندد و برود و مدیری که نمی‌تواند تصمیم درست بگیرد و به تیم پول تزریق کند باید عطای کار در تیم را به لقایش ببخشد.
ملوان یک تیم دولتی نیست. ملوان یک تیم خصوصی هم نیست. ملوان یک تیم مردمی است. اول نفع ملوان باید پای کار باشد و بعد هم نفع ملوان. ملوان حتماً اشتباهاتی داشته که به این حال و روز افتاده و این اشتباهات قطعاً از سوی اشخاص بود نه تیم. همه باید دست به دست هم دهند و همدل شوند برای گرفتن تصمیم درست و اجرای آن. آن وقت است که ملوان از انتهای جدول جدا می‌شود و جایگاه بهتری در جدول رده‌بندی پیدا خواهد کرد و آن وقت است که می‌تواند برای صعود در فصل بعد برنامه‌ریزی کند.
شاید امروز برای مردم انزلی صعود ملوان به لیگ برتر مهم‌تر از همه چیز باشد، اما مهم‌تر از صعود تیم به لیگ برتر درست کردن یک ساختار حرفه‌ای و اصولی برای تیم است. ساختاری که شاید یکسری تابو‌ها را هم بشکند. تیم که سامان داشته باشد به سرعت تغییر وضعیت می‌دهد و به لیگ برتر صعود می‌کند. برخلاف تصور اصلاً صعود به لیگ برتر سخت نیست. به طور مثال پارس جنوبی جم در اولین فصل حضور در لیگ یک، لیگ برتری شد و الان هم شاهینی در صدر جدول قرار دارد که به تازگی به لیگ یک صعود کرده است.
قوی سپید نمی‌میرد، چون فوتبال ادامه دارد. تا زمانی که فوتبال هست ملوان هم می‌تواند باشد. روز‌های بد در لیگ یک هم بخشی از این فوتبال است، اما یک درس خوب به ملوانی‌ها داد. صعود به لیگ برتر جای خود دارد، اما حتی ماندن در رقابت‌های فوتبال قهرمانی دسته اول باشگاه‌های کشور سخت است و برای ماندن هم باید زحمت کشید.
نساجی مازندران که امروز بعد از ۲۴ سال به سطح اول فوتبال کشور برگشته در برهه‌ای حتی در لیگ ۲ هم حاضر بوده، اما همیشه قلب سکو‌های استادیوم شهید وطنی قائمشهر به عشق این تیم می‌تپیده و انزلی هم این‌چنین است. این عشق احساس مسئولیت ملوانی‌ها را بیشتر می‌کند و باید دید ملوانی‌ها این موضوع را درک می‌کنند یا نه. هفته‌های بعدی در راه است. هفته‌هایی که می‌تواند برای ملوان جبرانی باشد، اما به خاطر مردم هر که نمی‌تواند به تیم کمک کند باید چمدان را ببندد و برود و مدیری که نمی‌تواند تصمیم درست بگیرد و به تیم پول تزریق کند باید عطای کار در تیم را به لقایش ببخشد.
ملوان یک تیم دولتی نیست. ملوان یک تیم خصوصی هم نیست. ملوان یک تیم مردمی است. اول نفع ملوان باید پای کار باشد و بعد هم نفع ملوان. ملوان حتماً اشتباهاتی داشته که به این حال و روز افتاده و این اشتباهات قطعاً از سوی اشخاص بود نه تیم. همه باید دست به دست هم دهند و همدل شوند برای گرفتن تصمیم درست و اجرای آن. آن وقت است که ملوان از انتهای جدول جدا می‌شود و جایگاه بهتری در جدول رده‌بندی پیدا خواهد کرد و آن وقت است که می‌تواند برای صعود در فصل بعد برنامه‌ریزی کند.
شاید امروز برای مردم انزلی صعود ملوان به لیگ برتر مهم‌تر از همه چیز باشد، اما مهم‌تر از صعود تیم به لیگ برتر درست کردن یک ساختار حرفه‌ای و اصولی برای تیم است. ساختاری که شاید یکسری تابو‌ها را هم بشکند. تیم که سامان داشته باشد به سرعت تغییر وضعیت می‌دهد و به لیگ برتر صعود می‌کند. برخلاف تصور اصلاً صعود به لیگ برتر سخت نیست. به طور مثال پارس جنوبی جم در اولین فصل حضور در لیگ یک، لیگ برتری شد و الان هم شاهینی در صدر جدول قرار دارد که به تازگی به لیگ یک صعود کرده است.
