به گزارش روزنامه خبرورزشی، روز 28 نوامبر بود كه سقوط هواپيماي خطوط هوايي لامياي بوليوي باعث كشته شدن 71 نفر از جمله بسياري از اعضاي باشگاه فوتبال چاپكوئنسه برزيل شد. طبق بررسيهاي به عمل آمده از سوي مركز پژوهشهاي هوايي كلمبيا در تحقيقات مقدماتي مشخص شده كه هواپيما با سوختي محدود و كمتر از ميزان مورد نياز و با اضافه بار به پرواز درآمده.
طبق اعلام كلونل فردي بونيا، يكي از مسئولان امنيت هوايي Aerocivil، صحبتهاي ضبط شده در كابين خلبان اين هواپيما حكايت از آن دارد كه خلبان و كمكخلبان در مورد احتمال فرود در لتيسيا يا بوگوتا صحبت ميكردند، چراكه هواپيما با كمبود سوخت مواجه شده بوده ولي در نهايت اين كار را انجام ندادند. آقاي بونيا در اين باره گفته: «خلبان و كمكخلبان پرواز ميدانستند كه ميزان سوخت هواپيما كافي نيست. در طول پرواز، ميگل كئيروگا، خلبان هواپيما، تصميم گرفته در بوگوتا فرود بيايد ولي كمي بعد تصميمش را عوض كرده و مستقيماً به سمت ريونگرو پيش رفته تا هواپيما را در فرودگاه خوسه ماريا كوردوواي مدلين به زمين بنشاند.»
صداهاي ضبط شده داخل كابين كه در بوگوتا، پايتخت كلمبيا، مورد بررسي قرار گرفته، از جعبه سياه هواپيما به دست آمدهاند. اين جعبه سياه در ابتدا در لندن توسط توليدكنندگان آن مورد بررسي قرار گرفته است.
طبق بررسيهاي انجام شده، خلبان پرواز در فرودگاه سانتاكروز بوليوي برنامه پرواز را اعلام كرده و طبق برآورد او، سوخت موجود در باك هواپيما براي پرواز 4 ساعت و 22 دقيقه كافي بوده كه دقيقاً زماني برابر با زمان پرواز بوده. آقاي بونيا ادامه داده: «در حالت طبيعي هواپيما بايد براي يك ساعت و نيم بيشتر از زمان معمول پرواز، سوخت داشته باشد.»
هيچ گزارشي ندادند
همچنين هر هواپيمايي بايد 2 فرودگاه جايگزين را در برنامه پروازش مشخص كند كه در صورت نياز در آنجا فرود بيايد ولي خلبان اين پرواز تنها فرودگاه بوگوتا را به عنوان گزينه جايگزين معرفي كرده بود. نكته مهم ديگر اينكه خلبان اعلام نكرده دو موتور هواپيما از كار افتادهاند. وقتي خلبان از برج كنترل فرودگاه خوسه ماريا كوردوواي مدلين اجازه فرود خواسته كه هواپيماي او هنوز به باند فرود نزديك هم نشده بوده و خبري از حاد بودن شرايط و خاموش شدن 2 تا از 4 موتور هواپيما به برج كنترل فرودگاه مدلين نداده بوده. آقاي بونيا ادامه داد: «در زمان سقوط، دو تا از 4 موتور هواپيما از كار افتاده بود اما اعضاي كادر پرواز هيچ گزارشي در مورد شرايطشان، كه شرايطي بحراني بود، ندادند.» اندكي بعد موتور سوم هواپيما هم از كار ميافتد و صداهاي ضبط شده حكايت از آن دارد كه برج كنترل از مسئولان اين پرواز ميپرسد آيا به كمك و فرود اضطراري نياز دارند يا خير كه باز هم پاسخ خلبان منفي بوده.
موتور چهارم
4 دقيقه قبل از سانحه، موتور چهارم هواپيما هم از كار ميافتد و همين باعث قطع شدن سيستم الكترونيكي هواپيما ميشود. در آن زمان خلبان اعلام ميكند كه به خاطر كمبود سوخت، دستگاه ارتباطياش در حال قطع شدن است. در آخرين گفتوگوي خلبان با برج مراقبت، از خلبان، فاصلهشان با فرودگاه پرسيده ميشود و او اعلام ميكند كه 13 كيلومتر با باند فرودگاه فاصله دارند ولي ديگر سوخت هواپيما نميكشد و همه چيز در سكوتي مرگبار فرو ميرود. در آن هنگام سرعت هواپيما 230 كيلومتر بر ساعت بوده.
اضافه بار
ضمن اينكه اين هواپيما، باري بيشتر از اندازه مجاز داشته و در ارتفاعي پرواز ميكرده كه قانوني نبوده. آقاي بونيا ادامه داده بنا بر گزارشها، حجم بار مجاز براي اين پرواز 41800 كيلوگرم بوده ولي اين هواپيما 42148 كيلوگرم بار داشته. بونيا در اين باره ادامه داد: «هواپيما با 500 كيلو بار اضافهتر از حد مجاز پرواز كرده. البته اين موضوع، دليل اصلي وقوع اين سانحه دردناك نبوده.»
از سوي ديگر اين هواپيما اجازه پرواز در ارتفاعي بيشتر از 29 هزار پا نداشته ولي در گزارش ارائه شده، خلبان هواپيما را در ارتفاع 30 هزار پايي به پرواز درآورده و بدين ترتيب در ارتفاعي بالاتر از اندازهاي كه اجازه داشته پرواز كرده.
طبق اعلام آلفردو بوكانگرا، يكي از مسئولان ارشد Aerocivil هدف از ارائه اين گزارش، اعلام فرد يا افرادي به عنوان مسئول يا مقصر ماجرا نيست و آنها با انتشار اين گزارش به دنبال اجتناب از سوانح مشابهي در آينده هستند. گزارش نهايي اين بررسيها تا چند ماه ديگر منتشر خواهد شد.
