تجسم كنید اگر این ورزشگاه وجود نداشت، دو تیم استقلال و پرسپولیس با هجوم بیش از یكصد هزار تماشاگر كجا باید بازی میكردند؟ این ورزشگاه از نظر استانداردهای بینالمللی فیفا و آسیا دارای درجه الف است و چندین بار بازسازی و تعمیر اساسی شده است. سالن 12 هزار نفری آن خیلی از مشكلات برگزاری كشتی و فوتسال و دیگر رشتهها را برطرف كرده است، حتی دریاچه مصنوعی آزادی یكی از بهترینهای آسیاست. پیست دو و میدانی آن نیز در نوع خود بینظیر بود. تونلها و راهروهای استانداردی دارد كه در عرض 11 دقیقه میتواند جمعیت را تخلیه كند. معمار و طراح این ورزشگاه عبدالعزیز فرمانفرماییان بوده كه به علم روز معماری آشنا بود و دانش این كار را میدانست. این ورزشگاه در شرایط فعلی باید جوابگوی تماشاگران دو تیم پرسپولیس و استقلال باشد. نیاز ورزش ما به این ورزشگاه میطلبد كه رسیدگی مستمر به آن صورت پذیرد. طبیعی است كه با عمر 43 ساله، این ورزشگاه مشكلات كوچك ریزشی، منفذی و ظاهری داشته باشد. در شرایط فعلی روی ورزشگاه آزادی مدیریت دلسوزانهای صورت میگیرد و سازمان تجهیز و شخص «مدبر» انرژی خوبی روی حفظ این ورزشگاه از خود نشان میدهد و اهمیت آن را درك میكند.

با این ذهنیت مدیریت ورزشگاه میتواند به اتفاق مدیریت سازمان تجهیز از این ورزشگاه به شكل مطلوبی مراقبت نماید. این ورزشگاه به نوعی سمبل و نماد ورزش ما به حساب میآید. پس نیاز به رسیدگی روزانه و دائمی دارد، كاری كه سازمان تجهیز با احاطه به مسائل ورزشگاه، آن را انجام میدهد. یادمان باشد امكانات رفاهی تماشاگران را فراهم كنیم، از آب خوردن، سرویسهای بهداشتی و دیگر نیازهایی كه لازمه یك ورزشگاه است. حفظ ورزشگاه آزادی در اولویتهای سازمان تجهیز باید قرار گیرد تا ما هم یكی از بهترین ورزشگاههای آسیا را داشته باشیم.