تیمی كه كلی هزینه كرد و در تمام این سالها دهها مهره گران خرید، در لیگ به عناوین پنجمی، ششمی و سومی رسیده و در جام حذفی هم كه ناكام مانده است امسال استقلالیها امیدوار بودند با آمدن منصوریان شرایط بهتر از پارسال شود اما بازهم نشد و حالا تیمشان 13 امتیاز از پرسپولیس عقب است. البته جوانگرایی انجام شده در این چند هفته خوب بوده ولی آنچه استقلال را بیش از هر چیز آزار میدهد «ضعف مدیریت» است. انتصابهای انجام شده در هیأت مدیره معمولاً غلط است و رفت و آمد مدیران عامل هم نشان میدهد كه هیچ تفكری پشت آوردن یكسری از مدیران نیست. عجیب اینكه هركس به استقلال میآید ضریب اشتباهاتش بالا میرود و حرفهایی میزند كه كاملاً كارشناسی نشده است. دود تمام اشتباهات و تصمیمات غلط و بازیكن خارجی خریدنها هم به چشم هواداران استقلال میرود چون عاشقان واقعی استقلال آنها هستند نه بازیكنان میلیاردی كه میآیند و میروند و مدیرانی كه شاید قرار بود جای دیگر باشند اما ناگهان حكمشان را برای استقلال زدهاند!

در استقلال مدیر و معاون و مشاور و بازیكن میآیند و میروند. آنها چون از ابتدا عرقی به این تیم نداشتهاند شكستهایی سنگین و ناكامیهای بزرگ را درك نمیكنند درست برخلاف هواداران استقلال كه همه چیز را با پوست و گوشت و استخوان خود لمس میكنند. هواداران استقلال به خوبی میدانند كه قدیمیهای این تیم چشم دیدن موفقیت یكدیگر و حتی چشم دیدن موفقیت استقلال را ندارند. شما همین علی كریمی را ببینید طوری برای بردهای پرسپولیس پیام میدهد كه كاملاً مشخص است عاشق پرسپولیس است ولی در میان قدیمیهای استقلال متأسفانه خیلی كم میتوان یكی مثل كریمی را پیدا كرد. ختم كلام اینكه اكثر هواداران استقلال فوتبال را خیلی خوب میفهمند و تجزیه و تحلیل میكنند و البته آدمهای صبوری هم هستند اما به هر حال صبوری هم حد و اندازهای دارد.