نكته دیگر در مورد بازیهای دو تیم این كه هر دو طرف به واسطه آن دیدار مهم، بازیهای قبلی و بعضاً بعدی خود را از دست میدادند! بدین شكل كه بازیكنان برای از دست ندادن دربی كارت زرد عمدی رفته و مسابقه پیش از دربی را بیرون میماندند. آنها هم كه فرصت حضور در میدان را پیدا میكردند بیشتر حواسشان گرم هفته بعد و بازی مقابل یكصد هزار تماشاگر بود. این بهترین اتفاق برای سایر رقبا بود كه از همین چند هفته رفت و برگشت كمال استفاده را برده و در پایان فصل همان امتیازها تعیینكننده قهرمان میشد.

اما شاید برای اولین بار در تاریخ بازیهای لیگ برتر دو تیم، شرایط تغییر یافته و همه چیز سر جای خودش قرار گرفته باشد. این بار استقلال بازی با ماشینسازی و پرسپولیس مسابقه با تراكتورسازی را فدای دربی نكردند. هر دو 3 بر صفر بردند تا چنگ و دندانی هم به یكدیگر نشان داده باشند. برد غرورآفرین و بسیار دلچسب استقلال برابر السد قطر با آن شاهمهره گرانقیمت كاتالونیاییاش هم مزید بر علت شده تا آبیها با روحیه مضاعف به مصاف رقیب دیرینه بروند. این برای استقلال كه در دور رفت قعرنشینی را هم تجربه كرد نوعی بازسازی و احیا به حساب میآید. آنها در بهترین زمان ممكن خود را پیدا كرده و به جایگاه سومی جدول رسیدهاند تا حریفی درخور و قابل تحسین برای شاگردان برانكو باشند. نتایج پرسپولیس را كه مرور كنیم متوجه فاصلهاش از تمام رقبا میشویم. آنها از همین حالا اسبشان را برای قهرمانی زین كردهاند. فاصله امتیازی مطمئنشان با تیمهای دیگر نشان میدهد مشكل چندانی در این مسیر نخواهند داشت. این به سرخپوشان كمك میكند با استرس كمتری به میدان آمده و بهترین بازی خود را به نمایش بگذارند.

شواهد نشان میدهند این مسابقه زیبا از كار درخواهد آمد. یك بازی آبرومند كه همه از آن لذت خواهند برد. یك مسابقه بزرگ، نبردی تمامعیار، 90 دقیقه هیجان، و یكصد هزار تماشاگری كه لحظهای آرام نخواهند گرفت. امروز استادیوم آزادی پایتخت مستطیل سبز دنیا خواهد بود اگر با مسائلی همچون مهمانی دورهمی و اسپانسر مشترك و... حلاوت و شیرینیاش را تلخ نكنیم!