نامش را گذاشتهایم فوتبال حرفهای اما باشگاه عریض و طویل پرسپولیس وارث بیش از 8 میلیارد تومان بدهی خارجی میشود كه بخش اعظم آن متعلق به مطالبات ژوزه است!

به این فوتبال میگوییم حرفهای اما از مردم میخواهیم برای رفع خطر كسر امتیاز به حساب باشگاه پول واریز كنند.

مثل همه كارهایمان میماند این فوتبال. در هر جایی كارمان لنگ میزند. هر وقت در خیابانهای شهر به یك نظم و انضباط درست و درمان رسیدیم بیگمان آن روز میتوانیم به درست شدن این فوتبال فكر كنیم!

تعدد شكایتهای خارجی باعث شده تا پرسپولیس در خطر كسر امتیاز قرار بگیرد. این باشگاه طبعاً از فراهم كردن منابع مالی به این اندازه ناتوان است؛ چون باشگاهها در فوتبال ایران زیانده هستند و با عنایت به عملكرد صدا و سیما، فقدان كپیرایت برای تولید البسه ورزشی و... عملاً سهمی در گردش مالی خود ندارند؛ این باشگاهها از بودجه دولت ارتزاق میكنند و مدیرانش نیز تماماً دولتی هستند. وزیر و وكیل و نماینده باید با مقررات جدید و فرآیندهای دستوری به داد این باشگاهها برسند. مدیران، دعاگوی بالادستیهای خود هستند.

در نتیجه وضعیت این میشود كه هماكنون در باشگاههای دولتی مشاهده میكنید. كار به جایی رسیده كه پرسپولیس با فیشهای واریزی و اعانههای هنرمندان قرار است از مخاطره كسر امتیاز فرار كند.

هنرمندانی كه برای شهرت بیشتر به تیمهایی مانند پرسپولیس میچسبند حالا در نقش نیروی نجات ظاهر شدهاند و به ظاهر دارند برای باشگاه مطبوعشان از خودگذشتگی میكنند!

به راستی نام این فرآیند «فوتبال حرفهای» است؟ مایه خجالت است كه در دنیا به این فعل و انفعال بگوییم فوتبال حرفهای... 

حداقل از لفظ پروفشنال برای این فوتبال استفاده نكنیم كه به همه جای دنیا بر میخورد...