به گزارش خبرورزشی، این اما نباید پایان داستان باشد. در آن روز، بدترین، زشتترین و تلخترین شعارها از روی سکوها سر داده شد. پرسپولیسیها به قومیت تیم رقیب توهین کردند و تراکتوریها نیز در همین راستا گام برداشته و شعارهایی دادند که در شان مردم ایران نیست.
هر دو طرف اشتباه کردند و کسی حق ندارد جانب یک تیم را گرفته و به تیم دیگر بتازد. هم پرسپولیسیها با شعارهای زشت خود قلب هموطنان آذری را شکستند و هم تراکتوریها با توهین به هادی نوروزی که دستش از این دنیا کوتاه است و آرزوی مرگ کردن برای هموطنان خود، داستان را ادامه دادند.
در این میان دنبال ظالم و مظلوم نگردید. باید مقصران را به سزای اعمالشان رساند. مقصران این ماجرا، دقیقا همانهایی هستند که مردم را تحریک و ترغیب به سر دادن شعارهای قومیتی میکنند. در واقع بوقچیها در رقم خوردن این اتفاقات، سهم بزرگی داشتند ولی کمیته انضباطی سراغ همه رفت غیر از محرومیت بوقچیها.
مگر میشود تشویق ایسلندی که با طبلزنی بوقچیهای پرسپولیس همراه است، بدون هماهنگی قبلی با سوژه حرمتشکنی و توهین به ترکزبانان عزیز کشورمان همراه باشد؟ چطور باور کنیم بوقچیهای پرسپولیس هیچ نقشی در آن شعارهای زشت و تلخ نداشتند؟ کمیته انضباطی از بوقچیهای پرسپولیس دعوت کرده بود تا دلیل این امر را بپرسد اما هیچ رد و نشانی از جریمه آنها وجود ندارد. رفتار بوقچیهای تراکتورسازی را ندیدید؟ نفهمیدید که چطور تماشاگران این تیم را تحریک میکردند تا به هادی نوروزی و قومیت فارس توهین کنند؟ ندیدید که کنترل سکوها با تحریک همین افراد از دست مسئولان خارج شد؟
هر کجای دنیا چنین اتفاقی رخ میداد، در ابتدا ماجرا از سرنخها و مقصران دنبال میشد اما انگار کمیته انضباطی با یک رای که اتفاقا در ذیل آن آمده قابل تجدید نظر است، خیال خود را راحت کرد و مسئولیتها را از روی دوشش برداشت.
