خبرورزشی/ مهدی هژبری: این که معاون باشگاه استقلال روی باخت این تیم مقابل پرسپولیس شرط میبسته و مدیرعامل این باشگاه موقع شهرآورد میخوابیده به خودی خود نشان میدهد واقعاً در یک مقطع دوساله، خدا به استقلال رحم کرده که این باشگاه محبوب منحل نشده است، اما آیا این بلاهای غیر طبیعی که مدیران ناآشنا به فضای متفاوت یک باشگاه بزرگ و مردمی سر استقلال آوردند، برای تصمیمسازان و تصمیمگیران این باشگاه، تجربه میشود که دیگر استقلال و صد البته پرسپولیس را وارد داستانهای نان قرض دادن و ابزار جلب رضایت رفقای خود نکنند؟
دیروز یک شاهد عینی میگفت: روز شهرآوردی که اینفانتینو مهمان فدراسیون فوتبال و تماشاگر ویژه بازی استقلال- پرسپولیس بود، مدیرعامل وقت مجموعه آبی در جایگاه ویژه خوابش برده بود! این باشگاه پیش از این مدیرانی داشت که از یک هفته قبل از شهرآورد، از شدت استرس خوابشان نمیبرد و انصاف نیست سرنوشتشان به دست کسانی سپرده شود که کمترین میزان آشنایی را هم با فضای این باشگاه و خواستههای هوادارانش ندارند.
کاش تصمیمسازان و تصمیمگیران فوتبال باور میکردند استقلال و پرسپولیس را اعضای همین دو خانواده میتوانند اداره کنند. مطمئن نیستیم پیشکسوتان دو باشگاه واقعاً در مدیریت این دو تیم، نمونه باشند، اما حداقل شک نداریم موقع شهرآورد نمیخوابند یا روی پیروزی رقیب شرط نمیبندند. تازه اگر ناخواسته مرتکب اشتباه شوند هم دلمان کمتر میسوزد و میتوانیم خودمان را قانع کنیم یک فوتبالی اشتباه کرده است.
آنهایی که سالها مدیر غیر فوتبالی آوردند و گفتند مهم نیست، حالا به مرور این مدیران با فوتبال آشنا میشوند، چه اشکالی دارد چند سال هم مدیر فوتبالی بیاورند و بگویند مهم نیست، حالا به مرور این فوتبالیها با قواعد مدیریت آشنا میشوند؟
فرمول قبلی که جواب نداد، شاید این فرمول جواب بدهد!
دیروز یک شاهد عینی میگفت: روز شهرآوردی که اینفانتینو مهمان فدراسیون فوتبال و تماشاگر ویژه بازی استقلال- پرسپولیس بود، مدیرعامل وقت مجموعه آبی در جایگاه ویژه خوابش برده بود! این باشگاه پیش از این مدیرانی داشت که از یک هفته قبل از شهرآورد، از شدت استرس خوابشان نمیبرد و انصاف نیست سرنوشتشان به دست کسانی سپرده شود که کمترین میزان آشنایی را هم با فضای این باشگاه و خواستههای هوادارانش ندارند.
کاش تصمیمسازان و تصمیمگیران فوتبال باور میکردند استقلال و پرسپولیس را اعضای همین دو خانواده میتوانند اداره کنند. مطمئن نیستیم پیشکسوتان دو باشگاه واقعاً در مدیریت این دو تیم، نمونه باشند، اما حداقل شک نداریم موقع شهرآورد نمیخوابند یا روی پیروزی رقیب شرط نمیبندند. تازه اگر ناخواسته مرتکب اشتباه شوند هم دلمان کمتر میسوزد و میتوانیم خودمان را قانع کنیم یک فوتبالی اشتباه کرده است.
آنهایی که سالها مدیر غیر فوتبالی آوردند و گفتند مهم نیست، حالا به مرور این مدیران با فوتبال آشنا میشوند، چه اشکالی دارد چند سال هم مدیر فوتبالی بیاورند و بگویند مهم نیست، حالا به مرور این فوتبالیها با قواعد مدیریت آشنا میشوند؟
فرمول قبلی که جواب نداد، شاید این فرمول جواب بدهد!