خبرورزشی/ جهانگیر کوثری: جام ملتهای آسیا برای ما در شرایط فعلی بسیار مهم و حیاتی است. شرایط امروزی فوتبال ایران یک نوع حسادت و شاید هم عقده ورزشی برای حریفان و همسایهها به ویژه عربستان، امارات، بحرین، عمان و... به وجود آورده است. از آن سو ژاپن، کره جنوبی، چین و ازبکستان هم درپی پیشی گرفتن از ما لحظهشماری میکنند. از سال ۱۹۷۶ تا به امروز یعنی ۴۲ سال است که قهرمانی در جام ملتها را حس نکردهایم و از لذت آن بیبهرهایم. آیا کارلوس کیروش میتواند این رؤیا را برای ما به حقیقت نزدیک کند؟!
امروز آزمایش اول را در خانه خود مقابل یک تیم درجه دوم از آمریکای جنوبی انجام میدهیم یعنی بولیوی که میانمار را چند روز پیش ۳ بر صفر شکست داد و با عربستان مساوی کرد و ۵ گل از صربستان خورد. تیمی که در بین ۱۰ تیم برتر آمریکای جنوبی بیشتر در ردههای هفتم و هشتم ایستاده است و ۳ بار به جام جهانی راه پیدا کرده است. با وجود غولهای این منطقه جغرافیایی، چون برزیل، آرژانتین، اروگوئه، شیلی، پاراگوئه، اکوادور و پرو، کار بولیوی همیشه سخت خواهد بود. کشور ۱۰ میلیون نفری پایتختی دارد به نام سوکره، اما هنوز مردم بولیوی لاپاز را پایتخت خود مینامند.
بولیوی نامی است که بعد از استقلال این کشور در سال ۱۸۲۵ از نام سیمون بولیوار انقلابی بزرگ این منطقه گرفته شده است. سزار فاریاس، مربی ونزوئلایی بولیوی عاشق این کشور و رئیسجمهور محبوب آنها مورالس است که در سادگی زیستن در جهان نمونه است. فاریاس در حال ساختن تیم ملی بولیوی به سفری آسیایی دست زده است. ۳۰ مهره انتخابی خود را در هر بازی به آزمایش میگذارد، چند بازیکن اساسی دارد که کارلوس لامپه دروازهبان یکی از آنهاست که در باشگاه بوکاجونیورز آرژانتین بازی میکند. یکی هم گیلبرتو آلوارز که در باشگاه حازم عربستان بازی میکند و مارسلو مارتینز مورهنو که در نوک حمله بازی میکند و بهترین بازیکن بولیوی و در وو هان ژان چین بهترین گلزن است. بولیوی فوتبال محکم و خشنی دارد و برای تست بازیکنان ما انتخاب خوبی است. فاریاس عاشق سیستم ۲-۴-۴ است و گاه در مقابل تیمهای بزرگ ۱-۱-۴-۴ بازی میکند و رهبری خط دفاع را به هوگوئین میسپارد که هم سرزن خوبی است و هم از هوش فوقالعادهای برخوردار است. باید امروز هنر کیروش مقابل این تیم لاتینی را دید و نگاهها را به تیم خود دوخت تا ضعف و قوتها را تماشا کنیم. این یک آزمایش بولیویایی برای ماست.
امروز آزمایش اول را در خانه خود مقابل یک تیم درجه دوم از آمریکای جنوبی انجام میدهیم یعنی بولیوی که میانمار را چند روز پیش ۳ بر صفر شکست داد و با عربستان مساوی کرد و ۵ گل از صربستان خورد. تیمی که در بین ۱۰ تیم برتر آمریکای جنوبی بیشتر در ردههای هفتم و هشتم ایستاده است و ۳ بار به جام جهانی راه پیدا کرده است. با وجود غولهای این منطقه جغرافیایی، چون برزیل، آرژانتین، اروگوئه، شیلی، پاراگوئه، اکوادور و پرو، کار بولیوی همیشه سخت خواهد بود. کشور ۱۰ میلیون نفری پایتختی دارد به نام سوکره، اما هنوز مردم بولیوی لاپاز را پایتخت خود مینامند.
بولیوی نامی است که بعد از استقلال این کشور در سال ۱۸۲۵ از نام سیمون بولیوار انقلابی بزرگ این منطقه گرفته شده است. سزار فاریاس، مربی ونزوئلایی بولیوی عاشق این کشور و رئیسجمهور محبوب آنها مورالس است که در سادگی زیستن در جهان نمونه است. فاریاس در حال ساختن تیم ملی بولیوی به سفری آسیایی دست زده است. ۳۰ مهره انتخابی خود را در هر بازی به آزمایش میگذارد، چند بازیکن اساسی دارد که کارلوس لامپه دروازهبان یکی از آنهاست که در باشگاه بوکاجونیورز آرژانتین بازی میکند. یکی هم گیلبرتو آلوارز که در باشگاه حازم عربستان بازی میکند و مارسلو مارتینز مورهنو که در نوک حمله بازی میکند و بهترین بازیکن بولیوی و در وو هان ژان چین بهترین گلزن است. بولیوی فوتبال محکم و خشنی دارد و برای تست بازیکنان ما انتخاب خوبی است. فاریاس عاشق سیستم ۲-۴-۴ است و گاه در مقابل تیمهای بزرگ ۱-۱-۴-۴ بازی میکند و رهبری خط دفاع را به هوگوئین میسپارد که هم سرزن خوبی است و هم از هوش فوقالعادهای برخوردار است. باید امروز هنر کیروش مقابل این تیم لاتینی را دید و نگاهها را به تیم خود دوخت تا ضعف و قوتها را تماشا کنیم. این یک آزمایش بولیویایی برای ماست.