به گزارش خبرورزشی، قبلاً دیده بودیم طرفداران تیم استقلال لنگ سوراخ با خود به استادیوم بیاورند و یا دیده بودیم تماشاگران تیم پرسپولیس کیسه آبی یا پرچم سوراخ آبی با خود به استادیوم بیاورند، اما پرچمسوزی برای اولین بار است در فوتبال ایران رخ میدهد و این نشان میدهد از هنجارها عبور کردهایم و به ناهنجاری رسیدهایم. همه فرهنگسازیها در دهههای اخیر بیشتر در دانشگاهها، مدارس، مساجد و... صورت گرفته و از استادیومهای فوتبال غافل شدهایم. به این بهانه که استادیوم محل تخلیه جوانان است غافل از اینکه استادیومهای فوتبال ضرورت فرهنگسازی را بیش از هر جایی احساس میکرد، چون در استادیوم اجتماع پرتعدادی را شاهد هستیم که از هر قشری هستند؛ از دانشآموز گرفته تا دانشجو و...
هیجان خوب است و هیجان باید تخلیه شود، اما عبور هیجان از خط قرمز تبدیل به ناهنجاری میشود و اشاعه ناهنجاریها در فوتبال موجب میشود فوتبال آسیب ببیند و هیچگاه از فوتبال لذت نبریم. نیاز به توضیح نیست که در گذشتهای نه چندان دور سرباز احمدی در اصفهان آسیب شدید دید و فصل گذشته هم در جریان بازی استقلال – خونه به خونه در خرمشهر چشم یکی از طرفداران استقلال تخلیه شد. چه وقت و کی قرار است در زمینه فرهنگسازی اقدام جدی انجام دهیم؟ هر آنچه تا به امروز برگزار شده سمینار هماندیشی بوده، اما یک اقدام عملی صورت نگرفته است! فرهنگسازی یعنی گفتمان. فرهنگسازی یعنی مهربان بودن با مخاطب. ناهنجاریهای فوتبال نشأت گرفته از رفتارهای عصبی در کف جامعه است. رفتارهای عصبی و برخوردهای حذفی هیچ دستاوردی در فوتبال هم نخواهد داشت. سالهای سال است کمیته انضباطی رأی به محرومیت تماشاگر و جریمه نقدی باشگاهها میدهد، اما تا به امروز هیچ یک از آرای صادره منجر به بهبود اوضاع نشده است و تنها نتایج این جرایم پر شدن حساب مالی فدراسیون فوتبال بوده است. پر کردن مأموران در استادیومها و همچنین نصب دوربین مداربسته باعث فرهنگسازی نمیشود و این تزها موقت است و قاعدتاً نخواهد توانست جلوی ناهنجاریها را بگیرد. ما به جای مچ گیری باید پیشگیری کنیم. به جای مچ گیری باید فرهنگسازی کنیم.
تماشاگر ما هنوز یاد نگرفته تماشاگر حریفی که به استادیوم میآید هموطن اوست و نباید به سوی او سنگ پرتاب کرد و نباید کاری کرد چشم او تخلیه شود. تماشاگر ما هنوز یاد نگرفته که فوتبال برای لذت بردن است نه عذاب دیدن. شعارها، کریخوانیها، بالا و پایین پریدنها و... همه و همه در فوتبال حرفهای وجود دارد، اما سنگپرانی، مصدوم کردن تماشاگران حریف و پرچمسوزی چه توجیهی در فوتبال دارد؟ آیا برای فوتبال لازم است و آیا فرهنگ ما با این اتفاقات بد زیر سؤال نمیرود؟ همه باشگاههای حاضر در لیگ برتر بدون استثنا کلمه فرهنگی- ورزشی را یدک میکشند، اما دریغ از اینکه باشگاهها ریالی برای فرهنگسازی در فوتبال هزینه کنند و تأسفبار این است که باشگاهها خود گاهی از هنجارها عبور میکنند. همه آرمانها در فوتبال شده نتیجه. بوقچیها همه جا همراه تیمها هستند و از باشگاهها حقوق میگیرند و آنها هستند که سکوها را در دست دارند و باشگاهها این اتفاقات تلخ را میبینند و به راحتی از کنار آن عبور میکنند! این عجیب نیست؟
خیلی از ما حضور بانوان را در استادیومهای فوتبال فریاد میزنیم، اما حاضر نیستیم پسران خود را همراه خویش به استادیوم ببریم. این تعارض به خاطر فرهنگ بد استادیومهای فوتبال ما است که نه مدیران تصمیمگیرنده غم آن را میخورند و نه باشگاهها.
هیجان خوب است و هیجان باید تخلیه شود، اما عبور هیجان از خط قرمز تبدیل به ناهنجاری میشود و اشاعه ناهنجاریها در فوتبال موجب میشود فوتبال آسیب ببیند و هیچگاه از فوتبال لذت نبریم. نیاز به توضیح نیست که در گذشتهای نه چندان دور سرباز احمدی در اصفهان آسیب شدید دید و فصل گذشته هم در جریان بازی استقلال – خونه به خونه در خرمشهر چشم یکی از طرفداران استقلال تخلیه شد. چه وقت و کی قرار است در زمینه فرهنگسازی اقدام جدی انجام دهیم؟ هر آنچه تا به امروز برگزار شده سمینار هماندیشی بوده، اما یک اقدام عملی صورت نگرفته است! فرهنگسازی یعنی گفتمان. فرهنگسازی یعنی مهربان بودن با مخاطب. ناهنجاریهای فوتبال نشأت گرفته از رفتارهای عصبی در کف جامعه است. رفتارهای عصبی و برخوردهای حذفی هیچ دستاوردی در فوتبال هم نخواهد داشت. سالهای سال است کمیته انضباطی رأی به محرومیت تماشاگر و جریمه نقدی باشگاهها میدهد، اما تا به امروز هیچ یک از آرای صادره منجر به بهبود اوضاع نشده است و تنها نتایج این جرایم پر شدن حساب مالی فدراسیون فوتبال بوده است. پر کردن مأموران در استادیومها و همچنین نصب دوربین مداربسته باعث فرهنگسازی نمیشود و این تزها موقت است و قاعدتاً نخواهد توانست جلوی ناهنجاریها را بگیرد. ما به جای مچ گیری باید پیشگیری کنیم. به جای مچ گیری باید فرهنگسازی کنیم.
تماشاگر ما هنوز یاد نگرفته تماشاگر حریفی که به استادیوم میآید هموطن اوست و نباید به سوی او سنگ پرتاب کرد و نباید کاری کرد چشم او تخلیه شود. تماشاگر ما هنوز یاد نگرفته که فوتبال برای لذت بردن است نه عذاب دیدن. شعارها، کریخوانیها، بالا و پایین پریدنها و... همه و همه در فوتبال حرفهای وجود دارد، اما سنگپرانی، مصدوم کردن تماشاگران حریف و پرچمسوزی چه توجیهی در فوتبال دارد؟ آیا برای فوتبال لازم است و آیا فرهنگ ما با این اتفاقات بد زیر سؤال نمیرود؟ همه باشگاههای حاضر در لیگ برتر بدون استثنا کلمه فرهنگی- ورزشی را یدک میکشند، اما دریغ از اینکه باشگاهها ریالی برای فرهنگسازی در فوتبال هزینه کنند و تأسفبار این است که باشگاهها خود گاهی از هنجارها عبور میکنند. همه آرمانها در فوتبال شده نتیجه. بوقچیها همه جا همراه تیمها هستند و از باشگاهها حقوق میگیرند و آنها هستند که سکوها را در دست دارند و باشگاهها این اتفاقات تلخ را میبینند و به راحتی از کنار آن عبور میکنند! این عجیب نیست؟
خیلی از ما حضور بانوان را در استادیومهای فوتبال فریاد میزنیم، اما حاضر نیستیم پسران خود را همراه خویش به استادیوم ببریم. این تعارض به خاطر فرهنگ بد استادیومهای فوتبال ما است که نه مدیران تصمیمگیرنده غم آن را میخورند و نه باشگاهها.
مسئولان و کارشناسان پاسخ میدهند
کنترل هیجانات سکونشینان فوتبال ضروری است یا نه؟
کنترل هیجانات سکونشینان فوتبال ضروری است یا نه؟
در جریان بازی سپاهان و پرسپولیس روی سکوها اتفاقاتی افتاد که خوشایند نبود و البته برخی رفتارهای نادرست هواداران در اکثر ورزشگاهها دیده میشود و بعضاً هیجانات کاذب باعث شده برخی از هواداران اقداماتی روی سکوها انجام دهند که شاید بعضاً عواقب بدی هم داشته باشد. اینکه آیا کنترل هیجانات سکونشینان فوتبال ضروری است یا نه سؤالی است که آن را با تنی چند از کارشناسان و صاحبنظران مطرح کردیم. این پاسخها را بخوانید.
امیر حاجرضایی: بعضی وقتها مدیریتها توان کنترل این مشکلات را ندارند
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: من معتقدم یکسری عوامل در نابسامانیهای فوتبال نقش دارد. ما در یک جامعه زندگی میکنیم که ورزشگاهها جامعه کوچکی در دل آن هستند. چالشیهای افراد به صورت فردی و اجتماعی به ورزشگاهها منتقل میشود و آنجا نمود پیدا میکند. تماشاگر احساس میکند در ورزشگاهها میتواند مشکلات روانی خود را تخلیه کند بنابراین کارهایی که در خیابان نمیتواند انجام دهد و بعضاً هم مدیریت ورزش توان کنترل آن را ندارد در حالی که باید با برنامههای فرهنگی این هیجانات را کنترل کرد و میخواهم بگویم ممکن است بعضی تماشاگران ما از فرهنگ لازم محروم باشند، اما از فهم بالایی برخوردار هستند.
عبدالحمید احمدی: کنترل هیجان هواداران کار فرهنگی میخواهد
معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان در این خصوص گفت: قطعاً کنترل هیجان سکونشینان فوتبال امری ضروری است و نباید اجازه داد برخی از تماشاگرنماها و کسانی که دنبال اهداف دیگری جز روح جوانمردی در ورزش هستند از احساسات پاک عدهای جوان و نوجوان سوءاستفاده کنند و هیجان و احساس آنها را به سمت و سوی نادرستی ببرند. قطعاً باشگاهها باید در این خصوص برنامههای فرهنگی خوبی داشته باشند و از طرق مختلف از جمله کانون هواداران باید در بعد فرهنگی برای هواداران الگوسازی کنند.
اسماعیل حسنزاده: تیمها رعایت نمیکنند چه انتظاری از هواداران دارید؟
رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: قطعاً بخش زیادی از التهابات روی سکوها که در اکثر شهرها و حتی در تمام کشورها مشاهده میکنیم ناشی از برخی رفتارهای مدیران، سرمربیان و بازیکنان است که با مصاحبههای التهابآور باعث میشوند سکوها متشنج شود و بعضاً از سوی برخی هواداران کارهای نادرستی صورت بگیرد. وقتی مثلاً یک سرمربی مصاحبههای تحریکآمیز انجام میدهد نباید از یک جوان یا نوجوان که شاید سواد کمتری هم داشته باشد انتظار خاصی داشته باشیم. این پدیدهای است که به غلط در فوتبال ما هم شکل گرفته است.
بیژن ذوالفقارنسب: هیجان کاذب هواداران قابل کنترل است
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: باید بدانید هیجانات کاذب هواداران و جوانانی که راهی ورزشگاهها میشوند تا بازیهای تیمهای محبوب خود را ببینند قابل کنترل است. وقتی هواداری با هزینه زیاد به ورزشگاهها میرود و حتی صندلی مشخصی ندارد و از کمترین امکانات رفاهی هم داخل ورزشگاه بهرهمند نیستند قطعاً ما نباید انتظار داشته باشیم آنها بتوانند عصبانیت خود را کنترل کنند. ما باید سراغ فرهنگسازی در ورزشگاهها برویم. من میگویم بروز ناهنجاریها در ورزشگاهها دلایل فراوانی دارد که هواداران در رتبه آخر آن هستند.
غلامحسین زمانآبادی: باید به این هیجانات جهت داد
مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: البته که باید این هیجانات کنترل شود در واقع باید آدمهای عاقلی باشند که به این هیجانات جهت مثبت بدهند و مسیر درستی برای آن مشخص کنند و مراقبت شود که مردم آسیب نبینند. شعارها در ورزشگاهها باید کنترل شود اگرچه در نهایت این خود مردم هستند که روی شکلگیری حوادث یا جلوگیری از بروز آن نقش اصلی خواهند داشت. کار فرهنگی با کار فنی تفاوت زیادی دارد. ما با روح افراد سر و کار داریم. کار فرهنگی آنجایی به نتیجه میرسد که به تغییر رفتار منجر شود.
امیر حاجرضایی: بعضی وقتها مدیریتها توان کنترل این مشکلات را ندارند
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: من معتقدم یکسری عوامل در نابسامانیهای فوتبال نقش دارد. ما در یک جامعه زندگی میکنیم که ورزشگاهها جامعه کوچکی در دل آن هستند. چالشیهای افراد به صورت فردی و اجتماعی به ورزشگاهها منتقل میشود و آنجا نمود پیدا میکند. تماشاگر احساس میکند در ورزشگاهها میتواند مشکلات روانی خود را تخلیه کند بنابراین کارهایی که در خیابان نمیتواند انجام دهد و بعضاً هم مدیریت ورزش توان کنترل آن را ندارد در حالی که باید با برنامههای فرهنگی این هیجانات را کنترل کرد و میخواهم بگویم ممکن است بعضی تماشاگران ما از فرهنگ لازم محروم باشند، اما از فهم بالایی برخوردار هستند.
عبدالحمید احمدی: کنترل هیجان هواداران کار فرهنگی میخواهد
معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان در این خصوص گفت: قطعاً کنترل هیجان سکونشینان فوتبال امری ضروری است و نباید اجازه داد برخی از تماشاگرنماها و کسانی که دنبال اهداف دیگری جز روح جوانمردی در ورزش هستند از احساسات پاک عدهای جوان و نوجوان سوءاستفاده کنند و هیجان و احساس آنها را به سمت و سوی نادرستی ببرند. قطعاً باشگاهها باید در این خصوص برنامههای فرهنگی خوبی داشته باشند و از طرق مختلف از جمله کانون هواداران باید در بعد فرهنگی برای هواداران الگوسازی کنند.
اسماعیل حسنزاده: تیمها رعایت نمیکنند چه انتظاری از هواداران دارید؟
رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: قطعاً بخش زیادی از التهابات روی سکوها که در اکثر شهرها و حتی در تمام کشورها مشاهده میکنیم ناشی از برخی رفتارهای مدیران، سرمربیان و بازیکنان است که با مصاحبههای التهابآور باعث میشوند سکوها متشنج شود و بعضاً از سوی برخی هواداران کارهای نادرستی صورت بگیرد. وقتی مثلاً یک سرمربی مصاحبههای تحریکآمیز انجام میدهد نباید از یک جوان یا نوجوان که شاید سواد کمتری هم داشته باشد انتظار خاصی داشته باشیم. این پدیدهای است که به غلط در فوتبال ما هم شکل گرفته است.
بیژن ذوالفقارنسب: هیجان کاذب هواداران قابل کنترل است
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: باید بدانید هیجانات کاذب هواداران و جوانانی که راهی ورزشگاهها میشوند تا بازیهای تیمهای محبوب خود را ببینند قابل کنترل است. وقتی هواداری با هزینه زیاد به ورزشگاهها میرود و حتی صندلی مشخصی ندارد و از کمترین امکانات رفاهی هم داخل ورزشگاه بهرهمند نیستند قطعاً ما نباید انتظار داشته باشیم آنها بتوانند عصبانیت خود را کنترل کنند. ما باید سراغ فرهنگسازی در ورزشگاهها برویم. من میگویم بروز ناهنجاریها در ورزشگاهها دلایل فراوانی دارد که هواداران در رتبه آخر آن هستند.
غلامحسین زمانآبادی: باید به این هیجانات جهت داد
مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: البته که باید این هیجانات کنترل شود در واقع باید آدمهای عاقلی باشند که به این هیجانات جهت مثبت بدهند و مسیر درستی برای آن مشخص کنند و مراقبت شود که مردم آسیب نبینند. شعارها در ورزشگاهها باید کنترل شود اگرچه در نهایت این خود مردم هستند که روی شکلگیری حوادث یا جلوگیری از بروز آن نقش اصلی خواهند داشت. کار فرهنگی با کار فنی تفاوت زیادی دارد. ما با روح افراد سر و کار داریم. کار فرهنگی آنجایی به نتیجه میرسد که به تغییر رفتار منجر شود.