به گزارش خبرورزشی، در مطلب زیر به تفکیک هر گروه، عملکرد ۲۶ تیم لیگ دویی را به همراه جدول کامل مسابقات و البته معرفی ترین‌ها را برای شما مهیا کرده‌ایم که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم...
گروه اول
پنج مدعی جدی برای کسب قهرمانی و صعود
۱- خوشه طلایی ساوه (پولدار‌های موفق)
صدرنشین این گروه در حالی به این عنوان رسید که چندان سمبه پرزوری در گلزنی نداشت، ولی به لطف عملکرد عالی دفاعی‌اش و برد‌های کم‌گلی که ثبت کرد توانست بیشترین امتیاز را در بین هر ۲۶ تیم از آن خود کند و در نتیجه نیم‌فصل برای آن‌ها به بهترین شکل پایان گرفت. شاگردان محسن عاشوری حالا شانس بسیار خوبی دارند تا با حفظ این ریتم شانس لیگ یکی شدن خود را افزایش دهند به خصوص این که مدیران این باشگاه از نظر مالی هیچ کم و کاستی نگذاشته‌اند و به عنوان تیم خارج از زمین عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند.
۲- داماش گیلان (ریشه‌دار پرقدرت)
با کسب دقیقاً ۲ امتیاز از هر بازی، تیم داماش گیلان توانست در نیم‌فصل عنوان دومی خود را قطعی کند و امیدوار به این باشد که دوباره به سطح اول فوتبال ایران بازگردد. داماشی‌ها که طی این چند سال اخیر در لیگ دو همیشه مدعی بوده‌اند و هر بار سر بزنگاه از صعود بازمانده‌اند این بار به قدری کار خود را جدی گرفته‌اند که هیچ چیز نمی‌تواند آن‌ها را از هدف‌شان دور کند. این تیم محبوب که همیشه و در هر شهری از هواداران تیفوسی خود به خوبی استفاده می‌کند به همان اندازه که خوب گل می‌زند کم هم گل خورده تا با یک تعادل مناسب، یکی از بهترین‌های فصل باشد.
۳- مقاومت تهران (سربازان مدعی)
بعد از حضور چند ساله در لیگ دو و رکودی که داشتند حالا در این فصل مقاومت تهران با سپردن سکان هدایتش به علی کلیوندی کاربلد توانسته یک مدعی جدی و تمام‌عیار برای صعود به لیگ یک باشد. این تیم در پایان دور رفت و از ۱۲ بازی‌ای که برگزار کرد ۲۳ امتیاز گرفت تا حسابی شانس صعود داشته باشد. مقاومت که در گلزنی و ارائه بازی تهاجمی پرچم‌دار لیگ دویی‌ها محسوب می‌شود به طور متوسط در هر دیدار خود بیش از ۳ گل وارد دروازه رقبایش کرده تا به نوعی جذاب‌ترین تیم لیگ ۲ به حساب بیاید.
۴- چوکا تالش (پرحاشیه در خانه)
در رتبه چهارم این گروه چوکا تالش را می‌بینیم که به اندازه مدعیان صعود این گروه امتیاز به دست آورده است، ولی انتقادی که از آن‌ها و در این زمینه می‌شود این است که این تیم فقط در خانه و قلعه عقاب‌ها امتیاز می‌گیرد که البته این موضوع و حواشی که در خانه برای تیم‌های مهمان پیش آمده همیشه مورد انتقاد بوده است، ولی به هر حال باید گفت این تیم قدیمی که تازه این فصل بعد از مدت‌ها به لیگ ۲ آمده برای اولین فصل حضورش عملکرد بسیار خوبی داشته است.
۵- آوالان کامیاران (تازه‌وارد موفق)
شاگردان حمیدرضا امامی که برای اولین بار با این اسم (آوالان کامیاران) حضور در لیگ ۲ را تجربه می‌کردند آمار خوبی را در نیم‌فصل نخست به جا گذاشتند و توانستند در حضور مدعیان، جایگاه پنجم را از آن خود کنند. این تیم که با زدن ۱۷ گل سومین خط حمله گروه نخست را در اختیار دارد این عنوان را بیشتر به دلیل همین عملکرد گلزنی‌شان به دست آورده وگرنه در عملکرد دفاعی آن‌ها نیمی از تیم‌ها را بالاتر و بهتر از خودشان می‌بینند بنابراین این تیم اگر می‌خواهد در دور برگشت شگفتی‌ساز باشد باید قطعاً در امور دفاعی خود تجدید نظر کند.
۶- فولاد نوین اهواز (برآورده نکردن توقع)
یکی از باثبات‌ترین و باامکانات‌ترین باشگاه‌ها در لیگ ۲ فولاد نوین اهواز است که در این فصل با توجه به امکاناتی که دارد نتوانسته انتظارات را برآورده کند. این تیم که در این فصل سکان هدایت خود را به حسن هوری سپرده نتوانست آن‌گونه که از آن‌ها توقع می‌رفت عمل کند و در پایان دور رفت با قرار گرفتن در میانه جدول کمی امید‌ها را از خودش ناامید کرد. البته نکته جالب در رابطه با فولادی‌ها در نیم فصل این بود که آن‌ها تقریباً تمام بازی‌های خود را یا برده‌اند و یا باخته‌اند و در کارنامه این تیم تنها یک تساوی دیده می‌شود.
۷- شهرداری بم (متعادل در اولین حضور)
نماینده بم که اولین فصل حضورش در لیگ ۲ را تجربه می‌کند در نیم‌فصل نخست کاملاً متعادل عمل کرد و با ثبت دقیقاً ۵/۱ امتیاز از هر بازی، تقریباً در میانه جدول جایگاه خودش را تثبیت کرد که برای یک تازه‌وارد به لیگ ۲ عملکرد خوبی محسوب می‌شود البته ایرادی که به این تیم وارد می‌شود تقریباً همان موردی است که برای چوکا و بازی‌های خانگی‌اش عنوان شده است، بنابراین ایرادی که می‌توان به آن‌ها وارد دانست عدم نتیجه‌گیری آن‌ها در بازی‌های خارج از خانه آنهاست.
۸- کاسپین قزوین (ناکامی برای قدیمی لیگ ۲)
یکی از قدیمی‌ترین و باثبات‌ترین تیم‌های لیگ ۲ کاسپین قزوین است که برای دومین فصل متوالی سکان هدایتش را به سعید دقیقی سپرد و او برای دومین بار به عنوان بازیکن- مربی برای قزوینی‌ها به میدان آمد، ولی عملکرد او در نیم‌فصل نخست اصلاً مناسب و برازنده نام این تیم نبود و آن‌ها با کسب تنها سه برد مقابل تحمل ۶ شکست، دو برابر بیشتر باخت را تجربه کردند تا با کسب میانگین یک امتیاز از هر بازی، با تیم بالای سر خود ۶ امتیاز اختلاف داشته باشند که اصلاً زیبنده نام و آوازه کاسپین نیست.
۹- شهرداری همدان (اوضاع بد شگفتی‌ساز فصل قبل)
به همان اندازه که شهرداری همدان در فصل گذشته شگفتی‌ساز بود در این فصل و در نیم‌فصل نخست اصلاً نشانی از فصل قبل خود نشان نداد و شاهد این ادعا هم ثبت تنها دو پیروزی در ۱۲ مسابقه است که آن‌ها به دست آورده‌اند، عملکردی که آن‌ها را با میانگین کمی کمتر از یک امتیاز از هر بازی در رده نهم نشاند و در زمره فانوس به دستان قرار داد. اوضاعی که اگر زودتر به فکر سر و سامان دادن آن نباشند برای آن‌ها گران تمام خواهد شد.
۱۰- استقلال اهواز (همچنان ناکام)
تیم پرآوازه استقلال اهواز در حالی نیم‌فصل اول را به پایان برد که از همان شروع فصل این تیم با مشکلات مالی عدیده روبه‌رو بود و تنها بعد از گذشت چند هفته داریوش هرمزی مربی نام‌آشنای لیگ ۲ را از جمع خودش جدا شده دید تا با این اوضاع نامساعد روز به روز شرایط آن‌ها بحرانی‌تر از قبل شود تا جایی که در پایان دور رفت این تیم با دریافت ۲۲ گل خورده بدترین عملکرد دفاعی را از خودش به جا بگذارد.
۱۱- سردار بوکان (کانون بحران در بوکان)
پیروز قربانی به عنوان سرمربی با تیم سردار بوکان کار خود را برای دومین فصل متوالی آغاز کرد و با وعده صعود راهی مسابقات شد، ولی تساوی‌های پیاپی و زیاد سبب شد تا بالاخره او و سردار از یکدیگر جدا شوند و این بار هم سکان هدایت پرشور‌های لیگ ۲ به داود سیدعباسی رسید، ولی این مربی که سابقه حضور چند ساله در لیگ یک را دارد با این تیم بدجور به بحران خورد تا با ثبت یک سری شکست‌های متوالی، سردار بوکان با این دو مربی به کانون بحران تبدیل شود.
۱۲- مس نوین کرمان (تاوان شروع بد)
عدم نتیجه‌گیری مس نوین کرمان و عملکرد بد آن‌ها از شروع فصل سبب شد تا این تیم به رغم پیش‌بینی‌هایی که در مورد آن‌ها می‌شد دچار بحران شوند و نتوانند خوب عمل کنند، ولی در ادامه فصل با تغییر کادر فنی این تیم تا شرایط عوض شد و آن‌ها تا حدودی به خودشان آمدند، ولی عدم دورقمی شدن امتیازات این تیم در پایان هفته دوازدهم همچنان می‌تواند آن‌ها را ناکام نشان دهد.
۱۳- ایرانجوان بوشهر (نوازی ناکام در بوشهر)
شاید باورکردنی نباشد، ولی تیم قدیمی و ریشه‌دار ایرانجوان بوشهر در پایان دور رفت بزرگترین ناکام لقب گرفت آن هم در حالی که محمد نوازی را به عنوان سرمربی در کادر خود داشت، ولی بازیکن سابق استقلال اصلاً نتوانست تأثیرگذار باشد و بالاخره بعد از مدت‌ها ناکامی از این تیم به نیم‌فصل نرسیده جدا شد تا اوضاع نماینده محبوب ایرانجوان بوشهر اصلاً خوب نباشد و تا نقطه تاریک این تیم کسب تنها نیم امتیاز از هر بازی و دورقمی نشدن تعداد گل‌هایش باشد.
ترین‌های گروه اول
بیشترین برد: ۷ برد (خوشه طلایی ساوه، داماش گیلان و چوکا تالش)
کمترین باخت: یک شکست (خوشه طلایی ساوه و مقاومت تهران)
بیشترین گل زده: ۲۷ گل (مقاومت تهران)
کمترین گل خورده: ۷ گل (داماش گیلان)
بهترین تفاضل گل: ۱۳+ (داماش گیلان)
بیشترین تساوی: ۷ تساوی (سردار بوکان)
کمترین برد: یک پیروزی (سردار بوکان و ایرانجوان بوشهر)
بیشترین شکست: ۸ باخت (ایرانجوان بوشهر)
کمترین گل زده: ۸ گل (مس نوین کرمان)
گروه اول
پنج مدعی جدی برای کسب قهرمانی و صعود
۱- خوشه طلایی ساوه (پولدار‌های موفق)
صدرنشین این گروه در حالی به این عنوان رسید که چندان سمبه پرزوری در گلزنی نداشت، ولی به لطف عملکرد عالی دفاعی‌اش و برد‌های کم‌گلی که ثبت کرد توانست بیشترین امتیاز را در بین هر ۲۶ تیم از آن خود کند و در نتیجه نیم‌فصل برای آن‌ها به بهترین شکل پایان گرفت. شاگردان محسن عاشوری حالا شانس بسیار خوبی دارند تا با حفظ این ریتم شانس لیگ یکی شدن خود را افزایش دهند به خصوص این که مدیران این باشگاه از نظر مالی هیچ کم و کاستی نگذاشته‌اند و به عنوان تیم خارج از زمین عملکرد بسیار خوبی داشته‌اند.
۲- داماش گیلان (ریشه‌دار پرقدرت)
با کسب دقیقاً ۲ امتیاز از هر بازی، تیم داماش گیلان توانست در نیم‌فصل عنوان دومی خود را قطعی کند و امیدوار به این باشد که دوباره به سطح اول فوتبال ایران بازگردد. داماشی‌ها که طی این چند سال اخیر در لیگ دو همیشه مدعی بوده‌اند و هر بار سر بزنگاه از صعود بازمانده‌اند این بار به قدری کار خود را جدی گرفته‌اند که هیچ چیز نمی‌تواند آن‌ها را از هدف‌شان دور کند. این تیم محبوب که همیشه و در هر شهری از هواداران تیفوسی خود به خوبی استفاده می‌کند به همان اندازه که خوب گل می‌زند کم هم گل خورده تا با یک تعادل مناسب، یکی از بهترین‌های فصل باشد.
۳- مقاومت تهران (سربازان مدعی)
بعد از حضور چند ساله در لیگ دو و رکودی که داشتند حالا در این فصل مقاومت تهران با سپردن سکان هدایتش به علی کلیوندی کاربلد توانسته یک مدعی جدی و تمام‌عیار برای صعود به لیگ یک باشد. این تیم در پایان دور رفت و از ۱۲ بازی‌ای که برگزار کرد ۲۳ امتیاز گرفت تا حسابی شانس صعود داشته باشد. مقاومت که در گلزنی و ارائه بازی تهاجمی پرچم‌دار لیگ دویی‌ها محسوب می‌شود به طور متوسط در هر دیدار خود بیش از ۳ گل وارد دروازه رقبایش کرده تا به نوعی جذاب‌ترین تیم لیگ ۲ به حساب بیاید.
۴- چوکا تالش (پرحاشیه در خانه)
در رتبه چهارم این گروه چوکا تالش را می‌بینیم که به اندازه مدعیان صعود این گروه امتیاز به دست آورده است، ولی انتقادی که از آن‌ها و در این زمینه می‌شود این است که این تیم فقط در خانه و قلعه عقاب‌ها امتیاز می‌گیرد که البته این موضوع و حواشی که در خانه برای تیم‌های مهمان پیش آمده همیشه مورد انتقاد بوده است، ولی به هر حال باید گفت این تیم قدیمی که تازه این فصل بعد از مدت‌ها به لیگ ۲ آمده برای اولین فصل حضورش عملکرد بسیار خوبی داشته است.
۵- آوالان کامیاران (تازه‌وارد موفق)
شاگردان حمیدرضا امامی که برای اولین بار با این اسم (آوالان کامیاران) حضور در لیگ ۲ را تجربه می‌کردند آمار خوبی را در نیم‌فصل نخست به جا گذاشتند و توانستند در حضور مدعیان، جایگاه پنجم را از آن خود کنند. این تیم که با زدن ۱۷ گل سومین خط حمله گروه نخست را در اختیار دارد این عنوان را بیشتر به دلیل همین عملکرد گلزنی‌شان به دست آورده وگرنه در عملکرد دفاعی آن‌ها نیمی از تیم‌ها را بالاتر و بهتر از خودشان می‌بینند بنابراین این تیم اگر می‌خواهد در دور برگشت شگفتی‌ساز باشد باید قطعاً در امور دفاعی خود تجدید نظر کند.
۶- فولاد نوین اهواز (برآورده نکردن توقع)
یکی از باثبات‌ترین و باامکانات‌ترین باشگاه‌ها در لیگ ۲ فولاد نوین اهواز است که در این فصل با توجه به امکاناتی که دارد نتوانسته انتظارات را برآورده کند. این تیم که در این فصل سکان هدایت خود را به حسن هوری سپرده نتوانست آن‌گونه که از آن‌ها توقع می‌رفت عمل کند و در پایان دور رفت با قرار گرفتن در میانه جدول کمی امید‌ها را از خودش ناامید کرد. البته نکته جالب در رابطه با فولادی‌ها در نیم فصل این بود که آن‌ها تقریباً تمام بازی‌های خود را یا برده‌اند و یا باخته‌اند و در کارنامه این تیم تنها یک تساوی دیده می‌شود.
۷- شهرداری بم (متعادل در اولین حضور)
نماینده بم که اولین فصل حضورش در لیگ ۲ را تجربه می‌کند در نیم‌فصل نخست کاملاً متعادل عمل کرد و با ثبت دقیقاً ۵/۱ امتیاز از هر بازی، تقریباً در میانه جدول جایگاه خودش را تثبیت کرد که برای یک تازه‌وارد به لیگ ۲ عملکرد خوبی محسوب می‌شود البته ایرادی که به این تیم وارد می‌شود تقریباً همان موردی است که برای چوکا و بازی‌های خانگی‌اش عنوان شده است، بنابراین ایرادی که می‌توان به آن‌ها وارد دانست عدم نتیجه‌گیری آن‌ها در بازی‌های خارج از خانه آنهاست.
۸- کاسپین قزوین (ناکامی برای قدیمی لیگ ۲)
یکی از قدیمی‌ترین و باثبات‌ترین تیم‌های لیگ ۲ کاسپین قزوین است که برای دومین فصل متوالی سکان هدایتش را به سعید دقیقی سپرد و او برای دومین بار به عنوان بازیکن- مربی برای قزوینی‌ها به میدان آمد، ولی عملکرد او در نیم‌فصل نخست اصلاً مناسب و برازنده نام این تیم نبود و آن‌ها با کسب تنها سه برد مقابل تحمل ۶ شکست، دو برابر بیشتر باخت را تجربه کردند تا با کسب میانگین یک امتیاز از هر بازی، با تیم بالای سر خود ۶ امتیاز اختلاف داشته باشند که اصلاً زیبنده نام و آوازه کاسپین نیست.
۹- شهرداری همدان (اوضاع بد شگفتی‌ساز فصل قبل)
به همان اندازه که شهرداری همدان در فصل گذشته شگفتی‌ساز بود در این فصل و در نیم‌فصل نخست اصلاً نشانی از فصل قبل خود نشان نداد و شاهد این ادعا هم ثبت تنها دو پیروزی در ۱۲ مسابقه است که آن‌ها به دست آورده‌اند، عملکردی که آن‌ها را با میانگین کمی کمتر از یک امتیاز از هر بازی در رده نهم نشاند و در زمره فانوس به دستان قرار داد. اوضاعی که اگر زودتر به فکر سر و سامان دادن آن نباشند برای آن‌ها گران تمام خواهد شد.
۱۰- استقلال اهواز (همچنان ناکام)
تیم پرآوازه استقلال اهواز در حالی نیم‌فصل اول را به پایان برد که از همان شروع فصل این تیم با مشکلات مالی عدیده روبه‌رو بود و تنها بعد از گذشت چند هفته داریوش هرمزی مربی نام‌آشنای لیگ ۲ را از جمع خودش جدا شده دید تا با این اوضاع نامساعد روز به روز شرایط آن‌ها بحرانی‌تر از قبل شود تا جایی که در پایان دور رفت این تیم با دریافت ۲۲ گل خورده بدترین عملکرد دفاعی را از خودش به جا بگذارد.
۱۱- سردار بوکان (کانون بحران در بوکان)
پیروز قربانی به عنوان سرمربی با تیم سردار بوکان کار خود را برای دومین فصل متوالی آغاز کرد و با وعده صعود راهی مسابقات شد، ولی تساوی‌های پیاپی و زیاد سبب شد تا بالاخره او و سردار از یکدیگر جدا شوند و این بار هم سکان هدایت پرشور‌های لیگ ۲ به داود سیدعباسی رسید، ولی این مربی که سابقه حضور چند ساله در لیگ یک را دارد با این تیم بدجور به بحران خورد تا با ثبت یک سری شکست‌های متوالی، سردار بوکان با این دو مربی به کانون بحران تبدیل شود.
۱۲- مس نوین کرمان (تاوان شروع بد)
عدم نتیجه‌گیری مس نوین کرمان و عملکرد بد آن‌ها از شروع فصل سبب شد تا این تیم به رغم پیش‌بینی‌هایی که در مورد آن‌ها می‌شد دچار بحران شوند و نتوانند خوب عمل کنند، ولی در ادامه فصل با تغییر کادر فنی این تیم تا شرایط عوض شد و آن‌ها تا حدودی به خودشان آمدند، ولی عدم دورقمی شدن امتیازات این تیم در پایان هفته دوازدهم همچنان می‌تواند آن‌ها را ناکام نشان دهد.
۱۳- ایرانجوان بوشهر (نوازی ناکام در بوشهر)
شاید باورکردنی نباشد، ولی تیم قدیمی و ریشه‌دار ایرانجوان بوشهر در پایان دور رفت بزرگترین ناکام لقب گرفت آن هم در حالی که محمد نوازی را به عنوان سرمربی در کادر خود داشت، ولی بازیکن سابق استقلال اصلاً نتوانست تأثیرگذار باشد و بالاخره بعد از مدت‌ها ناکامی از این تیم به نیم‌فصل نرسیده جدا شد تا اوضاع نماینده محبوب ایرانجوان بوشهر اصلاً خوب نباشد و تا نقطه تاریک این تیم کسب تنها نیم امتیاز از هر بازی و دورقمی نشدن تعداد گل‌هایش باشد.
ترین‌های گروه اول
بیشترین برد: ۷ برد (خوشه طلایی ساوه، داماش گیلان و چوکا تالش)
کمترین باخت: یک شکست (خوشه طلایی ساوه و مقاومت تهران)
بیشترین گل زده: ۲۷ گل (مقاومت تهران)
کمترین گل خورده: ۷ گل (داماش گیلان)
بهترین تفاضل گل: ۱۳+ (داماش گیلان)
بیشترین تساوی: ۷ تساوی (سردار بوکان)
کمترین برد: یک پیروزی (سردار بوکان و ایرانجوان بوشهر)
بیشترین شکست: ۸ باخت (ایرانجوان بوشهر)
کمترین گل زده: ۸ گل (مس نوین کرمان)
بیشترین گل خورده: ۲۲ گل (استقلال اهواز)
بدترین تفاضل گل: ۱۳- (استقلال اهواز)
کمترین تساوی: یک مساوی (فولاد نوین اهواز)
بدترین تفاضل گل: ۱۳- (استقلال اهواز)
کمترین تساوی: یک مساوی (فولاد نوین اهواز)
گروه دوم
از توقعات برآورده نشده نام‌های پرآوازه تا فشردگی در جدول
۱- آرمان‌گهر سیرجان (جمع لیگ یکی‌های سابق)
شاید نام این تیم چندان آشنا نباشد، ولی با حضور قاسم شهبا که چندین سال تجربه حضور در گل‌گهر سیرجان را به عنوان سرمربی داشت به همراه بازیکنان مطرح لیگ یکی از جمله مختار جمعه‌زاده، آن‌ها توانستند از همان شروع فصل لیگ دو خودشان را در حد و اندازه مدعیان نشان دهند و در پایان دور رفت هم با قرار گرفتن در صدر جدول این مهم را نشان دهند. نماینده سیرجان که با ۷ برد رکورددار بیشترین تعداد پیروزی در میان دیگر تیم‌های گروهش است با ۲۱ گل زده هم بهترین خط حمله گروه دوم را به خود اختصاص داده، آماری که اگر در گروه اول بود آن‌ها را در رده چهارم قرار می‌داد.
۲- پاس همدان (حرکت با چراغ خاموش)
شروع بسیار بد پاس همدان روز به روز شرایط این تیم را بحرانی می‌کرد، ولی روز‌های بد شروع فصل در اواسط بازی‌های دور رفت کم‌کم با نتیجه‌گیری این تیم از بین رفت تا جایی که در پایان نیم‌فصل آن‌ها توانستند با حفظ ریتم خوب خود (که کمی دیر آغاز شده بود) خود را به رده دوم برسانند. پاسی‌ها برای رسیدن به این جایگاه، کمترین میزان شکست را نسبت به دیگر تیم‌های گروه‌شان متحمل شدند تا همین کم باختن رمز اصلی دوم شدن آن‌ها باشد.
۳- شهرداری بندرعباس (پرمهره، ولی متزلزل)
شروع بد آرش برهانی با تیم پرمهره و البته پرامکانات شهرداری بندرعباس با شکست سنگین و ۳ بر صفر آن‌ها مقابل استقلال رامشیر آغاز شد، ولی در ادامه و تقریباً در هر بازی که شهرداری بندرعباس به پیروزی رسید تجربه و کارایی یکی از بازیکنان تأثیرگذار این تیم عصای دست برهانی شد تا او وارد بحران نشود. اتفاقی که در پایان دور رفت سبب شد تا با کسب میانگین تنها یک و نیم امتیاز از هر بازی آن‌ها هم‌امتیاز با سه تیم دیگر به دلیل تفاضل گل بهتر رده سوم را از آن خود کنند؛ جایگاهی که تضمینی برای حفظ آن وجود نخواهد داشت به‌خصوص این که توقع از این تیم و شرایطی که داراست تنها صعود و حضور دوباره در لیگ یک است.
۴- پرسپولیس گناوه (قدیمی و همچنان استوار)
نماینده گناوه یکی از قدیمی‌ترین تیم‌های حاضر در لیگ است که حداقل یک دهه در لیگ دو حضور دارد. این تیم در این فصل بازی باز هم با نادر جعفری در مسابقات حاضر شد و در نیم‌فصل توانست ۱۸ امتیاز به دست بیاورد و با تفاضل کمتر نسبت به شهرداری بندرعباس رتبه چهارم را از آن خود بکند. این تیم هم مثل پاس، شروع چندان خوبی نداشت و به مرور توانست اوضاع خودش را بهبود ببخشد تا جایی که حالا با حفظ این ریتم آن‌ها می‌توانند بعد از سال‌ها نگاهی جدی به صعود داشته باشند.
۵- نفت و گاز گچساران (تا حدودی مدعی)
نماینده گچساران مثل همیشه در قامت یک مدعی که البته با نوسان روبه‌رو است کار خود را در این فصل آغاز کرد و البته خرق عادت هم نکرد و همان رویه را تا نیم‌فصل ادامه داد که حاصل آن نتیجه‌گیری یک خط در میان آن‌ها بود. نماینده گچساران ۱۸ امتیاز از ۱۲ بازی خود به دست آورد تا سومین تیمی باشد که چنین عملکردی داشته است. البته تفاوت آن‌ها با سه تیم دیگر این است که این تیم از همه آن‌ها کمتر گل زده، ولی در سوی مقابل کمتر از آن‌ها هم گل خورده است.
۶- بعثت کرمانشاه (شیر در خانه)
نماینده قدیمی کرمانشاه در لیگ دو در نیم‌فصل و البته در بیشتر مسابقات خود در خانه به پیروزی رسید تا با درو کردن بیشتر امتیازاتش در خانه یک تیم بی‌رحم نشان دهد هر چند در این باره چند تیمی که به عنوان مهمان مقابل نماینده این شهر حاضر شدند نسبت به نحوه امتیازگیری این تیم معترض بودند، ولی با این حال آن‌ها چهارمین تیمی شدند که در این گروه دور رفت را با ۱۸ امتیاز به پایان می‌رساند و البته به دلیل تفاضل گل منفی آخرین آن‌ها شدند.
۷- شهدای بابلسر (پرحاشیه و متزلزل در دفاع)
یکی از تیم‌هایی که با توجه به شرایطی که دارد در زمره تیم‌های پرحاشیه به حساب می‌آید تیم شهدای بابلسر است که در پایان دور رفت کمترین تساوی را به خود اختصاص داده و در مجموع و در این زمان یا بازی‌های خود را برده و یا با شکست میدان را ترک کرده است؛ عملکردی که باعث شد تا آن‌ها در رتبه هفتم قرار بگیرند، اما این تنها نکته مربوط به این تیم نیست و عملکرد ضعیف این تیم در فاز دفاعی باعث شده تا آن‌ها با ۲۲ گل خورده دومین خط دفاعی ضعیف گروه دوم را در اختیار بگیرند.
۸- استقلال رامشیر (شروع خوب و افت در انتها)
این تیم تازه‌وارد به لیگ دو شروع رؤیایی داشت و کار خود را با برد پرگل مقابل شهرداری بندرعباس مدعی آغاز کرد تا نظر‌ها را به خود جلب کند و در ادامه هم نتایج آن‌ها خوب بود، ولی هر چه به نیم‌فصل نزدیک شدیم آن‌ها با افت بیشتری روبه‌رو شدند و از روز‌های بسیار خوب خودشان فاصله گرفتند تا جایی که آن‌ها در پایان دور رفت رتبه هشتم را از آن خود کردند، ولی این تمام ماجرا درباره آن‌ها نیست و عملکرد آن‌ها در گلزنی و دریافت گل به گونه‌ای بوده که این تیم سومین تفاضل گل برتر گروه را در اختیار دارد.
۹- نیروی زمینی تهران (ناامیدی از امید روانخواه)
با معرفی امید روانخواه به عنوان سرمربی تیم نیروی‌زمینی و با توجه به سابقه کار او در لیگ برتر و البته شرایط این تیم در جذب بازیکنان بسیار خوب که سرباز هستند همگی فکر می‌کردند نیروی‌زمینی مدعی جدی و اصلی صعود به لیگ یک خواهد بود، ولی در عمل و در پایان دور رفت نیروی‌زمینی را در عین تعجب در رده نهم دیدیم که اصلاً قابل توجیه نیست، ولی با توجه به فشردگی جدول این امکان که این تیم به زودی به جایگاه اصلی‌اش بازگردد بسیار زیاد خواهد بود.
۱۰- نفت امیدیه (دلخوش به خاطرات)
در تمام فصول لیگ دو این دیگر برای همه عادت شده بود تا نفت امیدیه را یک تیم مدعی ببینند، ولی در فصل جدید و تا پایان نیم‌فصل نخست حالا رتبه نفت امیدیه را در جدول سیزده تیمی دورقمی می‌بینیم تا دوستداران این تیم حالا دلخوش به خاطرات قدیمی خود بشوند. البته نکته مثبت در رابطه با آن‌ها تیم خارج از زمین آن‌ها یعنی مدیریت این باشگاه است که در راه برآوردن نیاز‌های تیم از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند.
۱۱- خیبر خرم‌آباد (ضعف گلزنی بلای جان)
قطعاً یکی از دلایلی که باعث شده تا تیم محبوب خرم‌آباد نتواند فصل خوبی را سپری کند ضعف این تیم در گلزنی بوده به نحوی که آن‌ها در پایان دور رفت نتوانستند میانگین گل زده خودشان را حتی به عدد یک در هر بازی برسانند؛ نکته‌ای که حسابی شرایط این تیم را بحرانی کرد و آن‌ها را در این مقطع زمانی در رده یازدهم قرار داد بنابراین تقویت تیم به خصوص در گلزنی اصلی‌ترین وظیفه کادر فنی آن‌ها برای دور برگشت باید باشد.
۱۲- شهرداری فومن (هم گلزن و هم گل خور)
تیم شهرداری فومن در حالی رتبه دوازدهم را در اختیار دارد که به نوعی یک تیم منحصر به فرد به حساب می‌آید چراکه این تیم قعر جدولی با زدن ۲۰ گل دومین خط حمله پرقدرت گروه را در اختیار گرفته است و یک عملکرد بی‌نظیر از خود به جا گذاشته، ولی در سوی مقابل این تیم با دریافت ۲۵ گل خورده عنوان ضعیف‌ترین خط دفاعی را از خود به جا گذاشته تا با یک پارادوکس از ناحیه این تیم روبه‌رو بشویم.
۱۳- مس شهربابک (شروع بد، اما امیدوار)
شروع بسیار بد مس شهربابک و ناتوانی این تیم در نتیجه‌گیری باعث شد تا این تیم روز‌های بدی را پشت سر بگذارد تا جایی که آن‌ها بدون کسب برد مجبور شدند کادر فنی خود را تغییر دهند و در ادامه با آمدن میخائیل یونان‌پور شرایط این تیم با تغییر همراه شد و آن‌ها در همین چند هفته گذشته توانستند فاصله خود را با دیگر تیم‌ها کاهش دهند و به آینده امیدوار شوند.
ترین‌های گروه دوم
بیشترین برد: ۷ برد (آرمان‌گهر سیرجان)
کمترین باخت: ۲ شکست (پاس همدان)
بیشترین زده: ۲۱ گل (آرمان‌گهر سیرجان)
کمترین خورده: ۹ گل (پاس همدان و نفت و گاز گچساران)
بهترین تفاضل گل: ۹+ (آرمان‌گهر سیرجان)
بیشترین تساوی: ۶ تساوی (استقلال رامشیر)
کمترین برد: یک پیروزی (مس شهربابک)
بیشترین شکست: ۶ باخت (شهدای بابلسر، شهرداری فومن، مس شهربابک)
کمترین زده: ۱۰ گل (نفت و گاز گچساران و مس شهربابک)
بیشترین خورده: ۲۵ گل (شهرداری فومن)
بدترین تفاضل گل: ۷- (مس شهربابک)
کمترین تساوی: یک مساوی (شهدای بابلسر)
۱- آرمان‌گهر سیرجان (جمع لیگ یکی‌های سابق)
شاید نام این تیم چندان آشنا نباشد، ولی با حضور قاسم شهبا که چندین سال تجربه حضور در گل‌گهر سیرجان را به عنوان سرمربی داشت به همراه بازیکنان مطرح لیگ یکی از جمله مختار جمعه‌زاده، آن‌ها توانستند از همان شروع فصل لیگ دو خودشان را در حد و اندازه مدعیان نشان دهند و در پایان دور رفت هم با قرار گرفتن در صدر جدول این مهم را نشان دهند. نماینده سیرجان که با ۷ برد رکورددار بیشترین تعداد پیروزی در میان دیگر تیم‌های گروهش است با ۲۱ گل زده هم بهترین خط حمله گروه دوم را به خود اختصاص داده، آماری که اگر در گروه اول بود آن‌ها را در رده چهارم قرار می‌داد.
۲- پاس همدان (حرکت با چراغ خاموش)
شروع بسیار بد پاس همدان روز به روز شرایط این تیم را بحرانی می‌کرد، ولی روز‌های بد شروع فصل در اواسط بازی‌های دور رفت کم‌کم با نتیجه‌گیری این تیم از بین رفت تا جایی که در پایان نیم‌فصل آن‌ها توانستند با حفظ ریتم خوب خود (که کمی دیر آغاز شده بود) خود را به رده دوم برسانند. پاسی‌ها برای رسیدن به این جایگاه، کمترین میزان شکست را نسبت به دیگر تیم‌های گروه‌شان متحمل شدند تا همین کم باختن رمز اصلی دوم شدن آن‌ها باشد.
۳- شهرداری بندرعباس (پرمهره، ولی متزلزل)
شروع بد آرش برهانی با تیم پرمهره و البته پرامکانات شهرداری بندرعباس با شکست سنگین و ۳ بر صفر آن‌ها مقابل استقلال رامشیر آغاز شد، ولی در ادامه و تقریباً در هر بازی که شهرداری بندرعباس به پیروزی رسید تجربه و کارایی یکی از بازیکنان تأثیرگذار این تیم عصای دست برهانی شد تا او وارد بحران نشود. اتفاقی که در پایان دور رفت سبب شد تا با کسب میانگین تنها یک و نیم امتیاز از هر بازی آن‌ها هم‌امتیاز با سه تیم دیگر به دلیل تفاضل گل بهتر رده سوم را از آن خود کنند؛ جایگاهی که تضمینی برای حفظ آن وجود نخواهد داشت به‌خصوص این که توقع از این تیم و شرایطی که داراست تنها صعود و حضور دوباره در لیگ یک است.
۴- پرسپولیس گناوه (قدیمی و همچنان استوار)
نماینده گناوه یکی از قدیمی‌ترین تیم‌های حاضر در لیگ است که حداقل یک دهه در لیگ دو حضور دارد. این تیم در این فصل بازی باز هم با نادر جعفری در مسابقات حاضر شد و در نیم‌فصل توانست ۱۸ امتیاز به دست بیاورد و با تفاضل کمتر نسبت به شهرداری بندرعباس رتبه چهارم را از آن خود بکند. این تیم هم مثل پاس، شروع چندان خوبی نداشت و به مرور توانست اوضاع خودش را بهبود ببخشد تا جایی که حالا با حفظ این ریتم آن‌ها می‌توانند بعد از سال‌ها نگاهی جدی به صعود داشته باشند.
۵- نفت و گاز گچساران (تا حدودی مدعی)
نماینده گچساران مثل همیشه در قامت یک مدعی که البته با نوسان روبه‌رو است کار خود را در این فصل آغاز کرد و البته خرق عادت هم نکرد و همان رویه را تا نیم‌فصل ادامه داد که حاصل آن نتیجه‌گیری یک خط در میان آن‌ها بود. نماینده گچساران ۱۸ امتیاز از ۱۲ بازی خود به دست آورد تا سومین تیمی باشد که چنین عملکردی داشته است. البته تفاوت آن‌ها با سه تیم دیگر این است که این تیم از همه آن‌ها کمتر گل زده، ولی در سوی مقابل کمتر از آن‌ها هم گل خورده است.
۶- بعثت کرمانشاه (شیر در خانه)
نماینده قدیمی کرمانشاه در لیگ دو در نیم‌فصل و البته در بیشتر مسابقات خود در خانه به پیروزی رسید تا با درو کردن بیشتر امتیازاتش در خانه یک تیم بی‌رحم نشان دهد هر چند در این باره چند تیمی که به عنوان مهمان مقابل نماینده این شهر حاضر شدند نسبت به نحوه امتیازگیری این تیم معترض بودند، ولی با این حال آن‌ها چهارمین تیمی شدند که در این گروه دور رفت را با ۱۸ امتیاز به پایان می‌رساند و البته به دلیل تفاضل گل منفی آخرین آن‌ها شدند.
۷- شهدای بابلسر (پرحاشیه و متزلزل در دفاع)
یکی از تیم‌هایی که با توجه به شرایطی که دارد در زمره تیم‌های پرحاشیه به حساب می‌آید تیم شهدای بابلسر است که در پایان دور رفت کمترین تساوی را به خود اختصاص داده و در مجموع و در این زمان یا بازی‌های خود را برده و یا با شکست میدان را ترک کرده است؛ عملکردی که باعث شد تا آن‌ها در رتبه هفتم قرار بگیرند، اما این تنها نکته مربوط به این تیم نیست و عملکرد ضعیف این تیم در فاز دفاعی باعث شده تا آن‌ها با ۲۲ گل خورده دومین خط دفاعی ضعیف گروه دوم را در اختیار بگیرند.
۸- استقلال رامشیر (شروع خوب و افت در انتها)
این تیم تازه‌وارد به لیگ دو شروع رؤیایی داشت و کار خود را با برد پرگل مقابل شهرداری بندرعباس مدعی آغاز کرد تا نظر‌ها را به خود جلب کند و در ادامه هم نتایج آن‌ها خوب بود، ولی هر چه به نیم‌فصل نزدیک شدیم آن‌ها با افت بیشتری روبه‌رو شدند و از روز‌های بسیار خوب خودشان فاصله گرفتند تا جایی که آن‌ها در پایان دور رفت رتبه هشتم را از آن خود کردند، ولی این تمام ماجرا درباره آن‌ها نیست و عملکرد آن‌ها در گلزنی و دریافت گل به گونه‌ای بوده که این تیم سومین تفاضل گل برتر گروه را در اختیار دارد.
۹- نیروی زمینی تهران (ناامیدی از امید روانخواه)
با معرفی امید روانخواه به عنوان سرمربی تیم نیروی‌زمینی و با توجه به سابقه کار او در لیگ برتر و البته شرایط این تیم در جذب بازیکنان بسیار خوب که سرباز هستند همگی فکر می‌کردند نیروی‌زمینی مدعی جدی و اصلی صعود به لیگ یک خواهد بود، ولی در عمل و در پایان دور رفت نیروی‌زمینی را در عین تعجب در رده نهم دیدیم که اصلاً قابل توجیه نیست، ولی با توجه به فشردگی جدول این امکان که این تیم به زودی به جایگاه اصلی‌اش بازگردد بسیار زیاد خواهد بود.
۱۰- نفت امیدیه (دلخوش به خاطرات)
در تمام فصول لیگ دو این دیگر برای همه عادت شده بود تا نفت امیدیه را یک تیم مدعی ببینند، ولی در فصل جدید و تا پایان نیم‌فصل نخست حالا رتبه نفت امیدیه را در جدول سیزده تیمی دورقمی می‌بینیم تا دوستداران این تیم حالا دلخوش به خاطرات قدیمی خود بشوند. البته نکته مثبت در رابطه با آن‌ها تیم خارج از زمین آن‌ها یعنی مدیریت این باشگاه است که در راه برآوردن نیاز‌های تیم از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند.
۱۱- خیبر خرم‌آباد (ضعف گلزنی بلای جان)
قطعاً یکی از دلایلی که باعث شده تا تیم محبوب خرم‌آباد نتواند فصل خوبی را سپری کند ضعف این تیم در گلزنی بوده به نحوی که آن‌ها در پایان دور رفت نتوانستند میانگین گل زده خودشان را حتی به عدد یک در هر بازی برسانند؛ نکته‌ای که حسابی شرایط این تیم را بحرانی کرد و آن‌ها را در این مقطع زمانی در رده یازدهم قرار داد بنابراین تقویت تیم به خصوص در گلزنی اصلی‌ترین وظیفه کادر فنی آن‌ها برای دور برگشت باید باشد.
۱۲- شهرداری فومن (هم گلزن و هم گل خور)
تیم شهرداری فومن در حالی رتبه دوازدهم را در اختیار دارد که به نوعی یک تیم منحصر به فرد به حساب می‌آید چراکه این تیم قعر جدولی با زدن ۲۰ گل دومین خط حمله پرقدرت گروه را در اختیار گرفته است و یک عملکرد بی‌نظیر از خود به جا گذاشته، ولی در سوی مقابل این تیم با دریافت ۲۵ گل خورده عنوان ضعیف‌ترین خط دفاعی را از خود به جا گذاشته تا با یک پارادوکس از ناحیه این تیم روبه‌رو بشویم.
۱۳- مس شهربابک (شروع بد، اما امیدوار)
شروع بسیار بد مس شهربابک و ناتوانی این تیم در نتیجه‌گیری باعث شد تا این تیم روز‌های بدی را پشت سر بگذارد تا جایی که آن‌ها بدون کسب برد مجبور شدند کادر فنی خود را تغییر دهند و در ادامه با آمدن میخائیل یونان‌پور شرایط این تیم با تغییر همراه شد و آن‌ها در همین چند هفته گذشته توانستند فاصله خود را با دیگر تیم‌ها کاهش دهند و به آینده امیدوار شوند.
ترین‌های گروه دوم
بیشترین برد: ۷ برد (آرمان‌گهر سیرجان)
کمترین باخت: ۲ شکست (پاس همدان)
بیشترین زده: ۲۱ گل (آرمان‌گهر سیرجان)
کمترین خورده: ۹ گل (پاس همدان و نفت و گاز گچساران)
بهترین تفاضل گل: ۹+ (آرمان‌گهر سیرجان)
بیشترین تساوی: ۶ تساوی (استقلال رامشیر)
کمترین برد: یک پیروزی (مس شهربابک)
بیشترین شکست: ۶ باخت (شهدای بابلسر، شهرداری فومن، مس شهربابک)
کمترین زده: ۱۰ گل (نفت و گاز گچساران و مس شهربابک)
بیشترین خورده: ۲۵ گل (شهرداری فومن)
بدترین تفاضل گل: ۷- (مس شهربابک)
کمترین تساوی: یک مساوی (شهدای بابلسر)
