خبرورزشی/ آرتین زهرابی : اگر از آخرین بازی تیم ملی ایران در جام ملتهای امارات فاکتور بگیریم و آن ۳ گل را در دیدار با ژاپن فقط برای یک لحظه فراموش کنیم، به این جمعبندی میرسیم که طی ۸ سال گذشته به دلیل نتایج خوبی که مقابل تیمهای عربی میگرفتیم به یک حباب رسیده بودیم. حباب یا در مفهوم جامعتر، توهم شکست دادن تیمهای عربی از جمله قطر در ادوار مختلف! توهمی که باعث شد خیلیها تصور کنند فوتبال ایران فراتر از این حریفان است.
بازی استقلال مقابل الدحیل که حاصل آن ۳ گل خورده برای نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا بود اما حقیقت محض فوتبال ماست. آن ۳ گل که تیم ملی ایران در بازی با ژاپن دریافت کرد هم پرده از راز همیشگی این فوتبال برداشت.
سالهاست که تیمهای عربی و بهویژه حریفانی از شرق آسیا از ما سبقت گرفتهاند. پیش از حضور کیروش در تیم ملی ایران، این واقعیتها را میدانستیم و پذیرفته بودیم که شکست سختی خورده ایم اما ۸ سالی که با این سرمربی پشت سر گذاشتیم، محصول آن ۲ صعود جانانه به جام جهانی و قرار گرفتن در رنکینگ نخست فوتبال آسیا بود؛ اتفاقی که باعث شد بسیاری از حقایق، پنهان بمانند. در غیر این صورت کیست که نداند وقتی قطر قهرمان جام ملتهای آسیا میشود و حسرت فوتبال ایران در این رقابتها به بیش از ۴۰ سال میرسد، معنایش جز این نیست که فوتبال ما از تیمهای عربی عقب افتاده است.
در فوتبال باشگاهی نیز این قطریها هستند که ۳ گل به ما میزنند؛ از قطریها بگیرید تا ژاپنیها در عرصه فوتبال ملی و حتی باشگاهی، این اختلاف فاحش و قابل توجه را به ۳ گل رساندهاند.
دیگر نمیتوانیم از واقعیتها فرار کنیم. ما در تله پسرفت گیر افتادهایم. راستش را بخواهید اگر دنبال راهکار از سوی ما هستید صادقانه اعتراف میکنیم هیچ راه حلی برای عبور از این دستاندازها به ذهنمان نمیرسد؛ شما چطور؟