خبرورزشی/ امیرعباس واسعی؛ بهطوری که هزینه تیمهای مدعی به یکصد میلیارد تومان و حتی بیشتر میرسد! این کمی عجیب است به خصوص که باشگاههای ما سهم زیادی از تبلیغات محیطی نمیگیرند و حق پخش هم ندارند و از همه مهمتر همانطور که اشاره شد به افراد زیادی بدهکار هستند. از پرسپولیس که در صدر جدول قرار دارد تا آخرین تیم.
در تیمهای مدعی حداقل دستمزد بازیکنان یک میلیارد تومان است و مبلغ قرارداد ستارهها به ۷، ۸ و ۱۰ میلیارد تومان هم میرسد! وقتی با چرایی افزایش قرارداد آن هم در شرایطی که سطح کیفی فوتبال کشورمان تغییری نکرده و از همه مهمتر در روزهایی که فوتبال با کمبود نقدینگی روبهرو است، مواجه میشویم، یکی از مدیران عامل باشگاهها میگوید: «بازیکنان ایرانی به دلار از ما دستمزد میگیرند و دستمزد خود را با بازیکنان خارجی مقایسه میکنند و میگویند ما این مقدار دلار میخواهیم.»
افزایش بیش از ۴ برابری قیمت دلار موجب شده دستمزد فوتبالیستها افزایش قابل ملاحظهای داشته باشد و اینطور میتوان گفت افزایش قمیت دلار تأثیر منفی خود را روی فوتبال هم گذاشته و گویی گریزی از این وضعیت نیست! در حالی که همه میدانیم قراردادهای منعقد شده در آینده فوتبال ایران را با چالش جدی مواجه میکند. به هر صورت قراردادهایی که بسته شده، باید پاسخ داده شود و امروز کنفدراسیون فوتبال آسیا روی قرارداد ایرانیها هم حساس است و به فدراسیون فوتبال کشورمان تأکید کرده باید روی قرارداد همکاری بین بازیکن و باشگاه حساس باشد و رعایت فیرپلی مالی را در دستور کاری همه باشگاهها قرار دهد. خب وقتی تا دیروز رقم صدمیلیونی را نمیتوانستند بدهند، فردا دو میلیارد را چطور خواهند داد؟
بیشتر باشگاههای لیگ برتری ما بدهکار هستند و طبیعتاً برای بهبود وضعیت باید هزینههای خود را کاهش دهند و کاهش هزینهها در باشگاهها زمانی اتفاق خواهد افتاد که دستمزدها کاهش پیدا کند، چون باشگاههای ما فقط برای دستمزد، هزینه میکنند و کاری با سازندگی و آیندگان ندارند، اما نه تنها این اتفاق رخ نداده بلکه همانطور که گفته شده قراردادها دو یا سه برابر شده است. برای جلوگیری از تشدید بحرانها فدراسیون فوتبال باید رعایت فیرپلی مالی را همانند تجهیز استادیومها قانون و روی اجرای آن ایستادگی کند. به واقع تصور میکردیم با توجه به مشکلات مالی پیش آمده هزینهها در فوتبال کاهش پیدا کند، اما در عمل عکس آن اتفاق افتاده و این روند همچنان ادامه دارد و دلیلش هم فقط فرمانروایی دلالهاست...
روزی در فوتبال ایران قانون سقف قرارداد وضع شد؛ ۳۰۰ میلیون تومان برای بهترین بازیکن. در همان برهه مشخص بود که این قانون ره به جایی نخواهد برد و کاش قانون میشد که هر تیمی باید به اندازه توان هزینه کند و مکلف است در پایان فصل اسناد مالی مربوط به تسویه حساب با بازیکنان و کادر فنی را به فدراسیون فوتبال ارائه دهد. این یعنی فیرپلی مالی. شکایتها یکی پس از دیگری است که علیه باشگاههای ایرانی در کمیته تعیین وضعیت ثبت میشود و هیچکس هم جلودار قراردادهای کلان باشگاهها نیست...
به یقین اگر جلوی افزایش قراردادها گرفته و هر باشگاهی ملزم شود به اندازه توانش هزینه کند، شکایتهای جدیدی علیه باشگاهها شکل نخواهد گرفت. برای اجرای این پروسه باید منتظر برخورد جدی فدراسیون فوتبال باشیم. همانطور که بازیها را به بهانه تجهیز استادیومها تعطیل کرده است. هرچه تجهیز ورزشگاه کاری ماندگار است و به درد آینده میخورد، درست کردن قراردادها و درآمدها هم به ماندن فوتبال کمک میکند.
در تیمهای مدعی حداقل دستمزد بازیکنان یک میلیارد تومان است و مبلغ قرارداد ستارهها به ۷، ۸ و ۱۰ میلیارد تومان هم میرسد! وقتی با چرایی افزایش قرارداد آن هم در شرایطی که سطح کیفی فوتبال کشورمان تغییری نکرده و از همه مهمتر در روزهایی که فوتبال با کمبود نقدینگی روبهرو است، مواجه میشویم، یکی از مدیران عامل باشگاهها میگوید: «بازیکنان ایرانی به دلار از ما دستمزد میگیرند و دستمزد خود را با بازیکنان خارجی مقایسه میکنند و میگویند ما این مقدار دلار میخواهیم.»
افزایش بیش از ۴ برابری قیمت دلار موجب شده دستمزد فوتبالیستها افزایش قابل ملاحظهای داشته باشد و اینطور میتوان گفت افزایش قمیت دلار تأثیر منفی خود را روی فوتبال هم گذاشته و گویی گریزی از این وضعیت نیست! در حالی که همه میدانیم قراردادهای منعقد شده در آینده فوتبال ایران را با چالش جدی مواجه میکند. به هر صورت قراردادهایی که بسته شده، باید پاسخ داده شود و امروز کنفدراسیون فوتبال آسیا روی قرارداد ایرانیها هم حساس است و به فدراسیون فوتبال کشورمان تأکید کرده باید روی قرارداد همکاری بین بازیکن و باشگاه حساس باشد و رعایت فیرپلی مالی را در دستور کاری همه باشگاهها قرار دهد. خب وقتی تا دیروز رقم صدمیلیونی را نمیتوانستند بدهند، فردا دو میلیارد را چطور خواهند داد؟
بیشتر باشگاههای لیگ برتری ما بدهکار هستند و طبیعتاً برای بهبود وضعیت باید هزینههای خود را کاهش دهند و کاهش هزینهها در باشگاهها زمانی اتفاق خواهد افتاد که دستمزدها کاهش پیدا کند، چون باشگاههای ما فقط برای دستمزد، هزینه میکنند و کاری با سازندگی و آیندگان ندارند، اما نه تنها این اتفاق رخ نداده بلکه همانطور که گفته شده قراردادها دو یا سه برابر شده است. برای جلوگیری از تشدید بحرانها فدراسیون فوتبال باید رعایت فیرپلی مالی را همانند تجهیز استادیومها قانون و روی اجرای آن ایستادگی کند. به واقع تصور میکردیم با توجه به مشکلات مالی پیش آمده هزینهها در فوتبال کاهش پیدا کند، اما در عمل عکس آن اتفاق افتاده و این روند همچنان ادامه دارد و دلیلش هم فقط فرمانروایی دلالهاست...
روزی در فوتبال ایران قانون سقف قرارداد وضع شد؛ ۳۰۰ میلیون تومان برای بهترین بازیکن. در همان برهه مشخص بود که این قانون ره به جایی نخواهد برد و کاش قانون میشد که هر تیمی باید به اندازه توان هزینه کند و مکلف است در پایان فصل اسناد مالی مربوط به تسویه حساب با بازیکنان و کادر فنی را به فدراسیون فوتبال ارائه دهد. این یعنی فیرپلی مالی. شکایتها یکی پس از دیگری است که علیه باشگاههای ایرانی در کمیته تعیین وضعیت ثبت میشود و هیچکس هم جلودار قراردادهای کلان باشگاهها نیست...
به یقین اگر جلوی افزایش قراردادها گرفته و هر باشگاهی ملزم شود به اندازه توانش هزینه کند، شکایتهای جدیدی علیه باشگاهها شکل نخواهد گرفت. برای اجرای این پروسه باید منتظر برخورد جدی فدراسیون فوتبال باشیم. همانطور که بازیها را به بهانه تجهیز استادیومها تعطیل کرده است. هرچه تجهیز ورزشگاه کاری ماندگار است و به درد آینده میخورد، درست کردن قراردادها و درآمدها هم به ماندن فوتبال کمک میکند.
کارشناسان و صاحبنظران پاسخ میدهند
دلیل افزایش بیرویه قیمت قرارداد بازیکنان چیست؟
فریبرز محمودزاده: یک بحران اقتصادی در فوتبال باشگاهی درپیش است
رئیس کمیته نقل و انتقالات لیگ برتر در این خصوص گفت: خود من به عنوان مسئول نقل و انتقالات لیگ برتر وقتی این ارقام را میبینم یا میشنوم، تعجب میکنم. متأسفانه برخی مدیران مستقیماً باعث بالا رفتن قیمت بازیکنان میشوند و چشم و همچشمی باعث شده شرایط روز به روز بدتر شود، چون یک مدیر میخواهد هر طور شده بازیکن خودش را نگه دارد و میترسد اگر تعلل کند، مدیر دیگری او را خریداری کند لذا با هر رقمی که شده بازیکن را حفظ میکند. من واقعاً با ادامه این روند یک بحران اقتصادی بزرگ را برای باشگاهها پیشبینی میکنم چرا که آنها به جای ایجاد منابع و تقویت بنیه اقتصادی باشگاه خود، راه اشتباهی را در پیش گرفتهاند.
عباس انصاریفرد: کمتجربگی برخی مدیران و حضور دلالان تأثیرگذار است
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس در این خصوص به ما گفت: این موضوع نیاز به کارشناسی و آسیبشناسی دقیق دارد. برخی مدیران کمتجربه که شناختی از فوتبال ندارند، دست به اقداماتی میزنند که عواقب آن گریبان فوتبال را میگیرد. دلالها هم در این مسئله سهیم هستند و به راحتی در باشگاهها فعالیت میکنند و هر بازیکنی را با هر قیمتی که دلشان بخواهد، انتقال میدهند. یادم میآید زمانی که ما اشپیتیم آرفی را به پرسپولیس آوردیم، از ۱۰، ۱۲ بازیکن خوب ما هم ارزانتر بود چرا که بلد بودیم چطور بازیکن بخریم، ولی تیمهایی که از جیب دولت استفاده میکنند، بدون اینکه دلشان بسوزد، پول خرج میکنند و هر قدر بخواهند با بازیکن قرارداد میبندند.
امیررضا واعظیآشتیانی: مقصر مدیران کارنابلد هستند
معاون پیشین سازمان تربیت بدنی و مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال گفت: اگر مدیران در چارچوب درآمد و منابعی که دارند، هزینه کنند، این مسائل رخ نمیدهد. متأسفانه انتصاب برخی مدیران ضعیف و نالایق در برخی باشگاهها باعث شده آنها برای حفظ جایگاه خود اقدام به جذب بازیکنان به هر نحوی که شده، کنند و همین میشود که تعداد شکایتها بالا و بالاتر میرود و بر بدهی تیمها افزوده میشود. از طرفی روابط برخی مدیران و مربیان با دلالها هم بر افزایش قیمت بازیکنان اثر میگذارد و یک بازیکن درجه ۲ با چند برابر قیمت جابهجا میشود و یک بیبند و باری در نقل و انتقالات رخ میدهد.
کاظم اولیایی: اگر فوتبال خصوصی باشد، ولخرجی نمیکنند
مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال تهران و پاس همدان در این خصوص گفت: مشکل اصلی ساختار ناقصی است که در فوتبال ما وجود دارد. متأسفانه ساختار به گونهای است که مدیران بقای خودشان را در نتیجه گرفتن تیمها میبینند و برای حفظ صندلی مدیریتی خود دست به هر کاری میزنند. همچنین دست اکثر مدیران در جیب دولت است و، چون باشگاهها خصوصی نیستند، هیچکس برای آن پول دلسوزی نمیکند لذا ناز بازیکنان را میخرند و به یک بازیکن معمولی رقم بالایی پرداخت میکنند و همین میشود که رفتهرفته قیمت بازیکنان بالا میرود و هیچ کنترلی روی این مسئله هم وجود ندارد.
ناصر نوآموز: باشگاهها خصوصی شوند، مشکل حل میشود
رئیس اسبق فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: برخی مدیران، مربیان، بازیکنان و دلالان نقش اساسی در این زمینه ایفا میکنند. متأسفانه الان شرایط در فوتبال طوری شده که همه از میلیارد حرف میزنند و بازیکنانی که فقط به درد نیمکتنشینی میخورند هم خواهان ارقام نجومی هستند. به اعتقاد من فوتبال اگر خصوصی شود و باشگاهها بودجههای مشخصی داشته باشند، دیگر پولهای بیرویه خرج نمیشود و مدیران برای هزینه کردن و خرید بازیکن حساسیت و وسواس بیشتری به خرج میدهند. الان فلان مدیر راحت قرارداد میلیاردی میبندد و بر بدهیهای تیم میافزاید.
دلیل افزایش بیرویه قیمت قرارداد بازیکنان چیست؟
فریبرز محمودزاده: یک بحران اقتصادی در فوتبال باشگاهی درپیش است
رئیس کمیته نقل و انتقالات لیگ برتر در این خصوص گفت: خود من به عنوان مسئول نقل و انتقالات لیگ برتر وقتی این ارقام را میبینم یا میشنوم، تعجب میکنم. متأسفانه برخی مدیران مستقیماً باعث بالا رفتن قیمت بازیکنان میشوند و چشم و همچشمی باعث شده شرایط روز به روز بدتر شود، چون یک مدیر میخواهد هر طور شده بازیکن خودش را نگه دارد و میترسد اگر تعلل کند، مدیر دیگری او را خریداری کند لذا با هر رقمی که شده بازیکن را حفظ میکند. من واقعاً با ادامه این روند یک بحران اقتصادی بزرگ را برای باشگاهها پیشبینی میکنم چرا که آنها به جای ایجاد منابع و تقویت بنیه اقتصادی باشگاه خود، راه اشتباهی را در پیش گرفتهاند.
عباس انصاریفرد: کمتجربگی برخی مدیران و حضور دلالان تأثیرگذار است
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس در این خصوص به ما گفت: این موضوع نیاز به کارشناسی و آسیبشناسی دقیق دارد. برخی مدیران کمتجربه که شناختی از فوتبال ندارند، دست به اقداماتی میزنند که عواقب آن گریبان فوتبال را میگیرد. دلالها هم در این مسئله سهیم هستند و به راحتی در باشگاهها فعالیت میکنند و هر بازیکنی را با هر قیمتی که دلشان بخواهد، انتقال میدهند. یادم میآید زمانی که ما اشپیتیم آرفی را به پرسپولیس آوردیم، از ۱۰، ۱۲ بازیکن خوب ما هم ارزانتر بود چرا که بلد بودیم چطور بازیکن بخریم، ولی تیمهایی که از جیب دولت استفاده میکنند، بدون اینکه دلشان بسوزد، پول خرج میکنند و هر قدر بخواهند با بازیکن قرارداد میبندند.
امیررضا واعظیآشتیانی: مقصر مدیران کارنابلد هستند
معاون پیشین سازمان تربیت بدنی و مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال گفت: اگر مدیران در چارچوب درآمد و منابعی که دارند، هزینه کنند، این مسائل رخ نمیدهد. متأسفانه انتصاب برخی مدیران ضعیف و نالایق در برخی باشگاهها باعث شده آنها برای حفظ جایگاه خود اقدام به جذب بازیکنان به هر نحوی که شده، کنند و همین میشود که تعداد شکایتها بالا و بالاتر میرود و بر بدهی تیمها افزوده میشود. از طرفی روابط برخی مدیران و مربیان با دلالها هم بر افزایش قیمت بازیکنان اثر میگذارد و یک بازیکن درجه ۲ با چند برابر قیمت جابهجا میشود و یک بیبند و باری در نقل و انتقالات رخ میدهد.
کاظم اولیایی: اگر فوتبال خصوصی باشد، ولخرجی نمیکنند
مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال تهران و پاس همدان در این خصوص گفت: مشکل اصلی ساختار ناقصی است که در فوتبال ما وجود دارد. متأسفانه ساختار به گونهای است که مدیران بقای خودشان را در نتیجه گرفتن تیمها میبینند و برای حفظ صندلی مدیریتی خود دست به هر کاری میزنند. همچنین دست اکثر مدیران در جیب دولت است و، چون باشگاهها خصوصی نیستند، هیچکس برای آن پول دلسوزی نمیکند لذا ناز بازیکنان را میخرند و به یک بازیکن معمولی رقم بالایی پرداخت میکنند و همین میشود که رفتهرفته قیمت بازیکنان بالا میرود و هیچ کنترلی روی این مسئله هم وجود ندارد.
ناصر نوآموز: باشگاهها خصوصی شوند، مشکل حل میشود
رئیس اسبق فدراسیون فوتبال در این خصوص گفت: برخی مدیران، مربیان، بازیکنان و دلالان نقش اساسی در این زمینه ایفا میکنند. متأسفانه الان شرایط در فوتبال طوری شده که همه از میلیارد حرف میزنند و بازیکنانی که فقط به درد نیمکتنشینی میخورند هم خواهان ارقام نجومی هستند. به اعتقاد من فوتبال اگر خصوصی شود و باشگاهها بودجههای مشخصی داشته باشند، دیگر پولهای بیرویه خرج نمیشود و مدیران برای هزینه کردن و خرید بازیکن حساسیت و وسواس بیشتری به خرج میدهند. الان فلان مدیر راحت قرارداد میلیاردی میبندد و بر بدهیهای تیم میافزاید.