خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ هر چه فکر می‌کنم نمی‌فهمم چرا یک بازیکن حرفه‌ای دقیقه ۹۰ باید پنالتی چیپ بزند و اساساً بازیکنان ما با چیپ زدن دنبال ثابت کردن چه چیزی هستند؟ پارسال فرشید اسماعیلی آن چیپ عجیب و غریب را مقابل پرسپولیس زد تا تیمش هم شهرآورد را ببازد و هم جام را از دست بدهد، پنج‌شنبه هم که علیپور بدون این که یک درصد به سرانجام کارش فکر کند بدترین چیپ تاریخ پرسپولیس را زد، همان‌طور که شدیداً معتقدم آن چیپ فرشید اسماعیلی بدترین چیپ تاریخ استقلال بود.
چند شب قبل کریس رونالدو در شرایطی تقریباً مشابه مقابل جنوا و در دقیقه ۹۵ یک پنالتی محکم زد و هرگز حاضر نشد ریسک کند تا یوونتوس با همان پنالتی بازی را ببرد و صدرنشین شود. چیپ علیپور، اما باعث شد پرسپولیس ۲ امتیاز بسیار حیاتی را از دست بدهد تا بعد‌ها حسرتش را بخورد هر چند که در انتقاد از او که امسال اصلاً خوب کار نکرده نباید زیاده‌روی کرد.
پنج‌شنبه شب پرسپولیسی‌ها علیه علیپور و رسول خطیبی سرمربی ماشین‌سازی شعار‌هایی دادند که طبعاً شعار علیه خطیبی تندتر بود و توهین به خانواده هیچ کس تحت هیچ شرایطی تأیید نمی‌شود، به خصوص که رسول در پایان از مادرش که مادر دو شهید است حرف زد که به گردن همه ما حق دارد، اما کاش خطیبی که هنوز در مربیگری پخته نشده حرکاتی نمی‌کرد که هواداران پرسپولیس را تحریک کند. ریشه یک‌سری از شعار‌های آنچنانی و فحاشی‌های چیپ را باید خشکاند تا ناگهان یک ورزشگاه علیه خانواده یک مربی یا بازیکن شعار ندهند. تأکید دارم که هر مدل فحاشی تحت هر شرایطی کاری بسیار زشت و غیر قابل دفاع است، اما گاهی ما خودمان باعث یک‌سری مسائل در ورزشگاه‌ها می‌شویم.