۰
دوشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۴۱
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

آرات بی تردید با همین سطح استعداد که درباره‌اش قضاوت نمی‌کنیم، تنها مورد مستعد فوتبال ایران نیست؛ چرا که استعدادهایی مانند آرات حسینی در کشور ما به وفور پیدا می‌شوند که اینستاگرامی نیستند و در نتیجه تا همین حد که آرات دیده شد نیز هرگز دیده نمی‌شوند.

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
کد مطلب: ۲۵۶۷۴۷
تاریخ انتشار: دوشنبه ۰۸ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۲:۴۱
بازی های فضای مجازی و استعدادهایی که خاک می خورند
داستان عجیب آرات و اینستاگرام هم تمام شد؟ آرات بی تردید با همین سطح استعداد که درباره اش قضاوت نمی کنیم، تنها مورد مستعد فوتبال ایران نیست؛ چرا که استعدادهایی مانند آرات حسینی در کشور ما به وفور پیدا می شوند که اینستاگرامی نیستند و در نتیجه تا همین حد که آرات دیده شد نیز هرگز دیده نمی
فوتبال ایران » در حاشيه فوتبالخبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ جنجال های نخست فضای مجازی پیرامون هر سوژه و مساله ای، مثال آتش گر گرفته در ساختمانی است که بی رحمانه می سوزد اما با رسیدن نیروهای امداد و آتش نشانی به طرفه العینی خاموش می شود.

هیچ سوژه ای در فضای مجازی - از شاخ های آن بگیرید تا دم دستی ترین نمونه هایش- سوژه هایی ماندگار خلق نکرده اند. بنابراین ماجرای آرات، پسر ایرانی که این روزها گویا در مدرسه فوتبال لیورپول حضور دارد به همین سادگی فراموش شد. چند روزی خیلی ها درگیر این مساله بودند اما با فروکش کردن ترکش های نخست آن، دیگر کسی از آرات سخن نمی گوید.

واقعیت اما این است که آرات حسینی یک پدر پیگیر داشت که با سماجت می خواست استعداد پسرش شکوفا شود؛ او از هر روشی که برای رسیدن به این مقصود استفاده کرده باشد، شواهد نشان می دهد در مدارس فوتبال ایران یا بخش فوتبال پایه به خواسته اش نرسید. چرا که اساسا در فوتبال ما، رده های پایه اهمیتی ندارند.

آرات بی تردید با همین سطح استعداد که درباره اش قضاوت نمی کنیم، تنها مورد مستعد فوتبال ایران نیست؛ چرا که استعدادهایی مانند آرات حسینی در کشور ما به وفور پیدا می شوند که اینستاگرامی نیستند و در نتیجه تا همین حد که آرات دیده شد نیز هرگز دیده نمی شوند.
آرات چه غلط چه درست، چه با راهنمایی های صحیح پدر یا حتی اجحاف در حق او از ایران رفت. او یا در لیورپول موفق می شود و راهش را پیدا می کند یا حوادث دیگری در انتظارش خواهد بود؛ هر چه هست این که خود ما در بحث رسانه ها، هرگز فوتبال رده های پایه را جدی نگرفتیم و تیم های نوجوانان، جوانان و امیدها را ندیدیم. هر بار که این تیم ها راهی مسابقات شدند، ما فقط در انتظار نتیجه نهایی ماندیم و عموما هم با هر شکست ناراحت کننده ای، یادی از فوتبال پایه کردیم و غر زدیم! در غیر این صورت سال هاست حسن روشن از وقایع ناراحت کننده در رده های پایه، داد سخن سر می دهد اما هرگز آنچه او و دیگران گفتند را جدی نگرفتیم.

آرات حسینی ها برای مطرح شدن به اینستاگرام پناه می برند و از این رسانه جهانی به درست یا غلط در جهت رسیدن به منافع خود استفاده می کنند اما اگر فوتبال ایران دارای یک سیستم و مدیریت مدرن بود، بی تردید این استعدادها در فضای مجازی باقی نمی ماند و به طور خودکار کشف می شد.

آرات از ایران رفت اما استعدادهای نوشکفته و فوق العاده دیگری وجود دارند که ما نمی دانیم آنها را چگونه باید ببینیم و حتی به فرض دیدنشان، در کجا چه مدارس و کدام رده پایه از این بچه ها استفاده کنیم.

ما می توانیم تا ابد از آرات حسینی و پدری که ظاهرا با عصبانیت به خیلی ها در لایوها می تازد خرده بگیریم و در مذمت اتفاقاتی که رقم زده شده نیز با ژست های طلبکارانه، واژه هایی را نیز سرهم بندی کنیم اما این از اصل ماجرا نمی کاهد؛ ما استعدادهای خود را نه تنها کشف نمی کنیم که بعضا بسیاری از آنها را در خاک فراموشی دفن می کنیم. این را هیچ وقت یادمان نرود.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی