خبرورزشی/ علی جوادی؛ مقصران فاجعه قرارداد ویلموتس به دو دسته کاملاً مشخص تقسیم شده‌اند. دسته اول با شجاعت می‌گویند حق ندارید این پول را از حساب شخصی ما بگیرید و اگر جرأت دارید بروید یقه اختلاس‌کنندگان بزرگ را بگیرید... و دسته دوم ترجیح داد‌ه‌اند کاملاً به سکوت بگذارنند.
چه دسته اول که به حمایت دوستان بزرگوارشان امید بسیار دارند و چه دسته دوم که سکوت اختیار کرده‌اند باید در برابر مردم پاسخ دهند که چرا این‌گونه شد. آن‌ها باید به مردم پاسخ دهند، چون راه دیگری ندارند.
۱- اگر مدیران دیگر اشتباهات بزرگتر مرتکب می‌شوند و اگر کسانی هستند که اموال مملکت را به باد می‌دهند، به هیچ عنوان این موارد مجوزی به برخی مدیران برای ارتکاب اشتباهاتی نظیر قرارداد ویلموتس نمی‌شود.
۲- اگر فردی در گوشه‌ای از کشور و در خارج از جغرافیای ورزش، دچار اشتباه شده و اگر مدیری در موردی خارج از حوزه ما تصمیم اشتباه گرفته و نمی‌توانیم به موضوع او ورود کنیم، آیا باید در مورد مدیران خطاکار ورزشی هم دهان ببندیم؟ تنها به این دلیل که در حوزه‌های دیگر اتفاقات بزرگتری می‌افتد؟ وظیفه رصد آن اتفاقات با افرادی دیگر است. ما وظیفه داریم به محدوده خود بپردازیم. آیا این جرم است؟
۳- دیروز نماینده مردم سقز و بانه در مجلس گفت نگران افزایش ترک تحصیل هستیم، چون زیرساخت‌ها فراهم نیست. به نظر شما، پول زیرساخت‌ها کجا می‌رود؟ اختلاس و سوءمدیریت و قرارداد‌های ترکمانچای مگر می‌گذارد به موضوعات اساسی فکر کنیم؟
۴- رسول خادم و دوستان مَردش در مؤسسه خادمان علی ابن ابیطالب (ع) به دنبال این هستند که هر هفته به نقطه‌ای از کشور بروند که از نقشه نگاه مدیران پاک شده. آنجا حمام بسازند و مردم را از کپر‌ها به خانه‌های سیمانی ببرند. یک سؤال: آیا این کار، واقعاً وظیفه رسول خادم و قهرمانان جهان و المپیک است یا آن‌ها بار کسانی دیگر را از زمین برداشته‌اند؟
۵- مدام می‌گوییم رسانه‌های معاند. اگر اختلاس و بی‌علاقگی به وطن و اشتباهات متعدد برخی مدیران نباشد، این رسانه‌های معاند چه دارند بگویند؟ کسی هست به دنبال این باشد که باتری بلندگوی رسانه‌های معاند، در داخل تولید می‌شود؟ یک بار برای همیشه ریشه این تفکر را بسوزانیم که کسی با حمایت دوستانش می‌تواند از جواب دادن فرار کند.
