خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرده به دلیل تحریم‌های بین‌المللی، قرارداد حق پخش زنده تلویزیونی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا با صداوسیمای ایران به طور یک‌طرفه لغو شده است.
پس از این اتفاق، طبق معمول فدراسیون فوتبال ضمن نامه نگاری با کنفدراسیون فوتبال آسیا تقاضای حل این مشکل را ارائه داده و سایر مسولان هم در یک توضیح واضحات آشکار، اعلام کردند ما بیشترین بیننده تلویزیونی را در لیگ قهرمانان داریم؛ یعنی با این استدلال ساده‌انگارانه انتظار داریم بحث تحریم و تعلیق حق پخش تمام شود!
با این همه اگر مقداری با کار رسانه، مدیریت نوین جهانی و قوانین بین‌المللی آشنا باشیم می‌دانیم - و البته می‌فهمیم - با یک نامه و تقاضای ساده، چنین تحریم گسترده‌ای که علیه فوتبال ایران اعمال شده رفع نمی‌شود.
منهای مسئله لیگ قهرمانان و حق پخش تلویزیونی، ورزش کشور در سایر رشته‌های غیرفوتبالی مانند جودو نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. کشتی هم شرایط نگران‌کننده‌ای دارد و رئیس فدراسیونش، بودجه مصوب وزارت ورزش را به دلیل رقم خنده‌دار آن نمی‌پذیرد.
فوتبال ایران همچنان مستقل نیست و زیر پر و بال دولت قرار داد و طبعا به دلیل فقدان شبکه‌های خصوصی، صداوسیما پول فوتبال را از این جیب به آن جیب می‌ریزد؛ بدون اینکه مسئله حق پخش تلویزیونی فوتبال کشور در داخل حل شده باشد.
حالا ما توقع داریم ماجرای حق پخش در کنفدراسیون فوتبال آسیا که تحت نظر و اختیار مقرارت بین‌المللی است با یک نامه محکم حل شود؟ نکند AFC عاشق چشم و ابروی ماست که زیر نامه نبی یا بهاروند، پاراف کند با تقاضای نامبردگان موافقت می‌شود!
مدیران فوتبال ایران اگر ذره‌ای اعتبار در AFC داشتند بی‌تردید می توانستند از راه‌های غیرمعمول و رایزنی‌های خاص، مشکلات را رفع کنند اما واقعیت این است که فدراسیون فوتبال ایران در حال حاضر مدیر ندارد.
فدراسیونی که پس از استعفای تاج، مدت‌هاست بدون رئیس اداره می‌شود با مشکل بزرگی به نام اساسنامه مواجه است. فیفا در این زمینه بارها به ما اخطار داده و تقاضای ترمیم اساسنامه را به دفعات داشته اما هر بار به بهانه‌ای تهدید به تعلیق می‌شویم و عملا از انتخابات فدراسیون فوتبال هم خبری نیست.
