خبرورزشی/ محمدرضا مدنی؛ ابراهیم تهامی هنوز هم نمی‌تواند آنهایی را ببخشد که مانع شدند تا مزه بودن در جام جهانی‌ را بچشد. مهاجم آبادانی اسبق تیم ملی که به شدت استقلالی است در گفت‌وگو با خبرورزشی در سالروز دیدار ایران و استرالیا (هشتم آذر ۱۳۷۶) درباره آن دیدار و اتفاقات مرتبط با آن بازی، هم حرف زد و هم خاطره تعریف کرد. از او درباره فوت مارادونا و استقلال هم سؤالاتی پرسیدیم که پاسخ‌های ابراهیم تهامی جالب توجه بود.

مارادونا هم از بین ما رفت! در این باره حرفی دارید؟
مارادونا بهترین فوتبالیست دنیا بود. شخصاً خیلی دوستش داشتم. او استثنایی بود و دیگر مانند مارادونا نمی‌آید. بازیکنی بسیار بزرگ و دوست‌داشتنی البته نه فقط برای آرژانتینی‌ها بلکه برای تمام مردم دنیا.

تعریف‌تان از مارادونا چیست؟
بازیکن بسیار تکنیکی در سطح بسیار بالا. هم در رده ملی و هم در رده باشگاهی کسی بود که می‌توانست بازی‌های گره خورده را یک‌تنه دربیاورد و نتیجه را تغییر دهد.

کدام بازی او هرگز از یادتان نمی‌رود؟
بازی با انگلیس که با مشت توپ را به گل تبدیل کرد. آن بازی برای مردم انگلیس و آرژانتین خیلی مهم بود و این گل مزه دیگری برای مرم کشور مارادونا داشت. او گل‌های مهم زیادی زده بود و من در آن دوران که نوجوان بودم هر بازی که از او از تلویزیون پخش می‌شد را می‌دیدم و لذت می‌بردم.

ویژگی مهم مارادونا چه بود که او را با همه فوتبالیست‌های تاریخ متمایز می‌کند؟
در فوتبال تماشاگر باعث ایجاد هیجان در مسابقه می‌شود. در این مدت که به خاطر کرونا مسابقات بدون تماشاگر برگزار می‌شود می‌بینید که فوتبال چقدر بی‌هیجان برگزار می‌شود، چون تماشاگر نیست که هیجان را به زمین منتقل کند ولی در دوره مارادونا برعکس بود و او تنها بازیکنی بود که هیجان را از زمین به روی سکوها می‌برد و یک مرتبه ۷۰، ۸۰ هزار تماشاگر درون ورزشگاه را به هیجان می‌آورد، چه تماشاگران تیم خودش و چه تیم حریف. این ویژگی را در هیچ فوتبالیستی ندیده‌ام و هرگز کسی نمی‌بیند.

در سالروز بازی بزرگ ملبورن استرالیا هستیم. چرا این بازی پس از ۲۳ سال هنوز آن شیرینی و تازگی و هیجان را برای همه مردم دارد؟
ما ۲۰ سال قبل از آن بازی هم با استرالیا بازی کرده بودیم ولی آن بازی هرگز چنین موفقیتی برای ایران نداشت. هیچ‌ کس توقع نداشت ما بتوانیم روبه‌روی این تیم راهی جام جهانی‌ شویم. استرالیا در آن برهه یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های جهان بود که اغلب بازیکنانش در لیگ انگلیس و یا دیگر لیگ‌های بزرگ اروپا توپ می‌زدند. دروازه‌بان‌شان بوسنیچ خیلی سرشناس بود. وقتی بازی شروع شد ما باید در همان ۲۰ دقیقه اول ۶، ۷ گل می‌خوردیم و به شدت تحت فشار بودیم؛ برای همین است که مردم ایران هرگز آن مسابقه را فراموش نمی‌کنند. معتقدم در تاریخ فوتبال ایران دیگر هرگز مسابقه‌ای با آن سطح از هیجان تکرار نمی‌شود.

خاطره‌ای از آن بازی دارید؟
خاطره که زیاد است ولی یکی از مهمترین‌هایش این بود که قبل از بازی به حمید استیلی گفتم به جدم قسم قول می‌دهم اگر من به زمین بیایم به جام جهانی‌ می‌رویم و وقتی بازی تمام شد استیلی گفت الهی قربون جدت برم ابراهیم. قربون خودش و قولش اما یک خاطره تلخ هم هست!

چه خاطره‌ای؟
خاطره‌ای که هر بار یاد بازی بزرگ ملبورن می‌افتم این تلخی برایم تازه می‌شود؛ اینکه جام جهانی‌ را از من گرفتند و اسمم را در لیست نهایی اعزامی به جام جهانی‌ خط زدند. در حالی که من در مقدماتی آن سال و سال‌های قبلترش خیلی برای فوتبال ایران زحمت ‌کشیده بودم ولی عده‌ای که اصلاً حقشان بودن در جام جهانی‌ نبود به جای من به فرانسه رفتند. توطئه‌ای که باعث شد مرا به جام جهانی‌ نبرند. هرگز آن افرد را نمی‌بخشم، نه در این دنیا و نه در آن دنیا. آن سال، آخرین سالی بود که من می‌توانستم بخت بودن در جام جهانی‌ را داشته باشم ولی عده‌ای که حقشان نبود به جای من به جام جهانی‌ رفتند.

درباره استقلال چه حرفی داری؛ تیمی که می‌دانیم از کودکی دوستش داشتی و برایش بازی هم کردی؟
من عضو تیم دوم تاج در آبادان بودم. افسر آبادان تیم دوم تاج در آبادان بود. درباره استقلال هم زود است که قضاوتش کنیم. محمود فکری را قبول دارم؛ هم خودش باشخصیت است و هم خدا پیغمبری کارنامه خوبی دارد. در این چند بازی هم تیمش با اینکه فرصت پیش فصل کمی داشته ولی بازی‌های قابل قبولی نشان داده است. الان ابتدای فصل است و تیم‌ها به خاطر بدنسازی نمی‌توانند فوتبال خوبی ارائه بدهند.

نکته خاصی درباره این استقلال ندارید؟
کادر فنی باید حواسش بیشتر به جوانب بازی باشد. وقتی من دستیار فیروز کریمی در راه‌آهن یا همین استقلال بودم دائم مراقب حریف بودم که تا می‌خواست تعویض کند می‌گفتم بازیکن تکنیکی می‌آورند یا این بازیکن تازه‌وارد گوش چپ است و آقافیروز هم که حواسش به بازی بود و نمی‌توانست همزمان همه جا را مراقب باشد متوجه دور و برش می‌شد. اتفاقی که در بازی با فولاد رخ داد خیلی بد بود. امیدوارم استقلال در پایان این فصل با بهترین نتایج قهرمان شود.

حرف پایانی؟
به خاطر مارادونا خیلی ناراحتم و این واقعیت تلخ را به جامعه فوتبال جهان تسلیت می‌گویم. درباره بازی ملبورن هم باید بگویم آن مسابقه وضعیت فوتبال ایران در سال‌های بعد را زیر و رو کرد و در پایان مثل همیشه برای استقلال آرزوی موفقیت می‌کنم.