خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ در نخستین روز ثبت نام رسمی انتخابات فدراسیون فوتبال، فقط یکی از اعضای آشنای هیئت رئیسه برای سمت ریاست، مراحل نام‌نویسی را طی کرد. طبعا در روزهای آینده شاهد ثبت نام تعداد بیشتری از همین چهره‌های ساکن ساختمان فدراسیون فوتبال در خیابان سئول خواهیم بود.
فدراسیونی که ریاستش به دلیل مشکلات و ضعف‌های مدیریتی آشکار در قیاس با گذشته به شدت دشوارتر شده همچنان افراد زیادی را به سمت خود می‌کشاند. جالب است، فدراسیونی که باید پول سرسام‌آوری به ویلموتس بپردازد، چقدر از بدنه خودش در این انتخابات کاندیدا دارد. فدراسیونی که همین حالا ساختمانش به دلیل بدهی به شرکت شستا توقیف شده، هنوز تعداد زیادی از همین مدیران فعلی را به سمت انتخابات سوق می‌دهد. فدراسیونی که برای صعود به جام جهانی، دچار یک چالش بسیار سخت شده، هنوز خیلی‌ها را برای نشسستن بر کرسی ریاست مجذوب می‌کند!
۳ ماه حقوق عقب افتاده کارمندان، پول‌های توقیف شده در فیفا به دلیل تحریم‌ها و ... هم نمی‌تواند اعضای هیئت رئیسه و احتمالاً سرپرست و دبیر همین فدراسیون را برای شرکت در انتخابات وادار به تامل کند.
در چنین اوضاع و احوالی، حتی اعلام حضور علی کریمی برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال با انتقادهایی عجیب مواجه می شود؛ غافل از اینکه منتقدان که به هر ترتیب و بهانه‌ای می‌خواهند عکس جهت رودخانه شنا کنند، این نکته را در نظر نمی‌گیرند کریمی هم نیاید، انتخابات فوتبال بی سر و صدا - مثل تمام سال هایی که ما تجربه‌اش را داشته‌ایم - برگزار می‌شود و مشابه همین مدیرانی که در فدراسیون مدیریت کرده‌اند بار دیگر بر کرسی‌های مهم تکیه می‌زنند.
افشاندن بذر یاس و ناامیدی و حمله به چهره‌های فوتبالی در این شرایط نابرابر که مشخص نیست اعضای مجمع چه خوابی برای روز انتخابات دیده‌اند و هیئت‌های فوتبال چگونه می‌خواهند از سایه بلند علی کریمی عبور کنند و آن را نادیده بگیرند، پرسش‌هایی است که ذهن ما را مشغول کرده است. این منتقدان هیچ فکر کرده‌اند اگر علی کریمی هم سینه سپر نکند و فریاد حق‌طلبی اهالی فوتبال را به گوش خیلی‌ها نرساند، انتخابات فدراسیون چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟
آیا آنها می‌خوهند مثل سال ۱۳۸۶ که علی کفاشیان در یک انتخابات تک نفره حائز اکثریت آراء شد و شاهرخ شهنازی در انصرافی مسئله‌دار و سؤال‌برانگیز، گوی و میدان را با موافقت رئیس وقت سازمان تریبت بدنی به کاندیدای مقابل واگذار کرد، بازهم شاهد یک پروسه فرمایشی باشیم؟ انتخابات فدراسیون فوتبال در سال ۹۰ چطور؟ دوباره ماجراجویی‌های کفاشیان و دکتر قریب و ادعای باسمه‌ای انصراف کفاشیان، داد و بیدادهای امیر عابدینی و سرانجام به اکثریت رسیدن کفاشیان؟ آیا شما همین را می‌خواهید؟ درباره انتخاب مهدی تاج در انتخاباتی که او رئیس شد و کفاشیان نایب رئیس چقدر اطلاعات دارید؟
اگر علی کریمی هم خودش را به این میدان نرساند و برای یک چالش بزرگ در روز انتخابات خودش را گرم نکند که همین نیمچه امید فوتبالی‌ها نیز سرجایش باقی نمی‌ماند و باز هم تا ۴ سال دیگر باید به جای غرولندهای امروزی علیه یک چهره فوتبالی، نقدهای تکراری این و آن را در مذمت مدیران غیرفوتبالی فدراسیون و عملکرد مشعشع آنها تحمل کنیم!
