خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ خیلی وقت بود که باید برای محمود فکری، ایده‌های او در مربیگری و حضورش روی نیمکت استقلال می‌نوشتیم. آنچه در مباحث فنی مطرح است، بازتابش را در بازیهای استقلال می‌بینیم. استقلال همین تیمی است که هر هفته در رقابت‌های لیگ برتر به میدان می‌رود. تیمی که فراتر از سطح متوسط نیست اما نتایجش قابل بررسی است و جدول لیگ فعلاً به نفع این تیم شهادت می‌دهد اما درباره رفتارها و واکنش‌های محمود فکری به عنوان سرمربی استقلال چه باید گفت؟
برای چندمین بار است که محمود فکری در مصاحبه‌ها، وجاهت و اعتبار نیمکت فنی یکی از قطب‌های فوتبال ایران را فراموش می‌کند. فکری بی‌حوصله است؛ در برنامه پخش زنده، عنان اختیار از کف می‌دهد و حرف‌هایی خارج از شان و اعتبار سرمربی استقلال می‌زند. تنزل نیمکت فنی استقلال به بحث‌های هواداری، نه در قاموس منصور پورحیدری و ناصر حجازی می‌گنجد (که روزگاری روی نیمکت همین تیم می‌نشستند و شخصیت آنها همیشه ورد زبان‌ها بود)، نه یک سرمربی جوان مانند فکری باید خودش را بازیچه چنین بحث‌هایی کند.
محمود فکری شأن سرمربیگری در تیم‌های بزرگ را بعضا فراموش می‌کند و جایگاه خودش و متاسفانه تیمش را با این ادبیات و حرکاتی که در نشسست خبری استقلال و سپاهان دیدیم تنزل می‌دهد. فکری توقع دارد بعد از شکست ۲ بر صفر استقلال مقابل سپاهان، رسانه‌های خبری برایش فرش قرمز پهن و عملکرد مشعشع او را ستایش کنند؛ در حالی که تاریخ فوتبال ایران، مربیانی را به یاد ندارد که در استقلال و پرسپولیس، یک نیشتر ولو کوچک در دایره نقادی نخورده باشند.
ترک سالن کنفرانس به بهانه طرح سوالات بی‌مورد همان قدر در شأن و جایگاه سرمربی استقلال نیست که برخی نظرات پیش پا افتاده که در مصاحبه‌های محمود فکری می‌خوانیم بیش از پیش این جایگاه را تنزل می‌دهد. فکری اگر با همین منش و روش جلو برود اثر ماندگاری از او در استقلال به جا نمی‌ماند. ما جای او بودیم حتماً در در تفکرات خود تجدیدنظر می‌کردیم و با رفتارهای عصبی و بی‌منطق، مانند آنچه او همین امروز در فضای مجازی انجام داد و شائبه ها را تقویت کرد، تیم را به مسیری که انتهای آن مشخص نیست سوق نمی‌دادیم.
