پیشکسوتان استقلال از جمله پرویز مظلومی و امیر قلعه‌نویی بارها گفته‌اند: «ما شاهدیم منصور پورحیدری بعد از انقلاب چه تلاشی کرد تا استقلال منحل نشود. او از جیبش برای تیم خرج می‌کرد و گاراژ و نمایشگاه ماشین خودش را برای استقلال فروخت. او چک شخصی به بازیکنان می‌داد و حتی یکبار خانه‌اش را برای پاس شدن یک چک فروخت.»
دیروز پس از برد استقلال مقابل گل گهر هم خبری شنیدیم مبنی بر اینکه فرهاد مجیدی به قول خودش عمل خواهد کرد و از حساب شخصی اش ۲۰ میلیون پاداش به بازیکنان استقلال میدهد؛ در واقع نشانه‌ای واضح برای تغییر نکردن شرایط در تمام سال‌های گذشته...
منصور پورحیدری در وضعیت اورژانسی و بلاتکلیفی به فریاد استقلال رسید؛ اقدامی ارزشمند و فراموش نشدنی از سوی مرد محجوب و باشخصیت آبی‌ها... قاعده کار اما این است که در فوتبال حرفه‌ای امروز، مربی به دنبال پاس شدن چک بازیکنان نباشد و برای پرداخت پاداش به آنها نیز مسئولیتی متوجه او نباشد. اساسا این قبیل قهرمان بازی‌ها در فوتبال حرفه‌ای و روز جهان هیچ تعریفی ندارد.
مربی کارش چیست؟ طبیعتا تمرین دادن بازیکنان و رسیدگی به وضعیت فنی تیم اما ظاهرا در فوتبال ایران، واژه حرفه‌ای فقط برای بزک دوزک این فوتبال نگون‌بخت است و همچنان هیچ چیز سر جای خودش نیست.
بی‌شک تاریخ استقلال به این حرکت فرهاد مجیدی نمره قبولی خواهد داد و از اینکه سرمربی جوان استقلالی‌ها در کنار شاگردانش قرار گرفت و اجازه نداد آنها احساس غریبی کنند یک پوئن مثبت برای او خواهد بود اما مجیدی و مربیان دیگر در فوتبالی که با لفظ حرفه‌ای‌گری جلو آمده و ادا و اطوارهای آنچنانی دارد، وظیفه‌ای در قبال پرداخت پول و پاداش به بازیکنان ندارند.
بیشتر بخوانید:
