مهدی یکتا؛ غزال تیزپای ایرانی؛ این لقبی بود که جواد خیابانی گزارشگر بازی حماسی ایران و استرالیا به خداداد عزیزی ستاره دوست داشتنی فوتبال ما داد اما... آقا جواد دوست و همکار خوب ما اما این لقب را از سال های دور و مجلات سیاه و سفید و رنگی قدیمی از بر کرده بود و درست و به جا از آن استفاده کرد. او لقب "غزال تیزپا" را وام گرفت و داد به خداداد عزیزی!

آری، مجلات سیاه و سفید سال ها پیش و دردهه ۵۰ این لقب را به «علیرضا عزیزی» یکی از ناب ترین استعدادهای فوتبال آبادان دادند. روزگاری تماشاگران آبادانی می گفتند: "امروز زودتر به ورزشگاه برویم و به تماشای ریزه کاریهای تکنیکی او بنشینیم و از بازی عزیزی لذت ببریم."

گوش راستی که مثل آب خوردن مدافعان روبرو را دریبل می زد و با سرعتی خیره کننده به زمین حریف یورش می برد و به لطف همین ویژگی ها به غزال تیزپا شهره شد. علیرضا عزیزی را یکی دو باری در جمع پیشکسوتان پرسپولیس و یک مرتبه هم سال ۸۵ در کنارعباس کارگر، مرتضی فنونی زاده و سایر بازیکنان بازنشسته پرسپولیس در فرحزاد دیدم؛ مرد نازنین و بی ادعایی که برخلاف اغلب فوتبالیست های قدیمی اصلا از خودش تعریف نمی کرد و ساکت ترین عضو تیم پیشکسوتان پرسپولیس بود.

سال های سال علیرضا عزیزی سکوت اختیار کرده و حتی یک مصاحبه یا اظهار نظر نکرد و به تنهایی به جنگ سرطان رفت و... درنهایت هم مغلوب این بیماری بی رحم شد. شاید علی پروین راضی نباشد اما در این ۵، ۶ سال مبارزه سخت غزال تیزپا با سرطان جزو معدود همبازیان "عزیزی" بود که او را تنها نگذاشت. حالا علیرضا عزیزی که سال ها در تنهایی و انزوا به سر می برد دوباره عزیز شده است و سیل پیام ها، بیانیه ها و ابراز احساسات به سوی او روانه شد درحالی که دیگر نیازی به آن ندارد و...

باری، علیرضا عزیزی برای اولین باردر اولین دوره مسابقات جوانان خوزستان در سال ۱۳۴۸ شناخته شد. درآن رقابت ها زنده یاد آقا فاروق فتاحی تیمی را متشکل از جوانان کم سن و سال  شکل داد و به اهواز برد. وقتی تیم منتخب جوانان  آبادان به کاپیتانی رضا مجدی به اهواز رسید سرمربی اهوازی به کنایه به آقا فاروق گفت: با این بچه ها آمده ای که چه شود؟!  آقا فتاحی سکوت معنی داری کرد و بعد لبخندی زد و به بغل دستی اش گفت: آخر مسابقات جوابش را می دهم.

 وقتی علیرضا عزیزی و هودی بیت سیاح و خلیل صالحی و لقمان وشاملی و... با حرکات تکنیکی و سرعتی و ترکیبی  خود همه  تیمها را مات و مبهوت ساختند و با ۲۵ گل زده و بدون گل خورده جام قهرمانی را بر سرو دست گرفتند، علیرضا عزیزی با به ثمر رساندن ۱۴ گل  به عنوان بهترین بازیکن و آقای گل مسابقات  خوش درخشید و نامش بر سر زبانها افتاد.

عزیزی با راهنمایی آقا فاروق به تیم جم آبادان پیوست و زیر نظر استاد سالیا به فوتبال ادامه داد. پس از درخشش در همه بازیها به بانک ملی تهران رفت و سپس به تیم گارد (هما) پیوست تا سالهای اوج را زیر نظر استاد دهداری باشد. عزیزی که از مریدان بسیار مهربان زنده یاد استاد دهداری بود با تیم گارد نیز خوش درخشید وبه اعجوبه ای بی چون و چرا در فوتبال تبدیل شد ‌.

 عزیزی در ادامه به پرسپولیس پیوست و آنجا هم بدون تحت تاثیر قرارگرفتن نامها فوتبال زیبا و تکنیکی و سرشار از خلاقیتهای فردی خود را به نمایش گذاشت. او چندین بار به تیم ملی دعوت شد و بازیهای خوبی را انجام داد. روحش شاد و یادش گرامی باد.