روز گذشته فهرست ۲۲ نفره‌ای از سوی اسکوچیچ برای دعوت از بازیکنان لیگ برتری به اردوی تیم ملی روی خروجی سایت فدراسیون فوتبال قرار گرفت و در بین این نفرات تعداد زیادی از بازیکنان بودند که پیش از این سابقه دعوت نداشتند و اولین حضورشان در تمرینات تیم ملی را تجربه خواهند کرد.
این فهرست اعتراض‌های زیادی را از سوی اهالی فوتبال به همراه داشت و خیلی از نفرات دعوت شده را در حد پیراهن تیم مل نمی‌دانستند و انتقادات زیادی در این خصوص علیه اسکوچیچ، سرمربی کروات تیم ملی مطرح شد.
یکی از معترض به این فهرست، وریا غفوری، کاپیتان تیم استقلال است که صحبت‌های تندی علیه سرمربی تیم ملی مطرح کرده و عنوان کرده روی نامش قلم قرمز کشیده‌اند و دلایل دعوت نشدنش به تیم ملی غیر فنی است.
قطعاً انتقاداتی به فهرست نفرات دعوت شده به تیم ملی وارد است و نمی‌توان گفت سرمربی تیم ملی دست روی بهترین نفرات گذاشته و جای سوال و اشکال در آن باقی نیست ولی لحن صحبت‌های وریا در اعتراض به عدم دعوتش چند قدم فراتر از انتقاد و اعتراض درخور یک موضوع فنی است.
در اینکه وریا غفوری یکی از بهترین مدافعان راست دهه اخیر فوتبال ایران است و شاید بتوان گفت حقش تا اینجای کار آماری بالاتر از ۲۷-۲۸ بازی ملی است حرفی نیست ولی بررسی عملکرد اخیر وریا ما را به این نتیجه نمی‌رساند که پیراهن تیم ملی حق بی چون و چرای اوست.
وریا فصل پرنوسانی در لباس استقلال پشت سر گذاشت و عملکرد فصل اخیر او برخلاف فصل گذشته چندان درخشان نبوده که او را در بین ستاره‌های فصل قرار دهیم و خصوصاً در هفته‌های پایانی لیگ خیلی متزتزل نشان داده است.
از سوی دیگر فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال هم در حال حاضر قصد دارد بازیکن جدیدی در پست دفاع راست به خدمت بگیرد که همین موضوع، صحبت‌های وریا را نقض می‌کند و اتفاقا گزینه فرهاد مجیدی در پست وریا غفوری همان بازیکنی است که در حال حاضر به اردو دعوت شده یعنی صالح حردانی از فولاد خوزستان است.
اگر ترجیح دادن صالح حردانی به وریا غفوری یک تصمیم غیر فنی است این انتقاد پس باید از سوی وریا به فرهاد مجیدی هم وارد باشد که با وجود بازیکنی مثل او دنبال جذب مدافع فولاد است.
