طبعاً با گذشت ۵ هفته از رقابتهای لیگ برتر نمیتوان جدول ردهبندی را تحلیل کرد و از مدعیان قهرمانی سخن گفت اما طبق روال هر سال لیگ برتر یک سری مدعی سنتی مثل پرسپولیس، استقلال و سپاهان دارد و یک سری از تیمها هم میخواهند خودی نشان بدهند تا شاید مثل استقلال خوزستان زمان عبدالله ویسی شگفتیساز شوند و در پایان فصل جام را بالای سر ببرند. با این حال پس از گذشت ۵ هفته از مسابقات به جرأت میتوان گفت حال هیچ کدام از مدعیان اصلی و تیمهای پرطرفدار خوب نیست.
پرسپولیس سه هفته است که نمیبرد و باخت در اراک را تکرار کرده است. استقلال و سپاهان هم دقیقاً دو هفته است که برنده نمیشوند و صدر جدول را به شاگردان رسول خطیبی تعارف کردند. گل گهر سیرجان هم سه هفته پیاپی مساوی کرده و به همین دلیل پیکان را بالای سر خود و ذوب آهن را در همسایگیاش میبیند. مدافع عنوان قهرمانی یعنی پرسپولیس که پنج سال پیاپی جام را بالای سر برده مسلما امسال کار سختی دارد و حتی اگر بخواهد دوباره قهرمان شود به مراتب بازیهایی سخت تر از لیگ بیستم را در پیش خواهد داشت.
شاگردان گلمحمدی حتی نزدیک بود در رفسنجان به مس ببازند اما این اتفاق نیفتاد و با پنالتی ترابی از شکست فرار کردند. با این حال باید دید آیا بقیه مدعیان در حد و اندازه ای هستند که بتوانند جام را از پرسپولیس بگیرند یا نه؟ استقلال که در دو هفته اخیر عملکرد چندان امیدوار کننده ای نداشته و سپاهان بعد از باخت در دربی اصفهان، مقابل تراکتور هم نشان داد که مشکلات زیادی دارد.
شاید بتوان چهره مدعیان اصلی را بعد از گذشت چند هفته دیگر شناسایی کرد اما مسلماً امسال تیم خیلی کاملی در لیگ نداریم که بتوان گفت یک سر و گردن از بقیه بالاتر است و قاطعانه قهرمان میشود. در مورد آلومینیوم اراک که تیم کاملا شایستهای است، خیلیها عقیده دارند بالای جدول نمیماند چراکه بازیکنانش از تجربه چندان بالایی برخوردار نیستند. میماند تیمهایی چون گلگهر، ذوب آهن و فولاد که قضاوت در مورد آنها هم خیلی زود است و باید دید این سه تیم اساساً پتانسیل قهرمانی را دارند یا فقط میتوانند برای کسب سهمیه در لیگ برتر مبارزه کنند؟