آرتین زهرابی؛ مصطفی آجورلو یگانه مدیر غیرورزشی در ورزش کشور نیست. مانند آجورلو در فوتبال ایران به وفور داریم که بی هیچ تخصصی در ورزش، وارد این عرصه شده‌اند و جالب اینکه سال‌های سال نیز در این بخش مانده‌اند.
آجورلو در هر کجای فوتبال ایران سرک کشیده است؛ از مدیرعاملی باشگاه پاس تا استیل آذین، باز هم از مدیرعاملی باشگاه تراکتور تا استقلال تهران! تازه در این حد فاصل، برای سکانداری فوتبال کل کشور نیز وارد عرصه انتخابات شد که در ۲ دوره رأی نیاورد.
در هر حال رفتار آجورلو با میکروفن یک خبرگزاری و حساسیت عجیب روی رنگ قرمز باعث شد تا فشارها علیه او افزایش پیدا کند. آجورلو در این زمینه وادار به عذرخواهی شد اما این مسئله، بی‌تردید برای مدیری که داعیه اداره فوتبال ایران را دارد، نه فقط یک نمره منفی که مجالی برای رسیدن به یک حقیقت روشن است.
فوتبال ایران باید وارد مسیری شود که به دلیل قحط الرجال، کار این ورزش به دست مدیرانی نیفتد که با چنین رفتارها و واکنش‌هایی، فوتبال را زیر سوال می‌برند. مدیریت فوتبال در سطوح کلان با رفتارهای چند بچه غرق شده در اینستاگرام و فضای مجازی باید تفاوت اساسی داشته باشد.
حساسیت‌های رنگی در سطح کلان مدیریت و جنگ با یک میکروفن قرمز نشان می‌دهد، مدیریت فوتبال در کشور ما تا چه حد از منطق و تخصص دور شده است. برای چنین فاجعه ای بیشتر باید گریست تا حرکت بحث برانگیز و تاسف بار آجورلو...
