پرسپولیس در وضعیتی نامتعارف و کم‌سابقه قرار گرفته است. قهرمان ۵ دوره اخیر لیگ برتر، حالا شانس اول قهرمانی نیست و رقیب سنتی را نزدیک‌تر به این جام می‌‎بیند.

این شرایط، طبیعتا دشوار است و باعث شده انتقادات زیادی متوجه کادرفنی سرخ‌ها شود. از دیدگاه بسیاری، استقلال فعلی فرهاد مجیدی -نه از نظر فرم بازی و نه از حیث نیروی انسانی- تیمی نبود که بتواند نوار قهرمانی‌های پیاپی سرخ‌ها را پاره کند. این یعنی اگر حالا پرسپولیس در موضع ضعف قرار گرفته، بیشتر به خاطر اشتباهات کادرفنی همین تیم بوده است.

شکست برابر آلومینیوم اراک، توقف برابر تیمی مثل پدیده مشهد و ناکامی رفت و برگشت مقابل تیم تازه صعودکرده هوادار باعث شده پرسپولیس در موقعیتی ناآشنا و دشوار قرار بگیرد. تازه یحیی گل‌محمدی خوش‌اقبال بود که استقلال هم بعد از داربی از روزهای خوبش فاصله گرفت؛ هم به پیکان امتیاز داد و هم از جام حذفی اوت شد. در غیر این صورت شاید حالا فشارها روی سرمربی پرسپولیس خیلی بیشتر از این می‌بود. این فوتبال است و هر اتفاقی در آن ممکن است رخ بدهد.

شاید پرسپولیس در ۶هفته پایانی از استقلال سبقت بگیرد و با یک قهرمانی به یادماندنی دبل‌هت‌تریکش را کامل کند، شاید هم آنها آنقدر وا بدهند که حتی از سپاهان هم عقب بمانند و سوم شوند. با این همه فارغ از اتفاقات هفته‌های پایانی، به نظر می‌رسد یحیی بیشتر به فصل آینده فکر می‌کند؛ به زمانی که بازگشت گروهی از ستاره‌های قدیمی پرسپولیس، دوباره این تیم را در جلد مدعی اول قهرمانی فرو ببرد.

این روزها شایعات زیادی در مورد بازگشت علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل‌زاده، محمدحسین کنعانی‌زادگان، احمد نوراللهی و علی علیپور به پرسپولیس به گوش می‌رسد.

فرض کنید نیمی از این بازیکنان برگردند و مثلا مرتضی پورعلی‌گنجی هم سرخپوش شود؛ در این صورت کدام تیم در ایران از قوای انسانی نزدیک به پرسپولیس برخوردار خواهد بود؟ خود یحیی هم قبلا قراردادش را تمدید کرده و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، سرمربی فصل بعد سرخپوشان خواهد بود.

در نتیجه شاید راز آرامش یحیی بعد از شکست مقابل آلومینیوم اراک و حذف از جام حذفی هم همین باشد. فراموش نکنید او که مدام دم از استعفا می‌زد، این بار چیزی از کناره‌گیری نگفت و تازه برعکس مدعی شد: «باید کنار هم باشیم تا تیم بهتری بسازیم.» شاید یحیی این روزهای سخت و گرم را با رویای بازگشت ستاره‌ها به پرسپولیس پشت سر می‌گذارد.