این روزها هواداران پرسپولیس در فضای مجازی به شدت نسبت به ناکامی این تیم در فصل جاری موضع گرفته اند.
طرفداران پرسپولیس نه تنها یحیی گل محمدی بلکه دستیاران این مربی، رضا درویش و حتی بازیکنان این تیم را نیز بی نصیب نگذاشته و هجمه‌های زیادی به آنان داشته اند.
در همین راستا بد ندیدیم با محسن بنگر کاپیتان سابق پرسپولیس تماس بگیریم ونظرات او را بشنویم.
ابتدا می‌خواهیم در خصوص دیدار پرحاشیه تراکتور و پرسپولیس در تبریز بپرسیم؟
من در تبریز هم بازی کردم و احترام خاصی برای هواداران تراکتور قائلم اما اتفاقات این بازی قشنگ نبود. تنها چیزی که ندیدیم فوتبال بود و واقعا نمی‌توانیم در خصوص مسائل فنی این بازی حرفی بزنیم. امیدوارم دیگر شاهد چنین اتفاقاتی در هیچ شهری نباشیم چون همه ما ایرانی هستیم و این بازی هم فقط یک مسابقه فوتبالی است. همین!
این روزها هواداران پرسپولیس بسیار شاکی و عصبانی هستند و به همه اعضای تیم حمله کرده اند. نظر شما در این رابطه چیست؟
به هرحال خاصیت تیم‌های پرطرفدار همین است. شاید دوم شدن پرسپولیس وحشتناک نباشد اما آن چیزی که برای هواداران سخت است هضم کردن قهرمانی استقلال است.
چه طور؟
ببینید در تمام دنیا هواداران برخی تیم‌ها نسبت به تیم‌های دیگر آلرژی و حساسیت دارند. طرفداران رئال مادرید دوست دارند هر تیمی قهرمان لالیگا و اروپا شود غیر از بارسلونا و بالعکس! اینجا هم هواداران پرسپولیس و استقلال چنین تفکری دارند.
یعنی اگر سپاهان یا فولاد خوزستان قهرمان می‌شدند این همه هجمه از سوی هواداران پرسپولیس را شاهد نبودیم؟
بعید می‌دانم! همان طور که در سال‌های گذشته هواداران استقلال علیه مدیران و مربیان خود معترض بودند حالا هواداران ما علیه اعضای تیم موضع گرفته اند. استقلال و پرسپولیس از لحاظ فوتبالی دشمن هم هستند و هیچ یک دوست ندارند دیگری قهرمان شود. در دنیای فوتبال هم طرفداران منچستریونایتد و لیورپول، رئال مادرید و بارسا یا آث میلان و اینتر و... چنین شرایطی دارند.
در لیگ پانزدهم که شما عضو و کاپیتان پرسپولیس بودید چنین شرایطی را تحمل کردید اما در آن دوره استقلال خوزستان قهرمان شد.
بله، اما شرایط آن زمان فرق می‌کند. آن دوره ما نایب قهرمان شدیم اما تماشاگرن پرسپولیسی هفته آخر و پس از بازی با راه آهن ایستاده ما را تشویق کردند.
چرا؟
به دو دلیل. اول آن که تا روز آخر برای قهرمانی جنگیدیم و فقط روی بد شانسی و تفاضل گل قهرمان لیگ پانزدهم نشدیم. دوم اینکه به جرأت می‌گویم آن تیم پرسپولیس بهترین فوتبال را ارائه می‌کرد و اگرچه قهرمانی را به استقلال خوزستان واگذار کرد اما هواداران از شکل بازی تیم رضایت داشتند. همه این عوامل کنار هم جمع شد تا تماشاگران با وجود از دست دادن قهرمانی ایستاده ما را تشویق کنند. من هرگز آن روز را فراموش نخواهم کرد.
شما از ابتدای لیگ می‌گفتید پرسپولیس و سپاهان شانس اصلی قهرمانی هستند اما استقلال قهرمان شد. چرا؟
مهم‌ترین بحث ثبات در نتیجه‌گیری بود. استقلال ساختار دفاعی خوبی داشت، سخت گل خورد و نباخت در حالی که پرسپولیس و سپاهان شاید فکر می‌کردند استقلال لیز می‌خورد. استقلال مزد زحماتش را گرفت و حتما شایسته بود که قهرمان شد.
هم پرسپولیس و هم سپاهان تیم‌های سابق شما هستند. تفاوت این دو تیم چه بود؟
این دو تیم شرایط نسبتا مشابهی داشتند با این تفاوت که مدیران با تجربه تری بالای سر سپاهان بودند. پرسپولیس شرایط خاصی را در فصل جاری تجربه کرد. از بدهی به خارجی‌ها تا بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و جدایی بازیکنان کلیدی که پرسپولیس را از قهرمانی دور کرد. سپاهان اما به نظرم ثبات بیشتری داشت و باشگاه در بدترین شرایط هم از محرم نویدکیا حمایت کرد تا تیم از هم نپاشد.
فکرش را می‌کردید پرسپولیس به سپاهان ببازد؟
من فکرش را نمی‌کردم پرسپولیس نتواند ذوب آهن را شکست دهد. به نظرم آن چیزی که کار این تیم را برای قهرمانی دچار مشکل کرد آن بازی بود نه سپاهان!
اما پرسپولیس به سپاهان باخت؟!
بله ولی قهرمانی را یک هفته زودتر در اصفهان واگذار کرد. تساوی با ذوب آهن خیال استقلالی‌ها را راحت کرد. اگر پرسپولیس می‌توانست ذوب آهن را در اصفهان شکست دهد مطمئن باشید کار قهرمانی لیگ بیست و یکم به هفته آخر کشیده می‌شد.
در پایان به عنوان یک پیشکسوت چه توصیه ای به مدیران یا اعضای باشگاه پرسپولیس دارید؟
من خودم را در این حد نمی‌دانم که توصیه کنم اما به عنوان یک بازیکن سابق پرسپولیس باید بگویم لیگ بیست و یکم به هر ترتیب تمام شد. مدیران باشگاه پرسپولیس از همین حالا باید به فکر لیگ بیست و دوم باشند. این موضوع خیلی حائز اهمیت است.
