«فاجعه» کلمه‌ای نیست که در اردوی منچسترسیتی خیلی پرسه بزند. این چهارمین قهرمانی او در پنج فصل زیر نظر گواردیولا است. سیتی دو بار از قهرمانی لیگ برتر دفاع کرده است؛ کاری که از زمان سرالکس فرگوسن در یونایتد انجام نشده بود. آن‌ها دوباره لیورپول و یورگن کلوپ را که گواردیولا بزرگ‌ترین رقیب خود می‌داند، شکست دادند.
روش سیتی
روشی که سیتی برای کسب این جام پیش گرفته به سال پیش برمی‌گردد. شروعی آهسته، البته نه به این آهستگی و به دنبال آن بردهای زیادی در زمستان، البته نه آنقدر زیاد.
آن‌ها نتایجی را به دست آوردند، مانند شکست ۲-۱ وستهام در برف سنگین، در حالی که ترس این وجود داشت که حریف قَدَر همراه با آب و هوا، مشکل‌ساز شود. ایلکای گوندوغان و فرناندینیو، که دیگر در ترکیب اصلی مورد علاقه گواردیولا نبودند، در آن روز گلزنی کردند.
در همان هفته، در حالی که سیتی با کووید-۱۹ و مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد و فقط ۱۰ بازیکن بزرگسال داشتند. رحیم استرلینگ بازی را به چیزی که برخی در سیتی به عنوان «بهترین بازی دو سال» او می‌دیدند، تبدیل کرد و آن‌ها با سه امتیاز بازی استون ویلا را ترک کردند.
در دقایقی قبل از نبرد، واکر دستورالعمل‌ها را در اتاق رختکن فریاد می‌زند. فیل فودن یک بازی کوتاه انجام می‌دهد تا حسی از توپ پیدا کند. روبن دیاس ممکن است گروه را جمع کند و فرناندینیو حواسش را متمرکز می‌کند.
تغییر تمرین
گواردیولا می‌گوید که بازیکنانش را می‌شناسد و آن‌ها نیز او را می‌شناسند. به این ترتیب، تمرین‌ها در طول سال‌ها تغییر کرده است. یکی از منابع گفت: «او فقط به آن‌ها اجازه می‌دهد این روزها بیشتر بازی کنند.» تمرین مورد علاقه به نظر آشفته می‌رسد.
سه تیم شش نفره در یک زمین کوچک جمع شده‌اند، به سمت یکدیگر پرواز می‌کنند، توپ انگار که در ماشین لباسشویی باشد به اطراف می‌چرخد. چهارمی که معمولاً از بچه‌های آکادمی تشکیل می‌شود، باید برای جایگزینی تیمی که گل خورده است، به سرعت به میدان بیاید و با سرعتی بی‌امان، تمرین‌ها ادامه می‌یابد.
اما سیتی به دلیل بازی‌های زمین تمرینی این عنوان را کسب نکرده است. یا تابلوهای دارت الکترونیکی، فوتبال تنیسی در سالن بدنسازی، یا تابلوی بیرون از رختکن که روی آن نوشته شده است: «کل سیاره را بلرزانید.» همه‌ی این‌ها به شکل‌گیری نقاشی‌های فصل سیتی کمک می‌کنند، اما آن‌ها برنده جام شده‌اند، زیرا این یک گروه ستاره‌ای است که به‌عنوان یک واحد پیشرفت می‌کند و دوره دلهره‌آور زمستان را طوری می‌پذیرد که کس دیگری نمی‌تواند.
میراث پپ
البته سیتی بسیار خرج کرده است، با این حال پول به تنهایی تضمینی برای کسب جام نیست؛ فقط کافی است به ویترین جام‌های اولدترافورد نگاه کنید. از گواردیولا پرسیده شد که چگونه می‌خواهد به میراثش توجه شود. او گفت: «این که به ما خوش گذشت. این بهترین میراث است. هواداران سیتی می‌توانند بگویند در آن دوره به ما خوش گذشت.»
اما انتقاد از گواردیولا این است که فوتبال او برای افراد بی‌طرف روباتیک است و عظمت کوین دبروینه یا دیوانگی ادرسون را نادیده می‌گیرد. بازی سپتامبر در استمفورد بریج یکی از کامل‌ترین بازی‌های گواردیولا بود. برناردو سیلوا در کنار رودری نقش هافبک را در اختیار گرفت و نمایشی را اجرا کرد که چلسی برای اولین بار در طول ۱۸ سال نتوانست در خانه گل بزند. نمایش سیلوا در آن روز به خوبی ۴ گل دبروینه در ولورهمپتون بود، در میان ترس از کاهش امتیاز پس از شکست مهیب لیگ قهرمانان اروپا توسط رئال‌مادرید.
تابستان گذشته، سیلوا که دوران بیماری کرونا را در آپارتمانی در مرکز شهر گذرانده بود و حال روحی خوبی نداشت، می‌خواست آنجا را ترک کند. اما گواردیولا او را متقاعد کرد که بماند.
تابستان گذشته تغییراتی در پشت صحنه به وجود آمد. تغییراتی که در مراقبت از بازیکنان در طول فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۰ رخ داد، اما این تغییرات از آن زمان به بعد تثبیت شد و امیلی مک‌لنان پس از خروج مارک بوکساسای محبوب، تیم اول را اداره کرد. پیت کرمرز، تحلیلگر جوان هلندی، ارتقا یافت و به کارلوس وینس، سرمربی زیر ۱۸ ساله‌ها، در کادر مربیگری گواردیولا نقشی داده شد. وینس، فارغ التحصیل رشته اقتصاد، انقلابی در مجموعه سیتی ایجاد کرد؛ آن‌ها اکنون بهترین رکورد را در این بخش دارند.
با این حال، اصول گواردیولا ثابت می‌ماند. او اغلب یک گام به عقب برمی‌دارد، آنقدر به بازیکنانش فشار نمی‌آورد، اما همچنان «مثل شیر» در رختکن است. گوندوغان در این ماه به نشریه «دیلی‌میل» گفت: «رویکرد او به بازی‌ها ممکن است هر از گاهی تغییر کند. اما فکر نمی‌کنم رفتارش با ما تغییر کند. او هنوز هم بسیار قوی است.»
با این حال، او دوباره با عنوانی دیگر اینجاست. یکی بیشتر از ژوزه مورینیو و آرسن ونگر، هم تراز با کنی دالگلیش و یکی کمتر از سر مت بازبی.
