یکی از بدعت‌های فوتبال ایران حضور بلافاصله فوتبالیست‌های دیروز در قامت مربیان امروز است؛ افرادی که تنها به پشتوانه چندین‌سال حضور درخشان در مستطیل سبز بدون حضور در کلاس‌های مربیگری و در بهترین وضعیت ممکن با کسب نازل‌ترین مدرک مربیگری فوتبال ایران و آسیا به‌عنوان نفر اول امور فنی یا یکی از اعضای کادرفنی عهده‌دار سرنوشت تیم‌های مختلف می‌شوند. به‌نظر می‌رسد طبق گفته‌های رضا درویش، جدیدترین شخصی که قرار است راه حضور در کادرفنی پرسپولیس را در یک شب بپیماید شخصی نیست به‌جز سیدجلال حسینی که در سال‌های اخیر نقش غیرقابل‌انکاری در موفقیت‌های این تیم داشته اما دنیای مربیگری بسیار با دوران حضور درون چمن سبز ورزشگاه‌ها متفاوت است و یک رهبر دفاعی خوب و کاپیتانی بی‌تکرار قطعا نمی‌تواند بابت دوران مربیگری خود اطمینان‌خاطر داشته باشد و باید با حضور در کلاس‌های مربیگری سلسله‌مراتب را طی کند و با آموختن فنون پیچیده دنیای مربیگری خود را برای چالشی پرتلاطم آماده کند.
اما در فوتبال ایران همه‌چیز با عرف و قانون حاکم در جهان متفاوت است و افرادی همچون مهدی رحمتی بدون مدرک مربیگری و افرادی مثل محرم نویدکیا، علی کریمی، ابراهیم صادقی و حنیف عمران‌زاده با کسب مدارک مربیگری اما بدون تجربه لازم به کادرهای فنی تیم‌های لیگ برتری می‌پیوندند و به‌جای اجرایی‌کردن آموزش‌ها و ایده‌های خود با سیستم آزمون و خطا یک‌سری ایده‌های امتحان‌نشده را در تیم‌های لیگ برتری پیاده می‌کنند که در اکثر اوقات نتیجه خوب و مطلوبی به‌همراه ندارد و باعث شکست پروژه یک تیم می‌شود.
البته در فوتبال ایران افرادی همچون جواد نکونام نیز وجود دارند که در دوران بازی، حضور در کلاس‌های مربیگری را جدی می‌گیرند و با شخصیتی که از خود نشان می‌دهند به کادرفنی زیرنظر افراد معتبر و جهانی می‌پیوندند و با یادگیری نکات تعیین‌کننده و تاثیرگذار در لیگ‌هایی همچون لیگ آزادگان و دسته دوم حاضر می‌شوند و نکات و ایده‌های خود را در مستطیل سبز اجرایی می‌کنند و خیلی از نکات اشتباه و غلط این افراد پیش از حضور در سطح فوتبال ایران حل می‌شود.
برای درک سبک و سیاق پیمودن سلسله‌راه‌های مربیگری که منتهی به موفقیت شود حتما لازم نیست نمونه اروپایی را دنبال کنیم؛ با مشاهده روند رسیدن هاجیمه موری یاسو به نیمکت ژاپن متوجه خواهیم شد افرادی که به آرامی روند پیشرفت را طی می‌کنند بعد از رسیدن به جایگاه مدنظر، ثبات بهتری در عملکرد خود دارند؛ موری یاسو ۵۳ ساله که در دوران بازی ۳۵ بار پیراهن تیم‌ملی ژاپن را بر تن کرد بعد از آویختن کفش‌هایش ۶ سال دستیاری در باشگاه سانفریس هیروشیما را تجربه کرد و سپس بعد از ۲ سال دستیاری در آلبیرکس نیگاتای ژاپن، هدایت سانفریس را برعهده گرفت که ماحصل آن کسب ۳ قهرمانی جی‌لیگ و ۳ قهرمانی سوپرکاپ بود. سپس مرد اهل شهر ناکازاکی در تیم‌ملی ژاپن فعالیت زیرنظر آکیرا نیشینو را تجربه کرد و بعد از جدایی مربی پرافتخار اسبق گامبااوزاکا که در جام‌جهانی هدایت سامورایی را برعهده داشت به‌عنوان مربی جدید نماینده ۷ دوره اخیر فوتبال آسیا در جام‌جهانی انتخاب شد.
