۱۶۰ دقیقه حضور در زمین، صفر گل، صفر پاس گل و فقط یک شوت در چارچوب حاصل عملکرد بازیکنی است که قرار بود ستاره پرسپولیس شود. بعد از جدایی مهاجمانی مانند مهدی طارمی و علی علیپور از پرسپولیس همه از یک جوان به نام مهدی عبدی گفتند. بازیکنی که تصور می‌شد جا پای این بازیکنان گذاشته و به مهاجم اول یحیی گل‌محمدی تبدیل شود. این اتفاق اما نیفتاده و حالا کار به جایی رسیده که شاید عبدی خیلی زود مجبور باشد با پیراهن این تیم خداحافظی کند.

بعد از حضور یورگن لوکادیا هنوز کار برای مهدی عبدی و دیگر مهاجمان پرسپولیس تمام نشده بود. پیش‌بینی می‌شد که لوکادیا تا رسیدن به آمادگی بدنی و دست یافتن به اولین گلش چند بازی وقت لازم داشته باشد. این مهاجم اما خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد خودش را ثابت کرد و با اولین گل در دومین حضورش نشان داد که فرصت حضور در ترکیب اصلی را به راحتی از دست نخواهد داد. با این حال لوکادیا بازیکن ۹۰ دقیقه نیست و همین مساله جا را برای مهدی عبدی باز گذاشته بود تا در شرایط تخصصی‌اش یعنی بازی به عنوان بازیکن ذخیره بدرخشد و مجددا خودش را ثابت کند.

آمدن شیخ دیاباته اما آخرین روزنه‌های امید برای این مهاجم را هم تقریبا از بین برد و او باید از بین نیمکت‌نشینی یا جدایی زودهنگام یکی را انتخاب کند. مهدی عبدی البته قبل از فصل هم قصد جدایی و رفتن به لیگ پرتغال را داشت که باشگاه و کادرفنی مانع از این انتقال شد. حالا با توجه به بازیکنان جذب شده و خروج عبدی از تفکرات یحیی شاید این اتفاق در صورت تمایل مشتری پرتغالی کمی دیرتر و در نیم‌فصل رقم بخورد. نکته جالب و البته ناراحت‌کننده در مورد عبدی این است که بعد از حضور لوکادیا فقط ۳ دقیقه فرصت بازی پیدا کرده است. یعنی این بازیکن حتی به عنوان بازیکن تعویضی هم نتوانسته نظر مثبت کادرفنی را به خود جلب کند.  

آقای گل امیدهای تهران که با پیراهن پرسپولیس آمار عجیب‌وغریب ۲۴ گل و ۱۴ پاس گل را به‌ثبت رساند، بعد از حضور در بادران به صورت قرضی چند مشتری پروپا قرص در لیگ برتر داشت. حضور او در تیم بزرگسالان یک اتفاق خوب در زمان گابریل کالدرون محسوب می‌شد. البته او با گل‌های حساسی که زد در مقاطعی توانست خاطرات خوبی هم در ذهن هواداران ثبت کند. اتفاقات چندین بازی اخیر و گل‌نزدن‌هایش در روزهایی که یحیی گل‌محمدی با کمبود مهاجم وبازیکن مواجه بود کمی از شیرینی آن خاطرات کاسته است. با این حال سن کم مهدی عبدی این شانس را به او می‌دهد که در صورت ماندن در پرسپولیس و یا در صورت برگشتن بعد از جدایی، بر این خاطرات خوش افزوده و تلخی‌ها را کمرنگ کند.