کی‌روش از مربیان کاملا نزدیک به جواد نکونام است و در مدتی که از تیم ملی جدا شده بود همچنان با هم در ارتباط بودند. این دو هرگز مشورت و گفت‌وگو با هم را ترک نکردند. حتی شنیدیم نکونام در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا هر گاه نیاز به مشورت داشت با کی‌روش هم صحبت می‌کرد.
مربی پرتغالی هم نکونام را دست‌کم نمی‌گیرد و در اصل اینکه لیست تیم ملی را با مشورت نکو داده ایده دور از ذهنی نیست. در اصل دوری کی‌روش از فوتبال ایران باعث شد او برای همکاری مجدد با تیم ملی با یک مشاور مورد اعتماد گفت‌وگو کند و برای کی‌روش چه کسی بهتر از نکونام. شاید در فوتبال ما کمتر دیده باشید اما در فوتبال روز دنیا این نوع مشورت‌ها یکی از اصول حرفه‌ای است و مشاوره‌کننده به آن افتخار می‌کند. درنتیجه کی‌روش از اینکه از نکو مشورت بگیرد ابایی ندارد.
حال چرا نکونام به درخواست کی‌روش برای همکاری جواب رد می‌دهد؟ جالب است بدانید اصلا قرار نبود این دو با هم همکار شوند و نکونام خود ادعای سرمربیگری دارد و اتفاقا یکی از مشوقان او کی‌روش است. نکونام می‌دانست فدراسیون به کی‌روش پیشنهاد همکاری داده است اما هرگز از زبان او دعوت به همکاری نشد.
این مربی پرتغالی کادر خود را همراه دارد و نیاز به دستیار نخواهد داشت اما اصرار فدراسیون فوتبال برای همراهی یک دستیار ایرانی برای تیم ملی ایران درواقع آن چیزی است که کی‌روش را وادار کرد تا نام نکونام را پیش بکشد.
فدراسیون فوتبال به‌خوبی از اینکه نکونام با آنها همکاری نمی‌کند آگاه بود، این مربی قبلا یک بار دست رد به سینه آنها زده بود. دفعه قبل پیشنهاد سرمربیگری داده بودند و این بار پیشنهاد مربیگری. طبیعی است که نکو نمی‌پذیرد دستیار شود. از طرفی نکونام می‌دانست این خواست فدراسیون است و نه کی‌روش! درنتیجه به همکاری خود با فولاد و هدف بزرگش مصمم‌تر شد. حال این سوال به وجود می‌آید که چرا وقتی نکونام حاضر به همکاری در این مقطع نیست با همان وحید هاشمیان به کارشان ادامه ندادند و چرا این همه تناقض وجود دارد؟