با اسماعیل حلالی پیشکسوت پرسپولیس در خصوص شرایط این تیم در این فصل، افت چند ستاره این تیم و البته شرایط تیم ملی در جام جهانی با کی‌روش گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
پرسپولیس را در این ۱۱ هفته که از لیگ گذشت، چطور دیدید؟
ببینید من باید واقعیت‌ها را بگویم و نمی‌توانم به مردم و هواداران دروغ بگویم. در لیگ ما تیم مقتدری وجود ندارد و همه تیم‌ها امتیازات زیادی را از دست می‌دهند. پرسپولیس به لحاظ نتیجه گیری عملکرد بدی نداشته ولی این عملکرد نه چندان بد در مقایسه با تیم‌های مدعی دیگر است. شاید یک تیم مقتدر در لیگ ما حضور داشت، پرسپولیس صدرنشین نمی‌شد. پرسپولیس خوب امتیاز جمع کرده و صدرنشین است ولی فوتبال خوب و زیبایی از این تیم نمی‌بینیم. تیم ما در خلق موقعیت مشکل دارد و پاس‌های رو به عقب در پرسپولیس زیاد است. سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله در تیم ما پایین است و به همین دلیل فوتبال زیبایی از پرسپولیس نمی‌بینیم. البته نمی‌شود به کادرفنی هم خیلی ایراد گرفت چون آن‌ها دنبال نتیجه هستند. مثلا یحیی پیش خودش می‌گوید، اگر ۲ بازی نتیجه نگیرم، همه از من انتقاد می‌کنند. به همین دلیل سعی می‌کند نتیجه گرا بازی کند و به همین دلیل بازی‌های کم موقعیت از پرسپولیس می‌بینیم.
بعضی‌ها هم معتقدند که اگر لوکادیا در پرسپولیس نبود و تک موقعیت‌ها را تبدیل به گل نمی‌کرد، الان وضعیت پرسپولیس در جدول صدرنشینی نبود. شما این موضوع را قبول دارید؟
بله تا حدودی قبول دارم. لوکادیا فوق العاده حرفه ای است و شم گلزنی بالایی دارد. کلاس بازی او با بقیه فرق دارد و از کمترین موقعیت‌ها بهترین استفاده را می‌کند. خیلی خوب است که چنین بازیکنی در پرسپولیس بازی می‌کند و شاید هنر گلزنی او نبود، پرسپولیس نمی‌توانست صدرنشین باشد. البته از عملکرد خوب خط دفاع پرسپولیس و علیرضا بیرانوند هم نباید گذشت. آن‌ها هم عالی بودند. من حتی معتقدم تاثیر بیرانوند از لوکادیا هم بیشتر است و علیرضا خودش یک تیم است.
در چند بازی اخیر خیلی‌ها از عملکرد ترابی و صادقی انتقاد کردند و معتقدند گل محمدی باید این دو بازیکن را نیمکت نشین کند. نظر شما در این خصوص چیست؟
ببینید من هم افت این بازیکنان را قبول دارم ولی به نظرم ترابی و صادقی مقصر نیستند. بازگشت این دو بازیکن به شرایط ایده آل هم فرمول دارد و کادرفنی باید این مشکل را برطرف کند. مثلا شاید باورتان نشود، من وقتی در تیم‌های پایه کار می‌کردم ، یک روز دیدم دستگاه‌های جی پی اس دارد گوشه باشگاه خاک می‌خورد و اصلا تیم بزرگسالان از آن استفاده نمی‌کند. من هم آن‌ها را گرفتم و در تیمم استفاده کردم. به نظرم باید از علم روز دنیا استفاده کنیم و این دستگاه‌ها همه چیز یک بازیکن را به شما می‌دهد و می‌شود به راحتی فهمید یک فوتبالیست در بازی چه کاری انجام داده است. من نمی‌دانم این دستیاران خارجی برای چه به پرسپولیس آمدند. هر مربی خارجی تا بخواهد در فوتبال ایران به شرایط موجود عادت کند و شناخت لازم را پیدا کند، ۶ ماه حداقل زمان می‌برد و طبیعی است که آن‌ها نمی‌توانند خیلی به تیم ما کمک کنند. مثلا من را ببرند در لیگ انگلیس و بگویند کار کن، خب طبیعی است که تا ۶ ماه اول کار مفیدی نمی‌توانم بکنم و زمان زیادی می‌برد تا بتوانم با شرایط فوتبال آن کشور خودم را وفق دهم و شناخت پیدا کنم.
با حضور مجدد کی‌روش، شرایط تیم ملی را برای جام جهانی چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظرم بازیکنان تیم ملی بیشتر دنبال آقابالاسر بودند و مربی نمی‌خواستند. دنبال یکی بودند که زور بگوید داد بزند، بگوید این کار را بکن و آن‌ها از او بترسند. اسکوچیچ این شرایط را نداشت و بازیکنان حرف او را گوش نمی‌کردند. نتایج خوبی گرفت ولی بالاخره اخراجش کردند. مردم ما در این روزها حال و روز خوبی ندارند و امیدوارم بچه‌های تیم ملی با نمایش‌های خوبشان و گرفتن نتیجه مناسب، دل مردم را شاد کنند و کمی‌شرایط بهتر شود.
اینکه می‌گویید بازیکنان از اسکوچیچ حرف شنوی نداشتند ضعف مربی را می‌رساند. اینطور نیست؟
بله؛ ولی این در شرایطی است که مدیران فدراسیون از سرمربی تیمشان حمایت کنند و به او امیدواری بدهند. آن وفت اگر مربی نتوانست، تقصیر خودش است. یکسال بود که هر روز می‌گفتند اسکوچیچ برکنار می‌شود و می‌خواهیم او را اخراج کنیم. طرف از خواب بیدار می‌شد ، می‌دید که روزنامه‌ها تیتر زدند اسکوچیچ در آستانه برکناری. با این شرایط معلوم است که نمی‌تواند رختکن تیمش را کنترل کند. به هرحال هرچه بود تمام شد و حالا کی‌روش سرمربی تیم ماست. باید حمایت کرد و امیدواریم بهترین نتایج در قطر حاصل شود.
به نظر شما با کی‌روش شانس موفقیت در جام جهانی را داریم؟
ببینید، کی‌روش با بازیکنان رفیق است و اکثر این بازیکنان را خودش به تیم ملی آورده؛ شناخت دو طرف از هم زیاد است. بازیکنان می‌دانند که کی‌روش از ان‌ها چه می‌خواهد و بسیار با هم هماهنگ هستند. کی‌روش چندین بار در جام جهانی حاضر بوده و تجربه بالایی دارد که می‌تواند به تیم ما کمک کند. در مورد نحوه بازی هم باید بگویم که معمولا کی‌روش یک پلن دارد و همیشه از این پلن استفاده می‌کند. دفاع فشرده، دوندگی زیاد و ضدحمله یا استفاده از ضربات ایستگاهی. این روش در جام جهانی و مقابل تیم‌های بزرگ خوب است ولی وقتی که خدایی نکرده عقب بیفتیم و یا تیم حریف پرس شدید بکند، ما باید چه کنیم؟ البته این را بگویم در دو بازی دوستانه تیم ملی مقابل اروگوئه و سنگال نمایش خوبی از تیم ملی دیدم و خیلی هم امیدوار شدم. کی‌روش نشان داد برخلاف سال‌های قبل پلن دوم هم دارد و برنامه‌های خوبی برای خارج شدن از پرس داشتیم. امیدوارم در جام جهانی هم همین طور باشد و بهترین اتفاقات برای تیم ملی رخ دهد.
شما خودتان یکی از کسانی بودید که در آستانه جام جهانی ۹۸ خط خوردید. حسرت حضور نرفتن به جام جهانی را نمی‌خورید؟
مگر می‌شود حسرت نخورد. البته من خط نخوردم و بعد از اینکه بیمار شدم، خود به خود نمی‌توانستم با تیم ملی به فرانسه بروم. خدا رحمت کند ایویچ را که هم انسان خوبی بود و هم مربی بسیار بزرگی بود. ایویچ، من و حمید استیلی را خیلی دوست داشت و بنده هم خیلی آماده بودم. شک نداشتم اگر به جام جهانی می‌رفتم، بازی هم می‌کردم. ایویچ عاشق بازیکنان دونده و جنگنده بود و من هم این خصوصیات را داشتم. حتی بعد از جام جهانی هم که به تورنمنت آمریکا رفتیم، من جزو ۳ بازیکن برتر تیم ملی بودم. واقعیتش این است که من آنفولانزای افغانی گرفتم که تازه آن زمان به ایران آمده بود. ۲۱ روز درگیر این مریضی سخت بودم و بعد از آن هم بیشتر از یکماه طول کشید تا بتوانم به شرایط نرمال برگردم. واقعا بیماری سختی بود که جام جهانی را از من گرفت و من همیشه حسرت آن را می‌خورم. این هم شانس من بود که در اوج فوتبالم نتوانستم به جام جهانی بروم.
به نظر شما اگر ایویچ را اخراج نمی‌کردند، تیم ملی شانسی برای صعود داشت؟
قطعا داشت. هرچیزی که ایویچ راجع به رقبای ما در جام جهانی گفته بود، اتفاق افتاد. تمرینات و تفکرات او فوق العاده بود و شک ندارم که اگر می‌ماند، می‌توانستیم به دور دوم صعود کنیم. متاسفانه یکسری از اطرافیان تیم و داخل تیم زیرآب او را زدند و نگذاشتند این مربی خوش فکر و صاحب نام در جام جهانی سرمربی تیم ملی باشد.