جام جهانی به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود و به نظر می‌رسد فوتبال باشگاهی ایران به خصوص سرمربیان تیم‌های لیگ برتری درس بزرگی از این بازی‌ها گرفته باشند.

تیم ملی فوتبال ایران که نماینده تیم‌های باشگاهی در این بازی‌ها بود، در مرحله گروهی با یک پیروزی و دو شکست به کار خود پایان داد و مثل ۵ دوره گذشته موفق نشد، به دور بعدی مسابقات صعود کند.

تیم ملی فوتبال ایران با وجود شکست ۶-۲ در برابر انگلیس می‌توانست، با تساوی در برابر آمریکا به دور بعدی جام جهانی صعود کند اما چون با نیت تساوی وارد میدان شد، در نهایت شکست خورد. بدون شک اگر ایران برای صعود در برابر آمریکا محکوم به برد بود ،شاید با پیروزی میدان را ترک می‌کرد. همان طور که در بازی با ولز با الزام برد وارد میدان شد و در نهایت با گل‌های دیرهنگام روزبه چشمی و رامین رضاییان به خواسته اش رسید.

اما بر اساس داده‌های سایت‌های آنالیز، ایران یکی از ضعیف ترین تیم‌ها در زمینه مالکیت توپ بود. معدل مالکیت توپ از سوی ایران ۳۵.۱ بود. در حالی که در دو مسابقه از سه دیدار به مصاف تیم‌های هم تراز رفته بود. در حالی که برخی از تیم‌های آسیایی با قرعه سنگینی مواجه بودند. نمونه اش ژاپن که در مرحله گروهی با اسپانیا و آلمان مسابقه داد و اتفاقا هر دو تیم را شکست داد و به دور حذفی مسابقات صعود کرد و اگر در ضربات پنالتی به کرواسی نمی‌باخت، می‌توانست یکی از تیم‌های حاضر در مرحله یک چهارم نهایی باشد.

متاسفانه سبک بازی تیم ملی در سال‌های اخیر روی کیفیت تیم‌های باشگاهی تاثیر گذاشته بوده و به نوعی می‌توان گفت خیلی از تیم‌های باشگاهی همانند تیم ملی بازی می‌کنند. نتایج تیم ملی در سه دوره اخیر جام جهانی و دو دوره با جام ملت‌ها با کارلوس کی روش به خوبی ثابت کرد با فوتبال دفاعی و بدون مالیکت نمی‌توان به موفقیت دست پیدا کند و حالا بهترین زمان است که تیم‌های باشگاهی از این سبک بازی دست بشویند و فوتبال رو به جلو با مالکیت را تمرین کنند، در غیر اینصورت از قافله عقب می‌افتند.

اگر تیم‌های لیگ برتر از جام جهانی ۲۰۲۲ درس بگیرند و سبک بازی خود  را تغییر دهند به طور حتم در آینده شرایط بهتری را تجربه خواهند کرد. در غیر اینصورت به طور حتم همانند تیم ملی آینده روشنی نخواهند داشت.