پرسپولیس که فصل قبل حسابی از نداشتن یک گلر مطمئن ضربه خورد، در این فصل با بازگشت بیرانوند به چارچوب دروازه پرسپولیس، این پست به نقطه قوت این تیم تبدیل شده است. علیرضا که فصل فوق العاده ای را سپری می‌کند، در همه بازی‌های نیم فصل نخست تیمش به صورت فیکس به میدان رفت ولی در بازی مقابل ون پارس در جام حذفی، گل محمدی تصمیم گرفت از احمد گوهری گلر دوم تیمش استفاده کند تا این بازیکن هم فرصت بازی کردن در این فصل را پیدا کند.
گوهری که در فصل قبل و حتی بازی‌های دوستانه این فصل عملکرد خوبی نداشت، با وجود اینکه در بازی مقابل ون پارس خیلی روی گل‌های خورده تیمش مقصر نبود، ولی استرس در بازی او موج می‌زد. هرچند گل محمدی این موضوع را در کنفرانس خبری بعد از بازی تکذیب و به نوعی از گلر دوم تیمش حمایت کرد، ولی خود یحیی هم خوب می‌داند که گوهری گلری نیست که بشود روی او حساب باز کرد. یکی از نقاط قوت بیرانوند بازی با پای او است که فوق العاده بازیسازی را از عقب زمین انجام می‌دهد و حتی در بازی با نساجی شروع مجدد عالی او منجر به زدن گل سوم پرسپولیس شد.
هرچند هیچ گلری در فوتبال ایران بازی با پای بیرانوند را ندارد، ولی گوهری در این زمینه اصلا خوب نیست و به ندرت می‌تواند در کارهای گروهی و بازیسازی شرکت کند. با توجه به سبک بازی پرسپولیس، حضور گلری مثل بیرانوند خیلی به این تیم کمک می‌کند تا بازیسازی به بهترین شکل ممکن انجام شود ولی با حضور گوهری این اتفاق رخ نمی‌دهد. نکته جالب و البته عجیبی که در خصوص گوهری در بازی مقابل ون پارس وجود داشت این بود که بازیکنان پرسپولیس به خصوص مدافعان این تیم به ندرت پاس رو به عقب به او می‌دادند و سعی می‌کردند بیشتر توپ را دور کنند تا با گلرشان بازی کنند.
این موضوع نشان می‌دهد بازیکنان پرسپولیس هم اعتماد زیادی به گوهری نداشتند و کمتر به او پاس می‌دادند. گوهری که ۱۲۰ دقیقه جلوی ون پارس به میدان رفت، قبل از شروع ضربات پنالتی تعویض شد و جای خود را به بیرانوند داد. علیرضا هم بار دیگر هنر خود را در پنالتی گرفتن نشان داد و با مهار دو پنالتی از بازیکنان حریف باعث شد تا پرسپولیس از اولین دور جام حذفی به سلامت عبور کند.
