در فاصله چهار روز تا اتمام رقابت‌های طولانی فصل ۱۴۰۲-۱۴۰۱ فوتبال ایران، سرمربی پرتغالی سپاهان پس از گذشت نزدیک به ۱۰ ماه از حضور در ایران، هرروز صبح با کابوس قهرمانی رقیب از خواب بلند می‌شود.
دستیار سابق مورینیو که رختکن‌های پرتنشی مثل رئال مادرید، چلسی و اینتر را تجربه کرده، در شرایطی پای به ایران گذاشت که باشگاه سپاهان مصرا به دنبال استخدام وی بود اما او پس از حضور در اصفهان، گشت و گذار و بررسی پیشنهاد تیم اصفهانی، با وسواس بسیار، حاضر به امضای قرارداد با طلایی پوشان شد.
سرمربی سابق الهلال و چونبوک موتورز، کنجکاوی‌برانگیزترین چهره‌ای بود که در تابستان گذشته به فوتبال ایران آمد و همه منتظر بودند تیم سپاهان را تحت نظر او ببینند. او که در همان هفته نخست با پیروزی مقابل استقلال خودی نشان داد، مربی‌ای است با صبر و تحمل بسیار زیاد، نشست‌های مطبوعاتی جالب و سرمربی تیمی که نمایش‌هایی هجومی و رو به جلو ارائه می‌کند.
سپاهان کوبنده، به احتمال زیاد امتیاز کافی برای قهرمانی به دست نیاورده و حریف دیرینه، این شانس را دارد تا با اختلاف یک امتیازی، برای ششمین بار در هفت سال اخیر، به قهرمانی در فوتبال ایران برسد. در هفته آخر البته، برای سپاهان همه چیز ۵۰-۵۰ است. آنها به دیدار مس کرمانی می‌روند که برای بقا در لیگ امتیاز می‌خواهد اما از طرفی کمی هم خیالش راحت است که اگر نفت آبادان مقابل گل‌گهر زانو بزند، با هر نتیجه‌ای در لیگ باقی می‌ماند.
اما سپاهان در حالی این بازی را پیش می‌برد که بخشی از تمرکز تیم معطوف به دیداری است که در قائمشهر برگزار می‌شود. مسابقه‌ای بین دو تیم سرخپوش و پرطرفدار لیگ برتری با بازیکنان بسیاری که ریشه مازندرانی دارند. این مسائل باعث می‌شود سپاهان به ظن بالا، قهرمانی را از دست رفته ببیند.
آخرین امیدهای آنها این هفته در مسابقه پرسپولیس مقابل گل‌گهر پرپر شد و حالا یک ۹۰ دقیقه تا پایان لیگ در شرایطی باقی مانده که به نظر نمی‌رسد نساجی توان متوقف کردن پرسپولیس را داشته باشد. اگرچه هر اتفاقی در هر مسابقه فوتبال ممکن است رخ بدهد و بازیکنان با انگیزه های شخصی بتوانند کاری بزرگ را انجام بدهند.
اما سرمربی سپاهان بودن در موقعیت فعلی را یک ظلم آشکار در حق تیم خود ارزیابی می‌کند. او هنوز نتوانسته با بازی برابر تراکتور و دو ضربه پنالتی که برای این تیم در ده دقیقه پایانی گرفته نشد، کنار بیاید. برای همین هم در همه مصاحبه ها نیشی به سیستم اداره کننده فوتبال می‌زند و پرسپولیس را تیمی متفاوت و گل سرسبد در فوتبال ایران می‌خواند.
او به طور جد عقیده دارد سپاهان شایسته قهرمانی بوده و این عنوان از دست آنها بیرون آورده شده. جالب اینکه سپاهان با وجود اتفاق تبریز باز هم می‌توانست امروز صدرنشین لیگ باشد اگر بازی با ملوان را آن طور عجیب و مفت از دست نداده بود. این صحنه‌ها، پنالتی‌های مقابل تراکتور، گل خورده بازی ملوان و چیزهایی از این دست هستند که خواب سرمربی سپاهان را آشفته می‌کند. کسی که یک بار هم مرگ را تجربه کرده و به همین سبب، با بینشی متفاوت به قضایا نگاه می‌کند و مسائل را آن طور جدی نمی‌گیرد. با این حال فشار رقابت در فوتبال ایران در حدی است که خونسردترین آدم‌ها را هم به تک و تا وا می‌دارد و این چنین است که فاتح رختکن‌های چلسی، اینتر و رئال در رختکن سپاهان گاهی طوری عصبانی می‌شود که هیچ کس باور نمی‌کند.
البته در شایستگی تیم سپاهان هم تردیدی نیست اما این لیگ فقط یک قهرمان دارد و بس. حتی اگر سپاهان تمام تلاشش را کرده و بهترین خود را به نمایش گذاشته و بیشترین موقعیت گل در لیگ را خلق کرده باشد. این‌ها ارزشمندند اما جام فقط با یک خانه جدول رده بندی کار دارد. آخرین خانه ردیف اول افقی: امتیاز!
