۴ روز مانده به فینال جام حذفی ایران، به قدری این مسابقه در سایه اعتراضها به داوری و جر و بحثهای بی حاصل قرار گرفته که خیلیها اصلا دوست ندارند ریخت فینال را ببینند. آنقدر در این باره شاهد ادعاهایهای غلوآمیز هستیم که انگار نه انگار، هر دو تیم استقلال و پرسپولیس با سوتهای همین داوران وطنی به فینال جام حذفی صعود کردند!
زیاده روی و کلنجار بیش از اندازه در خصوص داوری، اما باعث میشود که فینال حذفی فوتبال کشور در سایه ماجرایی باقی بماند که هنوز از آن رونمایی نشده است. نه فینالی برگزار شده، نه هنوز نام این داور را اعلام کرده اند و نه اتفاقی رخ داده که تا این اندازه همه چیز تحت شعاع آن قرار گرفته...
شگفتا که همچنان در فوتبال ایران، حول یک دایره بسته دور میزنیم و هنوز نمیدانیم چه میخواهیم و قرار است چه اهدافی را دنبال کنیم؟ آیا ما میخواهیم از فوتبال لذت ببریم؟ آیا استقلال و پرسپولیس را بهترین تیمهای جام حذفی میدانیم که به بازی فینال رسیده اند یا فقط به نقطه آخر مینگریم و یک جام، آن هم به هر قیمتی میخواهیم؟
اعتراضهای پیاپی به دیداری که هنوز برگزار نشده، خیلی از مسائل را سخیف و بی مقدار کرده است؛ تا جایی که هر دو تیم به همدیگر طعنههای سنگین میزنند و واژههای نیش دار نثار هم میکنند. از همین حالا مشخص است که سرنوشت این فینال چه خواهد شد. تیمی که جام میگیرد، فاتح فوتبال کشور به زعم آقایان لقب میگیرد؛ در این صورت نه داوری ایراد دارد نه چیزهای دیگر؛ آن تیمیکه دستش به جام نرسیده هم از زمین و زمان طلبکار میشود و ایرادی را متوجه خودش نمیبیند.
به جای برنامه ریزی برای فینال حذفی و تمرین کارهای تاکتیکی و پیدا کردن روزنههایی برای ضربه زدن به حریف، کار تیمها شده اعتراض به داوری! معلوم است در این اوضاع شلم شوربا، چه سرنوشت شومیدر انتظار جام حذفی است و از این بابت عمیقا متاسفیم که فوتبال ایران، وجه المصالحه عده ای قرار گرفته که خودشان هم نمیدانند از جانِ این ورزش چه میخواهند؟
بیشتر بخوانید: سازمان لیگ تکلیف زمان بازی دربی را مشخص کرد