در کشتی مسابقات جهانی و قاره‌ای در ۱۰ وزن برگزار می‌شود اما مسابقات المپیک در ۶ وزن. سهمیه المپیک تنها به ۱۶ نفر در هر وزن می‌رسد و بهترین جا برای کسب سهمیه مسابقات جهانی سال قبل از المپیک است. تمام کشورها در این سال فشرده به قصد گرفتن سهمیه المپیک می‌آیند و گرفتن مدال در اولویت بعدی است. این اهمیت در برنامه برگزاری مسابقات هم دیده می‌شود، هر روز دو وزن المپیکی در کنار اوزان غیر المپیکی!
ما تاکنون در ۸۶ و ۱۲۵ کیلوگرم سهمیه گرفته‌ایم و در ۷۴ بسیار امیدواریم اما در ۵۷ باید به مسابقات گزینشی فکر کنیم. اما دو وزن دیگر یعنی ۶۵ و ۹۷ کیلو که امروز مسابقاتش آغاز می‌شود. ما در ۶۵ کیلو قهرمان سال قبل جهان را داریم؛ رحمان عموزاد که سال قبل با اقتدار قهرمان شد و سال پیش از آن نیز با یک اشتباه و به صورت اتفاقی ضربه فنی شد وگرنه الان دو مدال داشت.
اگر اتفاق عجیب و غریبی نیفتد رحمان حتماً سهمیه خواهد گرفت و انشاالله فینالیست فردا شب خواهد بود اما کار مجتبی گلیج در ۹۷ کیلو بسیار سخت است. او در گروهی افتاده که «کایل اسنایدر» قهرمان جهان المپیک از آمریکا - دارنده ۸ مدال در ۸ سال اخیر و قهرمان سال قبل جهان - در کنار «عبدالرشید سعدالله اف» تانک روس‌ها - برنده ۷ مدال طلای جهان و المپیک - که سال قبل به خاطر محرومیت روسیه غایب بود، حضور دارند.
اگر می‌خواهید جایگاه این دو قهرمان را بدانید این نکته کافی است که تا دو سال قبل هر آنچه امروز برای حسن یزدانی و دیوید تیلور اتفاق می‌افتد، برای این دو می‌افتاد! آنها ستارگان کشتی جهان بودند و قرعه جوری بود که در فینال به هم برسند. بیشترین تبلیغات تلویزیونی روی این مسابقه بود که حالا در سال‌های اخیر جایش را به مسابقه تیلور و یزدانی داده اما نام این دو کشتی‌گیر کماکان بزرگ است. گلیج یک بار تا آستانه شکست دادن اسنایدر رفت. از آمادگی سعدالله اف هم کسی خبر ندارد اما روی کاغذ او اگر شانس بیاورد و به کسی ببازد که فینالیست شود، می‌تواند به عنوان پنجمی و کسب سهمیه امیدوار باشد.
البته که ما به شگفتی ایمان و به کسب مدال خوشرنگ طلا توسط گولیج هم امیدواریم. جوان تنکابنی که لیاقتش را دارد.
