لیگ قهرمانان آسیا با فرمت جدید از سال ۲۰۰۲ آغاز شد. کاملاً منطبق بر لیگ قهرمانان اروپا و با سهمیه بندی کشورها که این مسابقات در فصل جاری به پایان مسیر خود می‌رسد و همانطور که اعلام شده، از سال بعد لیگ نخبگان جانشین لیگ قهرمانان خواهد شد.

در لیگ نخبگان یا همان الیت سهمیه بندی‌ها متفاوت و شکل برگزاری مسابقات هم کلاً تفاوت دارد اما این سوژه فعلی ما نیست. این هم که با اعلام رسمی AFC، کشور عربستان در دو فصل آینده میزبان لیگ الیت یا نخبگان است،  برود کنار سایر حسرت‌های ما! اما ببینید که در آخرین فصل لیگ قهرمانان تیم ها چقدر پیشرفت کرده بودند.

تا قبل از هفته ششم و پایانی مقدماتی لیگ قهرمانان امیدوار بودیم که پرسپولیس و سپاهان دو نماینده از سه تیم دوم صعود کننده به مرحله حذفی باشند. رقبای آنها کدام تیم‌ها بودند؟ پاختاکور، الشارجه و السد. سپاهان صعود کرد اما پرسپولیس بین ۵ تیم دوم متاسفانه پنجم شد. با یک شکست خانگی و در حالی که با یک مساوی هم بالا می‌رفت. تلخ‌تر اینکه ۲۴ ساعت قبل رقبا دست‌ها را به نشانه تسلیم بالا برده بودند و دیگ جوشان آزادی که همیشه کمبودهای ما را جبران می‌کرد، این بار کاربردی نداشت...

حالا و در کنار ۵ صدرنشین نوبهار ازبکستان، سپاهان ایران و الفیحای عربستان بالا رفته‌اند. هر چهار نماینده عربستان صعود کردند، در کنار نسف قارشی و العین امارات اما روز آخر تیم‌های مدعی صعود به کدام تیم‌ها باختند؟ چه کسی فکر می‌کرد الفیصلی اردن بتواند نماینده امارات را ببرد؟ زور السد با آن همه ستاره و سابقه نرسد و پاختاکور هم در خانه ۴ گل بخورد؟ پرسپولیس هم که در خانه برابر تیمی که حذف شده بود، شکست خورد. آن هم بدون کوتینیو و سایر ستاره‌هایش! فوتبال آسیا با سرعت نور پیشرفت می‌کند و ما کماکان درجا که نمی‌زنیم هیچ، عقب هم می‌رویم. دیگر از دیگ جوشان آزادی هم کاری ساخته نیست تا به لطف حمایت مردم و ترس رقبا فاصله‌مان با کمبودها را جبران کند.

زنگ خطر به صدا درآمده و کاش گوش شنوایی در فوتبال ایران برای شنیدن آن باشد...