وقتی النصر و الهلال چهار روز یک‌بار و حتی سه روز یک‌بار بازی می‌کردند، اینجا بازی‌های پرسپولیس و سپاهان و استقلال و... ۲۵ روز یک‌بار برگزار می‌شد و حالا آنها باید در برف و یخبندان بازی کنند و چاره دیگری هم وجود ندارد!
خوب به‌خاطر داریم پرسپولیسِ گل‌محمدی بعد از ۲۲ روز تعطیلی در تهران به مصاف النصر رفت و ضعیف‌ترین بازی خود را انجام داد در حالی که النصر در فاصله آن ۲۲ روز چهار بازی انجام داد و راحت در آزادی برنده شد. حالا برف و بوران تقریباً تمام کشور را فراگرفته اما گفته می‌شود بازی‌ها باید برگزار شود. به خاطر همین جام ملت‌ها هم حدود ۴۵ روز لیگ در بهترین شرایط آب و هوایی تعطیل شد و مسئولان در آخرین شاهکار خود بازی استقلال و مس در جام حذفی را در حالی که آبی‌ها فقط دو ملی‌پوش داشتند، لغو کردند اما همان روز استقلال و مس بازی دوستانه برگزار کردند! راستش اگر مدیریت ورزشی در ایران چیزی غیر از این بود، تعجب می‌کردیم. حالا اگر خدای نکرده در برف و یخبندان برای تیمی اتفاقی رخ بدهد، بازی همیشگی «کی بود کی بود، من نبودم» شروع می‌شود و همه دیگران را مقصر می‌دانند غافل از آنکه ما باید خیلی راحت می‌دانستیم که برف و سرما درپیش است و حداقل این روزها لیگ را چند روز تعطیل می‌کردیم نه روزهایی که زمستان از بهار هم معتدل‌تر بود!
