به گزارش خبرورزشی، فرقی نمی کند استقلال برنده باشد یا بازنده، روی صندلی مدیریت علی خطیر نشسته باشد یا فرشید سمیعی، بازیکن خریداری شده باشد یا نه، تحت هر شرایطی جواد نکونام حرف برای اعتراض، سوژه برای گلایه و بهانه برای ناله دارد.
در کنفرانس پس از بازی مقابل ملوان، بعد از توقف مقابل انزلی چی ها که باعث ناراحتی هواداران استقلال شده، جواد نکونام به جای آن که بگوید چگونه موفق شده مقابل تیم مازیار زارع تا این حد بد باشد، از نداشتن بازیکن می گوید و طبق معمول از زمین و زمان شاکی است و لابد این بار هم در توقف استقلال و بد بازی کردن این تیم پر ستاره، همه مقصر هستند غیر از کادرفنی گوش تا گوش، همیشه سیاهپوش استقلال...
رویه ای که جواد نکونام انتخاب کرده، ختم به خیر نخواهد شد. این را حالا تک تک هواداران واقعی استقلال (نه آنها که منفعت می برند) باور کرده اند اما جواد نکونام خیال تغییر رویه ندارد.
او که هزار بار نالیدن و اعتراض کردن را تجربه کرده، کاش یک بار هم به جای آه و ناله، حرف فنی بزند. شاید خودش هم خوشش آمد و تکرارش کرد!
نکونام امشب هم درست مثل دوران خطیر تاکید کرد سقف بودجه مشکل من نیست، نیاز به بازیکن دارم اما هیچ کس از او نپرسید نداشتن دفاع راست ذخیره چه نقشی در ناکامی استقلال داشته است؟ تورانیان، حردانی، فخرالدینی و حتی یامگا اگر الان در استقلال باشند، گزینه ای غیر از رامین رضاییان در این پست بازی می کند؟ یعنی اگر استقلال یک مدافع راست بخرد و روی نیمکت بگذارد، مشکلات حل می شود؟ در این که فرشید سمیعی گزینه مناسبی برای مدیرعاملی استقلال نیست، هواداران استقلال تردید ندارند اما مساله اینجاست که تا چه وقت قرار است در ناکامی ها همه مقصر باشند غیر از همان که مسبب اصلی بد بازی کردن استقلال است؟
در همین رابطه؛ به بهانه مصاحبه های جواد نکونام؛ سرمربی نه، سر «مرثیه» استقلال!
