خبرورزشی | در حالی که مدیران اوکتری، مالک جدید و تا حدودی ناخواسته اینتر، در آستانه ثبت یک موفقیت تاریخی و رساندن باشگاه به تراز مالی مثبت – و شاید فتح لیگ قهرمانان در اولین فصل مالکیت خود – هستند، خوان لاپورتا، رئیس بارسلونا، در سوی دیگر میدان با کوهی از بدهیها و چالشهای بیپایان مالی دست و پنجه نرم میکند. تقابل امشب دو تیم در سن سیرو، نه تنها جدالی ورزشی برای رسیدن به فینال اروپاست، بلکه رویارویی دو باشگاه با مسیرهای اقتصادی و مدیریتی کاملاً متفاوت است؛ یکی با ثبات و برنامهریزی برای آیندهای روشنتر، و دیگری در تقلایی دائمی برای ترمیم خرابههای گذشته و فرار از تنگناهای مالی.
چه در ناهار رسمی یوفا در رستورانی قدیمی در مرکز میلان، چه در شام شبانه در سنسیرو، امروز روزی بهیادماندنی برای تمام مدیران اوکتری است—در کنار رئیس باشگاه، بپه ماروتا، مرد ثبات سازمانی در دل این انقلاب.
کنار هم، گذشته و آینده را بههم پیوند میزنند. جشن بزرگ اینتر اروپایی، در نهایت، جشنی برای صندوق سرمایهگذاری کالیفرنیایی نیز هست—نهادی که یک سال پیش، ناخواسته، به مالک باشگاه تبدیل شد.
اما منظرهای که حالا از آن بالا میبینند، چندان هم بد نیست—بهویژه حالا که باشگاه به ثبات رسیده و برای نخستینبار در آستانهی تراز مالی مثبت قرار دارد. مسیر رشد، هموار شده است.
در کنار مدیران نراتزوری، مدیران کاتالان نیز حضور دارند؛ هیأتمدیره بارسلونا به رهبری خوان لاپورتای همیشهحاضر، که درگیر مبارزهای بیپایان با حسابهاییست که هرگز تراز نمیشوند.
زیر بار بدهی عظیمی قرار گرفتهاند که حتی درآمدهای خارقالعاده نیز قادر به جبرانش نیستند—واقعیت مالی بارسا همین است.
اگر ماروتا در پی نخستین جامش بهعنوان رئیس باشگاه است، اوکتری بهدنبال لحظهای نمادینتر است: تبدیل شدن به نخستین مالکی که در همان فصل اول، قهرمان لیگ قهرمانان میشود. نه سرمایهداران قطری یا سعودی، نه میلیاردرهای نفتی. تا اینجا، اینتر تحت مالکیت اوکتری از لیگ قهرمانان ۱۱۵.۱۷ میلیون یورو درآمد داشته—بیشترین رقم ثبتشده برای یک باشگاه ایتالیایی.
رسیدن به فینال ۱۸.۵ میلیون یوروی دیگر به آن میافزاید و مجموع را به ۱۳۳.۶۷ میلیون میرساند—یعنی تقریباً یکسوم از کل درآمد فصل اخیر باشگاه (۴۷۳ میلیون یورو).
اما این مسیر، از دل بحرانی مالی آغاز شد: از کسری -۲۴۶ میلیون یورویی در فصل ۲۱–۲۰۲۰، تا کاهش آن به -۱۴۰ (۲۱–۲۲)، -۸۵ (۲۲–۲۳)، و اکنون -۳۶ میلیون یورو.
پروژهی جدید سنسیرو—که برای آمریکاییها اهمیتی راهبردی دارد—شتابدهندهی این تحولات بوده است.
تمرکز مالی باشگاه اکنون روی کاهش ارزش دفتری بازیکنان است.
در این فصل، هزینه کلی تیم (بازیکنان و کادر) حدود ۱۷۰ میلیون یورو ناخالص است؛ با تمدیدهایی سنگین برای بازیکنانی چون بارلا و لائوتارو، که تأثیر کاملشان در فصل آینده دیده خواهد شد.
ورود مالک جدید، در کنار اعتماد به تجربه ماروتا، تنشهای نقدینگی را برطرف کرده.
استراتژی ورزشی هم تغییر کرده: خداحافظی با بازیکنان آزاد و مسن، و تمرکز بر استعدادهای آیندهدار.
پتر سوچیچ جذب شده و لوییز هنریکه در راه است.
پایداری برقرار شده؛ اکنون نوبت سرمایهگذاری است—و این چیز کمی نیست.
اما در بارسا، ماجرا کاملاً متفاوت است.
مدیریت فاجعهبار جوزپ ماریا بارتومئو—بهویژه پرداخت حقوقهای نجومی به بازیکنان پا به سن گذاشته—میراثی سنگین بر جا گذاشت.
لاپورتا درگیر فشار دائمی لالیگا و قوانین فیرپلی مالی است، و سعی دارد این خرابه را ترمیم کند.
کووید ضربهی نهایی بود به سیستمی که پیش از آن هم در آستانهی فروپاشی قرار داشت.
و حالا، پروژهی بیپایان بازسازی نوکمپ هم کمکی به بهبود نمیکند: ظرفیت نصفشدهی مونتجویک، ناتمامماندن بلیتفروشیها، و تعطیلی موزه باشگاه—که منبع درآمد عظیمی بود—همگی فشار مضاعفی وارد کردهاند.
بر اساس افشاگری ویکتور فونت (نامزد سابق ریاست باشگاه)، بارسا تا پایان سال ۲۰۲۴ حدود ۲.۵ میلیارد یورو بدهی خواهد داشت:
۱.۳ میلیارد بدهی جاری (۵۷۷ میلیون کوتاهمدت، ۷۲۵ میلیون بلندمدت)
و ۱.۱۸۲ میلیارد برای پروژهی اسپای بارسا، که شامل بازسازی نوکمپ و منطقه اطرافش است.
پروژهای که در آینده، میلیاردها یورو درآمد خواهد داشت، اما فعلاً منابع باشگاه را بلعیده است.
به همین دلیل، لاپورتا دنبال پول از هر راه ممکن است:
فروش بخشی از سهام باشگاه، بازنگری در قرارداد با نایکی، پیشفروش جایگاههای VIP نوکمپ در حال ساخت.
درآمد کل باشگاه برای فصل ۲۵–۲۰۲۴، بدون در نظر گرفتن استادیوم، حدود ۸۹۳ میلیون یورو برآورد شده.
در عین حال، سیاست کاهش هزینهها بهشدت دنبال میشود:
دستمزدها به حدود ۲۲۰ میلیون یورو کاهش یافته.
اما با در نظر گرفتن هزینههای دیگر—ازجمله دستمزد سایر رشتههای ورزشی باشگاه، استهلاک، بدهی به بازیکنان سابق، پاداشها، کمیسیون ایجنتها و جذبها—هزینه کل فصل به حدود ۵۱۰ میلیون یورو رسیده است.