نیمه آبی شهر، آرام شد/ سرمربی «بحران» را مدیریت کرد!

به گزارش خبرورزشی، گاتزتا دلواسپرت نوشت؛ پیش از آن‌که بحران به مرحله‌ای بازگشت‌ناپذیر برسد، اینتر با اقدامی قاطع و به‌موقع، نبض امور را در دست گرفت.

ابتکار عمل این بار با سرمربی تازه‌نفس اما جسور تیم، کریستین کیوو بود؛ مردی که گرچه تنها ۱۳ بار روی نیمکت سری A و چهار دیدار در جام جهانی باشگاه‌ها نشسته، اما پشت سرش، تجربه‌ای عمیق از روزهای پرتلاطم درون رختکن و مدیریت بحران‌های سنگین نهفته است. او، بی‌هیاهو اما با صراحت، وارد میدان شد؛ درست مانند سرکارگری که بدون معطلی، آستین بالا می‌زند و کار را از ریشه آغاز می‌کند.

جلسه حساس هتل، درست پیش از بازگشت تیم به ایتالیا، با پیشنهاد مستقیم کیوو برگزار شد. نگاهی فراتر از وضعیت کنونی، که هدفش نه فقط رفع التهاب لحظه‌ای، بلکه بازسازی شالوده روانی تیم بود. کیوو، با نگاهی رو به آینده، خواهان انضباط فکری و انسجام جمعی است؛ او هیچ‌گونه حرکت فردگرایانه یا ناهماهنگ را برنمی‌تابد. موضعی که با تأیید کامل جوزپه ماروتا، مدیر باشگاه، رسمیت یافته است. هرچند احتمال شعله‌ور شدن دوباره تنش‌ها وجود دارد، اما حالا اینتر روی نیمکت خود مردی را دارد که تصمیم گرفته از اصولش کوتاه نیاید. هرچند زمان‌بندی اظهارات لائوتارو نامناسب بود، محتوای حرف‌هایش بی‌اهمیت نبود—و مهم‌تر از آن، جایگاهش همچنان به‌عنوان رهبر تیم حفظ شده است، هرچند حالا بیشتر زیر ذره‌بین.

برای ترمیم شکاف‌های پنهان و آماده‌سازی فصلی نو، لازم بود همه فرصت ابراز داشته باشند. کیوو اصرار داشت که این گفت‌وگوهای بی‌پرده، پیش از آن‌که تیم سوار پرواز بازگشت شود، صورت گیرد. فصلی که می‌توانست برای نراتزوری یادآور افتخاری جهانی باشد، به روایتی از درام روانی بدل شده است؛ تئاتری که در آن، تمام عناصر کلاسیک «اینترگرایی» در ۵۰ روز اخیر خلاصه شده‌اند.

اعصاب و عضلات

نشست جمعی به‌سرعت از یک دیدار رسمی به بحثی صریح بدل شد. کیوو خواهان شفافیت کامل بود—نه فقط میان تورام و لائوتارو، بلکه در کل ساختار تیم. بازیکنان باتجربه یکی پس از دیگری لب به سخن گشودند و از اضطراب‌ها، ناهماهنگی‌ها، و دغدغه‌هایشان گفتند. باشگاه این جلسه را “سازنده” توصیف کرده است. این گفت‌وگوی مستقیم در شارلوت، بخشی از تنش‌ پس از شکست مقابل فلومیننزه را تخلیه کرد، اما آغاز یک مسیر طولانی‌تر است—فرایندی درمانی که اگرچه با کیوو کلید خورد، اما نیازمند صبوری و همکاری تمام‌قد اعضای تیم است.

با این‌حال، کنترل اوضاع حالا در دستان مربی‌ای‌ست که به‌خاطر صراحت و قدرت در مدیریت فضا تحسین شده و پشتوانه کامل مدیریتی را نیز دارد. تعطیلات پیش‌رو، فرصتی برای بازسازی روحی، کاهش تنش‌های عضلانی، و بازیابی آرامش روانی بازیکنان خواهد بود.
در جلسه اضطراری، خبری از مدیران رده‌بالا نبود. فقط کادر فنی و بازیکنان. در قلب شارلوت، دومین قطب مالی ایالات متحده—شهری که بحران‌های میلیارد دلاری در آن حل‌وفصل می‌شود—اینتر هم به سبک خود وارد مدیریت بحران شد. هدف: آرام‌سازی رختکنی که هنوز انسجامش را از دست نداده، اما دچار ترک‌هایی نگران‌کننده است. چالش اصلی، همچنان وضعیت چالهان‌اوغلوست. با این حال، همین اقدام به گفت‌وگوی گروهی در فضای بسته هتل، یک نشانه مثبت و قابل‌تأمل تلقی شد.

پس از شکست مقابل فلومیننزه، تلاش ماروتا برای تمرکز دادن انتقادات لائوتارو فقط بر چالهان‌اوغلو، چندان با استقبال مواجه نشد؛ هرچند مضمون اصلی سخنان لائوتارو مورد اجماع بود. مدیران پیام داده‌اند: هرکس که میلی به ماندن ندارد، محترمانه می‌تواند برود. اما انتظار می‌رود کاپیتان تیم، با تجربه‌ای بیشتر و هوشیاری در بیان، نقش رهبری‌اش را دقیق‌تر ایفا کند. هنوز تنها دو فصل از مسئولیت خطیرش می‌گذرد.

باقی مسیر اصلاح، در بازار نقل‌وانتقالات طی خواهد شد. جایی که کیوو و مدیریت باشگاه، هماهنگ و مصمم‌اند. اینتر آینده جوان‌تر خواهد بود، منعطف‌تر و احتمالاً آرام‌تر—نه به‌دلیل فقدان جاه‌طلبی، بلکه برای آن‌که زخم‌های تازه التیام یابند و فصلی نو، با ذهنی رها آغاز شود.