پشت هر قدم، سالها تجربه، آزمون، و شناخت دقیق از محیط پیرامونش بوده است.
او از دل بازار ایران آمده. بازاری پیچیده، پرچالش و گاه ناپایدار، اما پر از انسانهایی با فکرهای خلاق. در همین فضا بود که یاد گرفت چطور با منابع محدود، راهحلهای بزرگ بسازد. چطور اعتماد تیم را جلب کند، و چطور برای هر تصمیم، به آدمها، نه فقط به اعداد، فکر کند.
این مدل فکری، از همان ابتدا پایهی کاری او شد. جایی که هدف فقط رسیدن به نتیجه نبود، بلکه ساختن فرآیند بود. فرآیندی که در آن افراد احساس کنند بخشی از اتفاقاند، نه ابزار اجرای آن.
مهاجرتی که فقط جابجایی جغرافیا نبود
دکتر مژده آریا پارسا وقتی به کانادا مهاجرت کرد، با خودش فقط یک رزومه یا چند سال تجربه نیاورد. او مجموعهای از آموختهها، برخوردها، و سبک مدیریتیای را با خود داشت که در ایران شکل گرفته بود. اما او خوب میدانست که قرار نیست همان نسخه را بدون تغییر در کشور جدید پیاده کند.
بلکه کاری که کرد، دقیقتر بود: گوش داد، دید، مقایسه کرد و سعی نکرد شبیه مدیران آنجا باشد؛ بلکه نسخه بهتری از خودِ قبلیاش شد، متناسب با موقعیت جدید.
او بهخوبی توانست مزیتهای فرهنگی و تخصصی خود را از ایران به بازار نوآور کانادا منتقل کند؛ نه صرفاً با انتقال ابزار و روشها، بلکه با انتقال درکی از کار و انسان. درکی که در آن، رابطه بین مدیر و تیم بر پایه گفتوگو، احترام و مشارکت واقعی استوار است.
نتیجه این رویکرد، ایجاد ساختاری حرفهای در کاناداست که اگرچه با استانداردهای بینالمللی هماهنگ است، اما رگههایی از انسانیترین بخشهای تجربه مدیریتیاش در ایران را نیز در خود دارد.
مدیریت، وقتی شبیه خودش باقی میماند
در فضای جدید، خیلیها سعی میکنند تا جایی که میشود، خود را تغییر دهند. اما دکتر مژده آریا پارسا از آن دست آدمهایی است که میداند چطور خودش بماند و درعینحال رشد کند. او توانست بدون آنکه به هویت حرفهایاش پشت کند، خود را با فرهنگ کاری کانادا هماهنگ کند.
شاید یکی از مهمترین دلایل موفقیت او، همین توانایی در متعادل نگه داشتن "هویت" و "تطبیق" بوده. اینکه نه خودش را گم کرد و نه دیگران را نادیده گرفت. در تیمهایی که در ایران داشت، اعضا میگفتند میشود روی حرفش حساب کرد. در تیمهایی که در کانادا دارد، همین جمله تکرار میشود. یعنی مهمترین دارایی او، یعنی «اعتمادسازی»، مرز نداشته است.
در هر دو فضا، دکتر آریا پارسا مدیریست که با دقت گوش میدهد، بدون شتاب تصمیم میگیرد و اگر اشتباهی هم پیش بیاید، مسئولیت آن را از دوش دیگران برنمیدارد، بلکه در کنارش میایستد و برای حلش همراهی میکند.
تجربه دکتر مژده آریا پارسا در تأسیس و مدیریت کسبوکار، فقط به موفقیتهای مالی یا توسعه ساختار خلاصه نمیشود. نقطه تمایز او، در نوع نگاهش به آدمها، در سازگاریاش بدون خودباختگی، و در تکرار یک الگوست: الگویی که در ایران شکل گرفت، در کانادا ادامه پیدا کرد، و در هر دو جا، آدمها را بهجای ابزار، در مرکز تصمیمها نشاند.
و شاید همین نگاه است که باعث شده در هر کجای مسیرش، اعضای تیمهایش تنها از عملکرد او حرف نزنند، بلکه از تأثیری بگویند که در شیوه نگاهشان به کار، رابطه و زندگی حرفهای گذاشته است.