داریوش مصطفوی از چهرههای تاثیرگذار تاریخ فوتبال ماست که چند روز پیش از میان ما رفت. بازیکن سابق تیم ملی، استقلال و پرسپولیس که پس از انقلاب اسلامی در دو نوبت دبیرکل و در یک دوره رئیس فدراسیون فوتبال شد و طلسم رفتن به جام جهانی در زمان او شکست، اگرچه خودش «مجبور شد» قلب درد گرفته و استعفا بدهد!
مصطفوی در بازگشت دوباره به فوتبال مدیرعامل پرسپولیس شد و در سالهای بعد به عنوان مشاور یا مسئولیت کمیتههای مختلف، با روسای بعدی فدراسیون همکاری میکرد. فردی با چنین جایگاهی مشخص است که وقتی از دنیا برود، اهالی خانواده فوتبال از طیفهای گوناگون به مراسم ختم او میآیند.
اما آنچه بیش از همه به چشم آمد، حضور علی دایی در این مراسم بود. اسطوره فوتبال ایران که هرجا برود، ترافیک میشود، چرا که مردم دوستش دارند. حضور او در وهله اول به چشم آمد، چرا که دایی در سالهای اخیر ترجیح داده کمتر در محافل فوتبالی آفتابی شود.
اما آنها که از نزدیک حوادث فوتبالی را دنبال و از ارتباطات چهرهها در پس پرده اطلاع دارند، از دیدن دایی روی صندلیهای مسجد شهرک غرب شگفت زده نشدند. علی دایی در این فوتبال با چند نفر از دههها قبل اختلاف نظر و سلیقه شدیدی داشته و بنا به شخصیت و خصوصیات اخلاقی، هرگز آن را پنهان نکرده است.
داریوش مصطفوی یکی از همین چند نفر بود که علی دایی شکایت از مدیریت او را به رئیس جمهور وقت هم برد. او در تمام این سالها هرگز در یک قاب کنار مصطفوی نایستاد و حضور او در مراسم یادبود این چهره فوتبالی بار دیگر شخصیت والا و ویژگیهای برجسته اخلاقی دایی را اثبات کرد.
البته که او قبلاً هم این کار را کرده بود؛ روزی که ناصر احمدپور -بنیانگذار خبر ورزشی و یکی از تاثیرگذارترین چهرههای رسانهای در تاریخ ورزش ایران- از دنیا رفت، همه از رابطه بد او با علی دایی خبر داشتند و با دیدن او در مسجد نور میدان فاطمی، حسابی تعجب کردند.
جالب اینکه برخی چهرهها که تمام دار و ندار خود در این فوتبال را مدیون ناصر احمدپور -به عنوان مربی و سپس به عنوان فردی تاثیرگذار در رسانه- بودند، به مراسم ختم او نیامدند! اما علی دایی که بارها رویارویی او با احمدپور کار را به دادگاه و شکایت هم رساند، آمد تا تفاوت خود را با همان بعضیها نشان دهد.
اسطوره شدن تنها به کارنامه و رکورد نیست. علی دایی نشان داد که چرا با بقیه فرق دارد.