معمولا فوتبال دوستان حرفه‌ای حاشیه‌ها را بیشتر از متن دوست دارند. در کشور ما متاسفانه حاشیه‌های منفی بیشتر به چشم می‌آید تا نکات مثبت و رسانه‌ها نیز، بالاجبار عادت کرده‌اند که روی نقاط سیاه زوم کنند و نور بیندازند.
همین مسئله باعث شده تصویری از فوتبال و فوتبالیست‌ها -به خصوص در کشور ما- ارائه شود که مورد انتقاد اعضای این خانواده است. کارهای خوب و الگوهای درست که کم هم نیستند، معمولا منعکس نمی‌شود یا اگر بشود، بازتابی به اندازه ایرادات و نکات منفی ندارد. رسانه ها هم متهم می شوند که فقط نقاط منفی را می بینند...
اما کیست که نداند در فوتبال زیبایی خیلی بیشتر از زشتی وجود دارد، درست مثل خود زندگی و یک نمونه آن اقدام اخیر باشگاه چلسی به عنوان قهرمان اولین دوره جام جهانی باشگاه‌ها است. آنها پاداش مالی خود را به خانواده‌های دو قربانی مشهور فوتبال اهدا کرده‌اند. تازه ژوتا بازیکن لیورپول بود و چلسی هیچ مسئولیتی در قبال او و خانواده اش نداشت.
همیشه کسانی که نیمه خالی لیوان را می‌بینند، بهانه‌ای برای نق زدن پیدا می‌کنند. اینکه فوتبالیست حرفه‌ای با آن دستمزدهای عجیب و غریب، دست و دلش برای خیرات ۲۰ یا ۵۰ هزار دلار نمی لرزد. در حالیکه بخشش، هیچ ارتباطی به رقم حساب بانکی ندارد و باید «دلت» بزرگ باشد نه «جیبت»!
رقم این کمک و بخشش حدود ۵۰۰ هزار دلار برای هر خانواده شده و باز هستند کسانی که کم بودن این رقم را دلیلی برای این اقدام معرفی کنند. اما مگر بخشش یا هدیه، به مبلغ آن است؟ زیبایی کار و نفس عمل مهم است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
در هنر کاریکاتور ژانری وجود دارد به اسم «بدون شرح» که هنرمند به قدری دقیق سوژه را انتخاب می‌کند و به قدری زیبا اثر را ارائه می‌کند، که هیچ نیازی به نوشتن کپشن یا توضیحات زیر آن نیست. همه با هر زبان و فرهنگ و سن یا تحصیلات و جنسیت، متوجه منظور می‌شوند.
این اقدام باشگاه چلسی -که نمونه‌های ایرانی بسیاری هم دارد- درست مثل یک کاریکاتور بدون شرح است. کاش کسانی که به بهانه کمی مبلغ یا با توهم توطئه، آن را بهانه‌ای برای خودنمایی معرفی می‌کنند، خود نیز همین «مبلغ کم» را به قصد «خودنمایی» هدیه کنند!