اتفاقات اخیر در فوتبال ایران نشان میدهد که چه مدیران عجیب و غیرحرفهای بر این حوزه حاکم هستند. این افراد با تصمیمات و انتخابهای غیرمنتظرهشان هر لحظه میتوانند همه را شگفتزده کنند. نمونه روشن این موضوع، عملکرد باشگاه پرسپولیس است؛ جایی که مدیرانش با وجود ادعاهای فراوان، برای فسخ قرارداد بازیکنانی که خودشان خواهان جدایی بودند، نزدیک به ۶۰۰ هزار دلار هزینه کردهاند؛ بازیکنانی که تا روز آخر باشگاه آنها را نگه داشت و در نهایت هم با پرداخت پول جدا شدند.
این مسئله نشاندهنده یک فاجعه مدیریتی در یکی از بزرگترین باشگاههای ایران است. پیش از جدایی دورسون و مهری نیز، بازیکنان دیگری در دوران همین مدیریت با دریافت پول از پرسپولیس جدا شدند. تنها نیمفصل پیش، لوکاس ژوائو مهاجم بیکیفیت این تیم با مبلغی قابلتوجه از جمع سرخپوشان کنار رفت. قبل از او هم نبیل باهویی با شرایط مشابه از پرسپولیس جدا شده بود و حالا دوباره همین سناریو برای دورسون و مهری تکرار شده است.
مدیران پرسپولیس نه اصول ابتدایی نقلوانتقالات را میدانند و نه میتوانند در فروش یا فسخ قرارداد به شکلی درست عمل کنند. آنها عملاً برای هر بازیکن دو بار هزینه میکنند؛ یک بار هنگام خرید و بار دیگر هنگام جدایی، که نمونهای شبیه به آن را در هیچ باشگاه حرفهای دیگری نمیتوان یافت. جالبتر اینکه اگر امروز تصمیم بگیرند وحید امیری را کنار بگذارند، مجبور خواهند بود کل مبلغ قرارداد او را هم پرداخت کنند؛ اتفاقی عجیب و تأملبرانگیز در مدیریت فوتبالی ایران.