اورونوف، وینگر ازبکستانی سرخ‌ها در هر دو هفته ابتدایی لیگ به‌عنوان سلاح دقایق پایانی وارد زمین شد و جریان بازی را تغییر داد؛ برابر فجرسپاسی با پا به توپ‌های عمقی و حفظ توپ زیر فشار به تیم جان داد و در نقش جهان نیز با یک فرار سرعتی، خطای محمد دانشگر را گرفت تا سپاهان با اخراج مدافع میانی‌اش ده‌نفره شود. همین تأثیر باعث شد نام اورونوف خیلی زود در معادلات تاکتیکی وحید هاشمیان تبدیل به اهرم تغییر نتیجه شود.
دعوت دوباره او به تین ملی ازبکستان هم پس از بهبودی او و حضورش در بازی‌های پرسپولیس طبیعی بود اما خاطره فیفادی‌های قبلی برای هواداران پرسپولیس خوشایند نیست. اورونوف فصل گذشته بارها مصدومیت عضلانی از اردوی ملی برگشت و چند هفته از ریتم مسابقه دور ماند؛ موضوعی که حالا هم مثل سایه روی خوشحالی هواداران افتاده است.
از نگاه فنی، اورونوف دقیقاً همان چیزی را به پرسپولیس اضافه کرده که در هفته‌های اول کم داشت. شتاب در انتقال، بردِ تک‌به‌تک و توانایی کشیدن خط دفاع حریف به کناره‌ها. او با قدرت استارت و تغییر جهت، هم خطا می‌گیرد و هم فضا برای ضربه مهاجم نوک می‌سازد. بااین‌حال هنوز دقایق حضکرش کنترل‌شده است و کادرفنی ترجیح داده بار بازی کامل را روی او نگذارد تا گام‌به‌گام به اوج برسد.
تعطیلی پیش‌رو بهترین فرصت برای مدیریت این ریسک است. انتظار می‌رود هماهنگی‌های پزشکی بین باشگاه پرسپولیس و فدراسیون ازبکستان جدی‌تر از همیشه باشد تا دوباره مصدومیتی پیش نیاید. اورونوف با خوشحالی زیاد در تمرینات ازبکستان شرکت کرد و پرسپولیسی‌ها امیدوارند لبخند نخستین تمرین، از لب او محو نشود.
