احسان حاج صفی در سال منتهی به جام جهانی، با رویای بازگشت به تیم ملی، به سپاهان برگشت تا از فرصت حضور در لیگ نخبگان و لیگ برتر استفاده و در کنار هم بازی سابقش -محرم نوید کیا که بیشترین اعتماد را به او دارد- دوباره با درخشش، کادر فنی تیم ملی را مجاب به دعوت مجدد از خود کند.
حاج صفی با ۱۳۵ بازی ملی پس از نکونام و دایی، نفر سوم لیست تاریخ ماست. او در سه جام جهانی متوالی بازی و دوره قبل کاپیتان ایران بوده و می‌خواهد در کنار جهانبخش، جام جهانی چهارم را تجربه کند. اما در فوتبال خواستن یک بازیکن کافی نیست!
اینجا را بخوانید: حسینی روی نیمکت، سپاهان باز هم نتیجه نگرفت
حاج صفی بلافاصله بعد از بازگشت به سپاهان، بازوبند کاپیتانی را هم تحویل گرفت تا همه چیز در خانه همیشگی‌اش، مهیای درخشش او باشد. هیچ مشکل متنی و حاشیه‌ای برای به هم زدن تمرکز او وجود نداشت و همه چیز دراختیارش بود بجز طبیعت که با بالارفتن سن، به انسان یادآوری می کند دیگر انرژی جوانی را ندارد!
او در همان قدم اول در پلی آف لیگ نخبگان مقابل الدحیل در دوحه، تیر خلاص را با پاس گل به پیونتک، بر پیکر سپاهان زد! سپاهان با پاس گل حاج صفی ۳-۱ بازنده به رختکن رفت و نیمه دوم فقط توانست اختلاف شکست را کم کند. پس از آن در ۳ مسابقه لیگ، حاج صفی پیاپی اخطار گرفت و نتوانست هیچ کاری برای بالا کشیدن تیم محرم کند. وظیفه‌اش به عنوان کاپیتان که باید راهنما و الگوی جوانان باشد.
تا اینکه سپاهان به بازی اول لیگ قهرمانان مقابل الحسین رسید. در طول این مسابقه بار دیگر ثابت شد فوتبال ورزشی برای جوانان است و از اسم‌های بزرگ، اما بدون آمادگی لازم، کاری ساخته نیست. سپاهان که یک گل عقب افتاده بود، امید بسیاری به حاج صفی برای جبران داشت اما او هر بار بیشتر از قبل همبازیان و مربی را ناامید می‌کرد.
ادهم القریشی –مدافع اردن- مثل آب خوردن حاج صفی را مهار و توپ هایش را می گرفت اما همین بازیکن برابر آریا شفیع دوست مثل بازیکنان مبتدی عمل و رفتار می‌کرد و مدام دریبل می‌خورد و جا می‌ماند! جوانی که هنوز ۱۸ سال دارد و در این مسابقه برای اولین بار در ترکیب اصلی سپاهان قرار می‌گرفت!
خلاصه اینکه اگر قرار باشد فقط یک درس از بازی سپاهان مقابل الحسین گرفته باشیم، این است که بار دیگر ثابت شد فوتبال مال جوانان است و بس!
اینجا را هم بخوانید: مشکل محرم کاپیتان سابق استقلال نبود!