فوتبال در عین پیچیدگی قوانینی بسیار ساده دارد. یک زبان بین المللی که در همه جای دنیا یکسان است. بازیکنی که خوب باشد، حتی اگر همه دنیا با او دشمن باشند، بیرون نمیماند و برعکس، بازیکنی که شایستگی فنی نداشته باشد با جمع کردن تمام نیروهای دنیا باز به جایی نمیرسد. بهترین مثال پسر سرهنگ قذافی رهبر سابق لیبی بود!
امیرحسین حسینزاده در استقلال ستاره شد. با انتخاب اشتباه به اروپا رفت و در بازگشت با تراکتور، دوباره احیا شد. آقای گل فصل قبل یکی از مدعیان عنوان سلطان پاس گل هم بود و با جمع این دو تبدیل به موثرترین بازیکن ما شد. حسینزاده در آسیا هم همین عنوان با ارزش را کسب کرد.
حسینزاده قبل از آن هم به تیم ملی دعوت میشد اما با حضور مدعیانی نامدار و بزرگ، کمتر فرصت بازی داشت. اما این بار او با این کارنامه، اعتماد به نفسی خیره کننده پیدا کرده و دیدیم که در تورنمنت کافا چنان درخشید که همان موقع نوشتیم دیگر این حسینزاده را نمیتوان بیرون گذاشت.
بیشتر بخوانید: زنگ خطر برای کدام ستاره به صدا درآمد؟
او در بازی اول یک گل زد و یک پاس گل به علییاری داد. بازی دوم همین روند را ادامه داد و حالا در بازی مقابل روسیه نیز زننده تک گل ما بوده است. حسینزاده توانایی بازی در بخشهای مختلف تهاجمی را دارد اما بیش از همه جایگاه دو بازیکن را در ترکیب اصلی تهدید میکند.
با توجه به حضور جهانبخش، قائدی، محبی و قلیزاده، در جناحین شانس کمتری برای حسینزاده باقی میماند. پس او باید یا به مهاجم نوک فکر کند و یا به پست شماره ۱۰ و پشت مهاجم، یعنی همان شماره پیراهنی که با شایستگی به او رسیده است. جایی که ستاره محبوب قلعه نویی بازی می کند!
مصدومیت سردار آزمون خیلی بیشتر از آنچه که تصور میشد به ضرر او تمام شد. مهدی طارمی در اروپا مانده و با بازوبند کاپیتانی تیم ملی تقریباً غیر قابل جایگزین است. اما حالا که سردار مصدوم شده، حسینزاده از این فرصت استفاده و جای خود را محکم میکند.
البته سردار آزمون هم مهرهای نیست که در اوج آمادگی بتوان از او چشم پوشی کرد. در آن صورت و در آستانه جام جهانی، رقابتی سنگین بین سامان قدوس و امیرحسین حسینزاده را شاهد خواهیم بود، برای تصاحب پست شماره ۱۰ در تیم ملی!