دیوید بکام، یکی از بهترین هافبک‌های نسل خود، شاید بهترین پاسور عرضی تاریخ فوتبال و استاد ضربات آزاد، بدون شک بازیکنی استثنایی بود. با این حال نام او اغلب هنگام مرور اسطوره‌های واقعی فوتبال فراموش می‌شود.
بکام هم در زمین و هم خارج از آن یک دوران را رقم زد و مسیر تبدیل فوتبالیست به برند را ترسیم کرد. او برای فوتبال همان نقشی را داشت که مایکل جردن چند سال پیش‌تر برای بسکتبال ایفا کرد؛ بکام به یک نماد جهانی تبدیل شد که فراتر از ورزش پیش رفت و راه برای کریستیانو رونالدو، نیمار و لیونل مسی باز شد.
Bend it like Beckham
بکام در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ نماد فوتبال بود؛ بازیکنی که هر نوجوانی آرزوی تبدیل شدن به او را داشت، هم از نظر مهارت‌های ورزشی و هم از نظر سبک و مد. مدل‌های موی متنوع او در سراسر جهان تقلید می‌شد. کفش‌های آدیداس Predator او برای هر فوتبالیست جوان یک ضرورت شده بود و پیراهن شماره ۷ منچستریونایتد به قله مد و فشن رسید.
همه می‌خواستند شبیه بکام باشند، اما همه آرزو داشتند بتوانند توپ را مثل او شوت کنند. سبک بی‌نظیرش، با بازوی راست که هنگام شوت به پشت می‌چرخید، یکی از معروف‌ترین تصویرهای فوتبال شد و حتی الهام‌بخش فیلم Bend it like Beckham که مخاطبان جدیدی را با فوتبال آشنا کرد.
بکام واقعی: فراتر از تصویر رسانه‌ای
در زیر ظاهر درخشان، بکام یکی از قوی‌ترین و بااستعدادترین هافبک‌های دوران خود بود و شاید تا به امروز قدرت و توانایی فوتبالی هیچ‌کسی به اندازه او نادیده گرفته نشده. او قربانی رسانه‌ها شد؛ رسانه‌هایی که بیشتر به روابط شخصی او علاقه داشتند تا عملکردش در زمین.
سال‌ها، نام او بیشتر در صفحات اول روزنامه‌های زرد دیده می‌شد تا بخش ورزشی. به همین دلیل، تصور عمومی از او اغلب تحت تأثیر شخصیتش پیش از فوتبالیست بودن شکل گرفت؛ گویی او بیش از حد خوش‌تیپ، کامل و شیک بود تا جدی گرفته شود.
اما واقعیت این است: بکام بازیکنی ویژه بود. او وینگر خالصی نبود که با دریبل‌های تماشایی طرفداران را مجذوب کند، اما با پای راستش همه را با پاس‌های دقیق و محاسبه‌شده‌اش شگفت‌زده می‌کرد. او بیشتر یک هافبک جناحی خلاق بود، با تکنیک ظریف، دید بازی شگفت‌انگیز و مهارت‌های فوق‌العاده با توپ. تعجبی ندارد که او به عنوان بهترین پاسور عرضی تاریخ و یکی از بهترین ضربه‌آزادزن‌های تاریخ شناخته می‌شود.
ضربه آزاد او مقابل یونان در اکتبر ۲۰۰۱ که باعث صعود انگلیس به جام جهانی شد، همچنان شاهکار او است؛ شاهکاری که برای همیشه در تاریخ فوتبال باقی خواهد ماند. گل شگفت‌انگیز او از خط میانه زمین به ویمبلدون در ۱۹۹۶ نیز نقطه آغاز دوران افسانه‌ای او در منچستریونایتد بود.
کاپیتانی که قلب‌ها را فتح کرد
بزرگی بکام محدود به دقت پای راستش نبود. او سومین بازیکن با بیشترین بازی ملی در تاریخ تیم ملی انگلیس بود و به مدت ۶ سال و در ۵۸ مسابقه کاپیتان سه‌شیرها بود. او از دشمن شماره یک بعد از اخراج در جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل آرژانتین، تبدیل به نماد رستگاری و رهبری شد.
بکام رهبر کاریزماتیک و شجاعی بود که همیشه آماده فداکاری برای تیمش بود؛ نمونه واقعی حرفه‌ای‌گری، همان‌طور که مربیان سخت‌گیر مانند فابیو کاپلو بارها تأکید کرده‌اند. کاپلو حتی دستور رئیس رئال مادرید، فلورنتینو پرس، را نادیده گرفت و بکام را دوباره به ترکیب رئال بازگرداند، که منجر به قهرمانی تاریخی لالیگا شد.
بکام هر کجا که می‌رفت رد خود را می‌گذاشت: از قهرمانی با یونایتد تا مادرید، از موفقیت در MLS تا حضور کوتاه در میلان و پاری‌سن‌ژرمن، او با فروتنی و حرفه‌ای‌گری خود با محیط‌های جدید سازگار می‌شد، چیزی که با تصویر رسانه‌ای او تفاوت داشت.
توپ طلایی که حق بکام بود
او در سال ۱۹۹۹، سالی که به عنوان بازیکن کلیدی یونایتد تحت هدایت فرگوسن سه‌گانه را کسب کرد، شایسته توپ طلا هم بود، اما آن سال توپ طلا به ریوالدو رسید. ستاره برزیلی در لالیگا درخشان بود اما از لیگ قهرمانان در مرحله گروهی حذف شد.
در مقابل، بکام پس از جام جهانی‌ای که در آن مورد سرزنش قرار گرفته بود، از سوی هواداران انگلیس مورد آزار قرار گرفت و در زمین‌های لیگ برتر با توهین و تهدید و تحقیر مواجه شد. او بدون نشان دادن احساسات، تنها با کاری که در آن بهترین بود، پاسخ داد: بازی فوتبال.
هم‌تیمی سابقش، اوله‌گنار سولشائر گفت «بکام هرچه بیشتر تحت فشار قرار می‌گرفت، بهتر بازی می‌کرد.» ۶ گل و ۱۲ پاس گل در لیگ برتر، ۲ گل و ۸ پاس گل در لیگ قهرمانان و یک گل حیاتی در نیمه‌نهایی جام حذفی مقابل آرسنال، بدون شک سهم تعیین‌کننده‌ای در مسیر جاودانگی شیاطین سرخ داشت.
توپ طلای ۱۹۹۹، که بکام در آن مقام دوم را کسب کرد، می‌توانست او را به جمع بی‌رقیب‌های شماره یک فوتبال وارد کند. امروز، بیش از یک دهه پس از بازنشستگی، بازبینی ارزش و تأثیر فوتبالی دیوید بکام نه یک ادای نوستالژیک، بلکه عملی عدالت‌خواهانه نسبت به یکی از بزرگ‌ترین نمادهای فوتبال است.
همچنین بخوانید: سر دیوید بکام رسما شوالیه شد +تصاویر
